ဆာလံ 143:4-7

အ​ကျွန်ုပ်​သည် စိတ်​ပျက်​လျက်၊ ကိုယ်​အ​ထဲ၌ နှ​လုံး​ကြေ​ကွဲ​လျက်​ရှိ​ပါ၏။ ရှေး​လွန်​လေ​ပြီး​သော ကာ​လ​ကို​အောက်​မေ့၍၊ အ​လုံး​စုံ​သော​အ​မှု​တော်​တို့​ကို​လည်း​ကောင်း၊ လက်​တော်​နှင့်​ပြု​ပြင်​သော အ​ရာ​များ​ကို​လည်း​ကောင်း ဆင်​ခြင်​ပါ၏။ ကိုယ်​တော်​ထံ​သို့ လက်​တို့​ကို​ဆန့်​ပါ၏။ သွေ့​ခြောက်​သော​မြေ​ကဲ့​သို့ အ​ကျွန်ုပ်၏​ဝိ​ညာဉ်​သည် ကိုယ်​တော်​ကို တောင့်​တ​ပါ၏။ အို​ထာ​ဝ​ရ​ဘု​ရား၊ အ​လျင်​အ​မြန် နား​ထောင်​တော်​မူ​ပါ။ အ​ကျွန်ုပ်​သည် စိတ်​ပျက်​ပါ​ပြီ။ မျက်​နှာ​လွှဲ​တော်​မူ​သ​ဖြင့်၊ တွင်း​ထဲ​သို့ ဆင်း​သော​သူ​ကဲ့​သို့ အ​ကျွန်ုပ်​ကို ဖြစ်​စေ​တော်​မ​မူ​ပါ​နှင့်။