တောလည်ရာ 11:10-12

ထို​အ​ခါ လူ​များ​အ​သီး​အ​သီး​တို့​သည် မိ​မိ​တဲ​တံ​ခါး​ဝ၌ မိ​မိ​အိမ်​ထောင်​နှင့်​တ​ကွ ငို​ကြွေး​ကြ​သည်​ကို မော​ရှေ​ကြား​ရ၏။ ထာ​ဝ​ရ​ဘု​ရား​သည် ပြင်း​စွာ​အ​မျက်​ထွက်​တော်​မူ၏။ အ​ပြစ်​ရှိ​သည်​ကို မော​ရှေ​သိ​မြင်​လျှင်၊ ဤ​လူ​အ​ပေါင်း​တို့​ကို​ထမ်း​စေ​ဟု သူ​တို့​ကို ကိုယ်​တော်​ကျွန်​အ​ပေါ်​မှာ​တင်၍ အ​ဘယ်​ကြောင့် အ​ကျွန်ုပ်​ကို ညှဉ်း​ဆဲ​တော်​မူ​ပါ​သ​နည်း။ အ​ဘယ်​ကြောင့် ရှေ့​တော်၌​မျက်​နှာ​မ​ရ​ဘဲ နေ​ရ​ပါ​သ​နည်း။ သူ​တို့​ဘိုး​ဘေး​များ၌ ကျိန်​ဆို​တော်​မူ​သော​ပြည်​သို့​သွား၍၊ အ​ထိန်း​သည် နို့​စို့​သူ​ငယ်​ကို​ဆောင်​သ​ကဲ့​သို့ ဤ​လူ​တို့​ကို​ပိုက်​ချီ​လျက် ဆောင်​လော့​ဟု အ​ကျွန်ုပ်​အား​မိန့်​တော်​မူ​မည်​အ​ကြောင်း၊ ဤ​လူ​အ​ပေါင်း​တို့​ကို အ​ကျွန်ုပ်​သည် ကိုယ်​ဝန်​ဆောင်​ပါ​သ​လော။ ဖွား​မြင်​ပါ​သ​လော။