انجیل مَرقُس 2

عیسی اُ یَک فلج شفا اَدَ

1بعد از چند راز، وَختی عیسی اُ شهر کَفَرناحوم آگِشت، مردم باخبر بُدِت که آنا خونَئِه. 2خیلیا آنکا جمع آبُدِت، اوناکِه حتی جلووِ دَر هم جا نِهاد، و عیسی کلوم خدائا شُ آنایا تعلیم اَدَ. 3هَمِ موکَوا، مُشتی از رَه رَسِدِت که اُ یَک فلجی چهار نفری، حَدِ عیسی شُدائو. 4ولی وَخاطر جمعیت، شُنِشابو اُ عیسی نَزیک آبِت، پَ سَکفِ وَرِ سِرِ عیسی شُناسِه. وَختی سَکفا واز شُناکِه، مِ فَلجا خاد لیافی که شُلو خَتِستاد، شُن زیر فِرِستَ. 5وَختی عیسی ایمون آنایائا اُشدی، شُ مِ فلجا گُت: «اَی پُس، گناهیات بَخشِدَ بو.» 6مُشتی از معلمِی تورات که آنکا اُداستادِت، تِی دِلشو شواَگُت: 7«اَسِی چه اِ مَردا اینا حرف زَتا، اِ کُفر گُتا. کِه غیر از خدا خوش شَشابِه گناهیَه‌وا بِبَخشِه؟» 8عیسی جِخُو تِی روحُش اُشفَهمی که آنایا تِی دِلشو اینا فکرِی کِردات و شُ آنایا گُت: «اَسِی چه تِی دلتو اینا چِی‌یَی گُتای؟ 9چه یَک گُتَش اُ اِ فلجا آسونتَئِه: اِکِه ”گناهیات بَخشِدَ بُدِ،“ یا اِکِه ”آپابِش لیافُت واسِه و رَه اُچا“؟ 10ولی اَسِی اِئِه که بِدانی پُسِ انسان، لِی زِمی اِکتدار اُشَه که گناهیَه‌وا بِبَخشِه» - عیسی شُ مردی که فلج هاد گُت: 11«اُ تو اَگام آپابِش، لیافُت واسِه و اُ خونَه اُچا!» 12مِ مرد فلجا آپابو و جِخُو لیافُش شاسِه و جلووِ چَش هَمَه از آنکا دَر چو. اوناکِه هَمَه تعجب شُکِه و خدائا حمد و ستایش شُکِه و شُگُت: «هِسوَخت اینا چِی مُنِدِدِستاد.»

عیسی اُ لاوی دعوت اَکو

13عیسی دَفَیدو اُ لَبِ دریاچَه چو. جماعت هَمَه شُحَد داندِت و عیسی شُ آنایا تعلیم اَدَ. 14موکَه‌ای که عیسی از آنکا رَد اَبو، اُ لاوی پُسِ حَلْفای اُشدی که تِی دَکَّهِ باج گِرِتَه اُداستاد. عیسی شُ آنا گُت: «اَزدُمبالَهِ ما بِدا.» آنا هم آپابو و اَزدُمبالَهِ عیسی چو.

15وَختی که عیسی تِی خونَهِ لاوی سِرِ سفرَه اُداستاد، بُری از خَراجگیریا و گُنَهکاریا خاد عیسی و شاگردیاش سِرِ سفره اُداستادِت، اَسِی که بُری از آنایا دُمبالَه‌راوِ عیسی هادِت. 16وَختی معلمِی تورات که از فِرکَهِ فَریسی هادِت، شُدی که عیسی خاد گُنَهکاریا و خَراجگیریا خوراک خَردا، شُن شاگردیاش گُت: «اَسِی چه عیسی خاد خَراجگیریا و گُنَهکاریا خوراک اَخَه؟» 17وَختی عیسی اِ حرفیَه‌وا اُششُنُفت شُ آنایا گُت: «آنایاکِه مریضِت احتیاج اُ طبیب شُهَه نِه سالِمیا. ما نِندِستام تا اُ آدامِی صالح دعوت بِکنام، بلکه اُندِستام تا اُ گُنَهکاریا دعوت بِکنام.»

سؤال دربارَهِ روزَه

18زَمونی که شاگردِی یحیی و فَریسِنیا روزَه هادِت، مردم حَدِ عیسی اُندِت و شُگُت: «اَسِی چه شاگردِی یحیی و شاگردِی فَریسِنیا روزَه اَگِرِت، ولی شاگردِی تو روزَه ناگِرِت؟» 19عیسی جواب اُشدَ: «مَ اَبِه مِهمُنِی عَیش، تا موکَه‌ای که دُما خاد آنایائِه، روزَه بِگِرِت؟ تا وَختی دُما خاد آنایائِه شُناشابِه روزَه بِگِرِت. 20رازِی اَرَسِه که دُما از آنایا گِرِتَه اَبِه. تِی آن رازیا آنایا هم روزَه اَگِرِت.

21«هِسکَه تِکَه‌ای از پارچَهِ نو و هُو نِخَردَ اُ جُمَهِ کاهنَه پَکاوَ نازاد. اَگَه اینا بِکو، پَکاوَ از آنا کادَ اَبِه، نو از کاهنَه جدا اَبِه و بَتَه پَرَ اَبِه. 22و هِسکَه هم شراب تَزَه تِی مَشکِی کاهنَه نالِزِه. اَسِی که شراب تَزَه هَنو گاز اُشَه، اَگَه اِ کَرا بِکو شراب مَشکیَه‌وا پَرَ اَکو و اینایی شراب و مَشکیا هر دوتاشو از بین اَچِت. بلکه شراب تَزَه باید تِی مَشکِی نو لِتَه بِبِه.»

عیسی صاحب رازِ شنبه مکدّس

23تِی یکی از رازِی شنبه مکدّس یهودِنیا، عیسی از مارَکَهِ زِمِنِی گانوم رَد اَبو و شاگردیاش هَمیناکِه اَچِدِت، شروع اُ کادَهِ سِرِ گانومیا شُکِه. 24عالمِی فِرکَهِ فَریسی شُن آنا گُت: «بِبِن، اَسِی چه شاگردیات کَری اَنجوم اَتِت که تِی راز شنبه شرعاً روا نی؟» 25عیسی جواب اُشدَ: «مَ تا وَ حال تُنِخوادِ که داوود پادشاه وَختی خوش و یاریاش محتاج و گُشنَه هادِت چه اُشکِه؟ 26چینا آنا تِی زَمون اَبیّاتار که گَپترین کاهِن هاد، اُ تِی خونَهِ خدا چو و نُنی که تَکدیم خدا بُدِستاد اُشخَه و شُ یاریاشَم دَ. مِ نُنی که شرعاً روا نِهاد کسی غیر از کاهِنِی معبد بِخرِت.» 27عیسی شُ آنایا گُت: «شنبه اَسِی انسان نَک بُدِ، نِه انسان اَسِی شنبه. 28پَ پُسِ انسان، حتی صاحب راز شنبئِه.»

လက်ရှိရွေးချယ်ထားမှု

انجیل مَرقُس 2: LAB

အရောင်မှတ်ချက်

မျှဝေရန်

ကူးယူ