YouVersion Logo
Search Icon

भजनसंग्रह 107

107
पाँचौँ खण्‍ड (१०७-१५०)
सबै सङ्कष्‍टमा परमेश्‍वर शरणस्‍थान
1परमप्रभुमा धन्‍यवाद चढ़ाओ, किनभने उहाँ भला हुनुहुन्‍छ,#१ इति १६:३४; २ इति ५:१३; ७:३; एज्रा ३:११; भज १००:५; १०६:१; ११८:१; १३६:१; यर ३३:११ उहाँको करुणा सदासर्वदा रहिरहन्‍छ।
2परमप्रभुले छुटकारा दिनुभएकाहरूले यसै भनून्‌— जसलाई उहाँले शत्रुहरूका हातबाट मोल तिरेर छुटाउनुभयो,
3तिनीहरू जसलाई देश-देशबाट, पूर्व र पश्‍चिमबाट, उत्तर र दक्षिणबाट उहाँले एकत्र गर्नुभयो।
4कोही मरुस्‍थलका उजाड-स्‍थान हुँदो अलमलिहिँड़े,
र बसोबास गर्न पाउने कुनै सहरको मार्ग भेट्टाएनन्‌।
5भोक र प्‍यासले क्षीण भई प्राण जाला जत्तिकै भइसकेको थियो।
6तब तिनीहरूले आफ्‍नो दु:खमा परमप्रभुको दुहाई गरे,
र उहाँले तिनीहरूलाई आपद्‌बाट छुटाउनुभयो।
7उहाँले तिनीहरूलाई सोझो बाटोबाट डोर्‍याएर एउटा सहरमा पुर्‍याउनुभयो, जहाँ तिनीहरू बसोबास गर्न सके।
8तिनीहरूले परमेश्‍वरको अचूक प्रेमको निम्‍ति,
र मानिसहरूप्रति उहाँका आश्‍चर्य कामका निम्‍ति उहाँलाई धन्‍यवाद चढ़ाऊन्‌।
9किनभने उहाँले तिर्खाएकाहरूलाई तृप्‍त पार्नुहुन्‍छ,
र भोकालाई उहाँले उत्तम पदार्थले सन्‍तुष्‍ट पार्नुहुन्‍छ।
10कोही-कोही घोर अन्‍धकारमा बसे, कैदीहरू जो फलामका साङ्‌लाले बाँधिएर पीडामा थिए,
11किनभने तिनीहरूले परमेश्‍वरका वचनको विद्रोह गरेका थिए,
र सर्वोच्‍चका सल्‍लाहको अवहेलना गरेका थिए।
12यसकारण उहाँले तिनीहरूलाई कठोर परिश्रममा पर्न दिनुभयो। तिनीहरू लोटे, तर तिनीहरूलाई गुहार गर्ने कोही भएन।
13तब तिनीहरूले आफ्‍नो सङ्कष्‍टमा परमप्रभुको पुकारा गरे,
र उहाँले तिनीहरूलाई तिनीहरूको आपद्‌बाट छुटाउनुभयो।
14उहाँले तिनीहरूलाई घोर अन्‍धकारबाट बाहिर ल्‍याउनुभयो,
र उहाँले तिनीहरूका बन्‍धन टुक्रा-टुक्रा पारिदिनुभयो।
15तिनीहरूले परमेश्‍वरको अचूक प्रेमको निम्‍ति र मानिसहरूप्रति उहाँका आश्‍चर्य कामका निम्‍ति उहाँलाई धन्‍यवाद चढ़ाऊन्‌!
16किनभने उहाँले काँसाका मूल ढोकाहरू तोडिदिनुहुन्‍छ,
र फलामे आग्‍लाहरू छिनालिदिनुहुन्‍छ।
17कोही-कोही आफ्‍नै विद्रोही चालले गर्दा मूर्ख बने,
र आफ्‍नै अपराधको कारण विपत्तिमा परे।
18सब भोजनहरू तिनीहरूलाई अमन भयो,
र तिनीहरू मृत्‍युको मुखसम्‍म पुगे।
19तब तिनीहरूले आफ्‍नो सङ्कष्‍टमा परमप्रभुको पुकार गरे,
र उहाँले तिनीहरूलाई तिनीहरूको आपद्‌बाट छुटाउनुभयो।
20उहाँले आफ्‍नो वचन पठाउनुभएर तिनीहरूलाई निको पार्नुभयो,
र तिनीहरूलाई मृत्‍युको खाड़लबाट उकास्‍नुभयो।
21तिनीहरूले परमप्रभुको अचूक प्रेमको निम्‍ति,
र मानिसहरूप्रति उहाँका आश्‍चर्य कामका निम्‍ति उहाँलाई धन्‍यवाद चढ़ाऊन्‌।
22तिनीहरूले धन्‍यवाद बलि चढ़ाऊन्‌,
र हर्षका गीतहरूमा उहाँका कार्यहरूको वर्णन गरून्‌।
23कोही-कोही जहाज चढ़ी समुद्रमा गए, तिनीहरू महासागरमाथिका व्‍यापारी थिए।
24तिनीहरूले परमप्रभुका कार्यहरू देखे, सागरको गहिराइमा तिनीहरूले उहाँका आश्‍चर्य कार्यहरू देखे।
25किनभने उहाँले आज्ञा गर्नुभयो,
र प्रचण्‍ड आँधी चलाउनुभयो, जसले सागरका छालहरू उठाए।
26तिनीहरू आकाशसम्‍मै चढ़ेर गए,
र फेरि सागरको गहिराइमा झरे, तिनीहरूको क्‍लेशमा तिनीहरूको साहस गलेर गयो।
27तिनीहरू मतवालाजस्‍तै रन्‍थनिएर धरमराउँदैथिए,
र तिनीहरूको अक्‍कल गुम भयो।
28तब तिनीहरूले आफ्‍नो सङ्कष्‍टमा परमप्रभुको पुकारा गरे,
र उहाँले तिनीहरूलाई तिनीहरूको आपद्‌बाट छुटाउनुभयो।
29उहाँले आँधीलाई शान्‍त गराउनुभयो,
र सागरका छालहरू स्‍थिर भए।
30आँधी शान्‍त भएपछि तिनीहरू खुशी भए,
र उहाँले तिनीहरूले चाहेका बन्‍दरगाहमा पुर्‍याउनुभयो।
31तिनीहरूले परमप्रभुको अचूक प्रेमको निम्‍ति,
र मानिसहरूप्रति उहाँका आश्‍चर्यका कामका निम्‍ति उहाँलाई धन्‍यवाद चढ़ाऊन्‌।
32तिनीहरूले मानिसहरूको समुदायमा उहाँको तारीफ गरून्‌,
र धर्म-गुरुहरूको सभामा उहाँको प्रशंसा गरून्‌।
33उहाँले नदीहरूलाई मरुभूमिमा बग्‍ने खोलालाई सुक्‍खा भूमिमा,
34र मलिलो भूमिलाई नूनको मरुस्‍थलमा परिवर्तन गरिदिनुभयो— त्‍यहाँ बस्‍ने मानिसहरूका दुष्‍टताको कारणले यसो भएको थियो।
35उहाँले मरुभूमिलाई तालहरूमा,
र सुक्‍खा जमिनलाई बग्‍ने खोलाहरूमा परिवर्तन गरिदिनुभयो।
36परमप्रभुले भोकाएकाहरूलाई त्‍यहाँ बस्‍न ल्‍याउनुभयो, अनि तिनीहरूले आफू बस्‍नलाई एउटा सहर निर्माण गरे।
37तिनीहरूले खेतमा बीउ छरे र दाखबारी लगाए, जसले असल फसल उत्‍पादन गर्‍यो।
38उहाँले तिनीहरूलाई आशिष्‌ दिनुभयो, अनि तिनीहरूको सङ्‌ख्‍यामा धेरै वृद्धि भयो,
र तिनीहरूका गाईबस्‍तुहरूलाई उहाँले घट्‌न दिनुभएन।
39अत्‍याचार, विपत्ति र शोकले गर्दा, तिनीहरूको संख्‍या घट्यो र तिनीहरू होच्‍याइए।
40उहाँ जसले शासकहरूमाथि अपमान खन्‍याउनुहुन्‍छ, तिनीहरूलाई पथहीन मरुस्थलहरूमा भड्‌किहिँड्‌न दिनुभयो।
41तर दरिद्रहरूलाई उहाँले तिनीहरूको विपद्‌बाट उकास्‍नुभयो,
र तिनका परिवारहरू भेड़ाका बथानझैँ बढ़ाउनुभयो।
42सोझाहरू यो देख्‍तछन्‌, र आनन्‍दित हुन्‍छन्‌, तर सबै दुष्‍टहरू आफ्‍ना मुख बन्‍द राख्‍छन्‌।
43जो बुद्धिमान्‌ छ, त्‍यसले यी कुराहरूमा ध्‍यान देओस्‌,
र परमप्रभुको महान्‌ करुणामाथि विचार गरोस्‌।

अहिले सेलेक्ट गरिएको:

भजनसंग्रह 107: NNRV

हाइलाइट

शेयर गर्नुहोस्

कपी गर्नुहोस्

None

Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in

YouVersion uses cookies to personalize your experience. By using our website, you accept our use of cookies as described in our Privacy Policy