हिब्रू 9:11-26

तर ख्रीष्‍ट त यहाँ भएका सबै असल कुराहरूका प्रधान पूजाहारी भएर आइसक्‍नुभएको छ। उहाँ झन् ठूलो र सिद्ध मन्‍दिरमा पूजाहारी हुनुहुन्‍छ। यो मानिसले बनाएको मन्‍दिर होइन र सृष्‍टि गरिएको यस संसारको कुरो पनि होइन। उहाँ सोझै यस मन्‍दिरको महापवित्र ठाउँमा सधैँको निम्‍ति एकैपल्‍ट पस्‍नुभयो। उहाँले बोका र साँढेको बलि चढाएको रगत लिएर पस्‍नुभएन। तर आफ्‍नै बलि चढाएको रगत लिएर पस्‍नुभयो र हामीलाई सधैँभरि रहने मुक्ति दिनुभयो। बोका वा साँढेको रगत र होमेको कोरेली बाछोको खरानी अशुद्ध मानिसहरूमाथि छर्केर तिनीहरूलाई बाहिरी रूपले शुद्ध पारिन्‍छ। तर ख्रीष्‍टको रगतमा हामीलाई शुद्ध तुल्‍याउने अझ ठूलो शक्ति छ। सधैँभरि रहिरहनुहुने परमेश्‍वरका आत्‍माद्वारा उहाँले सिद्ध बलि भएर आफैंलाई परमेश्‍वरकहाँ चढाउनुभयो। त्‍यसो हो भने हामीले जीवित परमेश्‍वरको सेवा गर्न सकौं भनी व्‍यर्थैका विधिबाट हाम्रा विवेकलाई ख्रीष्‍टको रगतले झन् कति ज्‍यादा गरी शुद्ध पार्न सक्‍छ। परमेश्‍वरले प्रतिज्ञा गर्नुभएको सधैँभरि रहिरहने आशिष्‌हरू उहाँद्वारा बोलाइएकाहरूले पाऊन् भनेर नै यो नयाँ करार मिलाउनुहुने ख्रीष्‍ट हुनुहुन्‍छ। पहिलो करारको बेलामा मानिसहरूले गरेका अपराधबाट अब छुटकारा पाइन्‍छ किनभने यही कामको लागि उहाँ मरिसक्‍नुभएको छ। मानिसले ल्‍याइआएको इच्‍छा-पत्रको नियमलाई हेर्‍यौं भने इच्‍छा-पत्रलाई पक्‍का गर्न त्‍यो लेख्‍ने मानिस मरिसकेको छ भनेर पहिला देखाउनुपर्छ। इच्‍छा-पत्र लेख्‍ने मानिस बाँचुञ्‍जेल यस इच्‍छा-पत्रलाई काममा ल्‍याउन सकिंदैन। इच्‍छा-पत्र लेख्‍नेको मृत्‍यु भएपछि मात्र यो काममा ल्‍याउन सकिन्‍छ। त्‍यसैले पहिले बाँधिएको पुरानो करार पनि रगतले नै पक्‍का गरिएको थियो। मोशाले व्यवस्थामा लेखिएका सबै आज्ञाहरू मानिसहरूलाई सुनाएपछि पानीसँग बोका र साँढेको रगत मिसाएर हिसपको बोट र रातो ऊन लिएर सबै मानिस र धर्मशास्‍त्रका पुस्‍तकमाथि यसो भन्‍दै छर्के, “तिमीहरूले पालन गर्न परमेश्‍वरले बाँध्‍नुभएको करारलाई पक्‍का गर्ने रगत यही हो।” यसरी नै मोशाले मन्‍दिर र पूजाका सबै सामानहरूमाथि रगत छर्के। साँच्‍चै व्यवस्थाले भनेझैँ बलि चढाएको रगतले सबै थोकलाई शुद्ध पार्छ र रगत नबगाईकन पाप मेटिंदैन। स्‍वर्गका नकल गरिएका ती चीजहरूलाई यसरी चोख्‍याउनैपर्थ्‍यो। तर स्‍वर्गकै चीजहरूलाई अझै राम्रो बलिदानको खाँचो थियो। ख्रीष्‍ट त मानिसले बनाएको महापवित्र स्थानभित्र जानुभएन, जुनचाहिँ खास कुराको नकल मात्र थियो। उहाँ त सकली ठाउँ स्‍वर्गमा जानुभयो। उहाँ अहिले हाम्रा लागि परमेश्‍वरको सामु त्‍यहाँ हाजिर हुनुहुन्‍छ। इस्राएलीहरूका प्रधान पूजाहारी त आफ्‍नो होइन तर पशु बलिको रगत लिएर वर्षेनी महापवित्र स्थानभित्र पस्‍छन्। तर ख्रीष्‍ट त घरीघरी आफैं बलिदान हुन जानुभएन। यदि सधैँ जानुपर्ने भए संसार सृष्‍टि भएदेखि उहाँले घरीघरी दु:ख भोग्‍नुपर्ने थियो। तर यी आखिरी दिनहरूमा ख्रीष्‍ट सधैँको लागि एकैपल्‍ट आउनुभयो र पापलाई हटाउन आफैंलाई बलिदान गर्नुभयो।