YouVersion လိုဂို
ရှာရန် အိုင်ကွန်

ကမ္ဘာဦး 30:25-43

ကမ္ဘာဦး 30:25-43 JBMLE

ရာ​ခေ​လ​သည် ယော​သပ်​ကို​ဖွား​မြင်​ပြီး​သော​နောက်၊ ယာ​ကုပ်​က၊ အ​ကျွန်ုပ်​သည် ကိုယ်​နေ​ရင်း​ပြည်​သို့​သွား​မည်​အ​ကြောင်း အ​ကျွန်ုပ်​ကို​လွှတ်​ပါ​လော့။ ကျွန်ုပ်​သည်​အ​စေ​ခံ၍​ရ​သော မ​ယား​နှင့်​သား​တို့​ကို​ဆောင်​ယူ၍၊ သွား​ရ​သော​အ​ခွင့်​ကို​ပေး​ပါ​လော့။ ကျွန်ုပ်​အ​စေ​ခံ​သည်​အ​ကြောင်း​ကို အ​ဘ​သိ​ပါ​သည်​ဟု လာ​ဗန်​အား​ဆို​လျှင်၊ လာ​ဗန်​က၊ သင်၏​စိတ်​နှင့်​တွေ့​ပါ​စေ။ ထာ​ဝ​ရ​ဘု​ရား​သည် သင်၏​အ​ကြောင်း​ကြောင့် ငါ့​အား​ကောင်း​ချီး​ပေး​တော်​မူ​သည်​ကို ငါ​ရိပ်​မိ​ပြီ။ ငါ​ပေး​ရ​မည်​အ​ခ​ကို​ပြော​ပါ၊ ငါ​ပေး​မည်​ဟု ဆို​လေ​သော်၊ ကျွန်ုပ်​သည် အ​ဘ၌​အ​ဘယ်​သို့ အ​စေ​ခံ​သည်​ကို​လည်း​ကောင်း၊ အ​ဘ၏​တိ​ရ​စ္ဆာန်​တို့​သည် ကျွန်ုပ်၌ အ​ဘယ်​သို့​ရှိ​နေ​သည်​ကို​လည်း​ကောင်း အ​ဘ​သိ​ပါ၏။ အ​ထက်​က အ​ဘ၏​ဥ​စ္စာ​နည်း​လှ၏။ ယ​ခု​တိုး​ပွား၍ များ​ပြား​လျက်​ရှိ၏။ ကျွန်ုပ်​သွား​လာ​လုပ်​ကိုင်​သော​အား​ဖြင့်၊ ထာ​ဝ​ရ​ဘု​ရား​သည် အ​ဘ​အား​ကောင်း​ချီး​ပေး​တော်​မူ​ပြီ။ ယ​ခု​မှာ၊ ကျွန်ုပ်​သည် ကိုယ်​အိမ်​သူ​အိမ်​သား​တို့​ကို အ​ဘယ်​သော​အ​ခါ ကျွန်ုပ်​ပြု​စု​ရ​ပါ​အံ့​နည်း​ဟု ဆို​လေ၏။ လာ​ဗန်​က​လည်း၊ အ​ဘယ်​အ​ခ​ကို​ပေး​ရ​မည်​နည်း​ဟု မေး​ပြန်​လျှင်၊ ယာ​ကုပ်​က၊ ဘာ​ကို​မျှ​မ​ပေး​ပါ​နှင့်၊ ကျွန်ုပ်၌​ကျေး​ဇူး​တစ်​ခု​ပြု​လို​လျှင်၊ အ​ဘ၏​သိုး​စု၊ ဆိတ်​စု​ကို တစ်​ဖန်​ကျွေး​မွေး​စောင့်​ထိန်း​ပါ​ဦး​မည်။ ယ​နေ့​သိုး​စု၊ ဆိတ်​စု​တစ်​လျှောက်​လုံး​ကို ကျွန်ုပ်​သွား၍၊ ပြောက်​ကျား​သော​ဆိတ်​များ၊ ညို​သော​သိုး​များ​ရှိ​သ​မျှ​တို့​ကို ရွေး​နုတ်​ခွဲ​ထား​ပါ​မည်။ နောက်​မှ ပြောက်​ကျား​သော​ဆိတ်၊ ညို​သော​သိုး​တို့​သည် ကျွန်ုပ်၏​အ​ခ​ဖြစ်​စေ​လော့။ သို့​ဖြစ်၍၊ နောင်​ကာ​လ၌​ကျွန်ုပ်၏​အ​ခ​သည်၊ အ​ဘ​ရှေ့​သို့​ရောက်​သော​အ​ခါ၊ ကျွန်ုပ်၏​ဖြောင့်​မတ်​ခြင်း​သည် ကျွန်ုပ်​ကို​စောင့်​ရှောက်​ပါ​လိမ့်​မည်။ မ​ပြောက်​မ​ကျား​သော​ဆိတ်၊ မ​ညို​သော​သိုး​ရှိ​သ​မျှ​တို့​ကို၊ ကျွန်ုပ်​ခိုး​သော​အ​ကောင်​ဟူ၍ မှတ်​စေ​လော့​ဟု ဆို​လေ၏။ လာ​ဗန်​က​လည်း၊ သင်​ပြော​တိုင်း​ဖြစ်စေ​လော့​ဟု​ဝန်​ခံ၍၊ ထို​နေ့၌​ပင်၊ ပြောက်​ကျား​သော​ဆိတ်​ထီး၊ ပြောက်​ကျား​သော​ဆိတ်​မ၊ အ​ဖြူ​ပါ​သော​ဆိတ်​ရှိ​သ​မျှ​တို့​နှင့်၊ အ​ဆင်း​ညို​သော သိုး​ရှိ​သ​မျှ​တို့​ကို​ရွေး၍၊ မိ​မိ​သား​တို့​လက်​သို့ အပ်​ပေး​လေ၏။ ကိုယ်​နေ​ရာ​အ​ရပ်​နှင့်၊ ယာ​ကုပ်​နေ​ရာ​အ​ရပ်​ကို သုံး​ရက်​ခ​ရီး​ကွာ​စေ​ခြင်း​ငှာ စီ​ရင်​သေး၏။ ယာ​ကုပ်​သည် ကြွင်း​သော​လာ​ဗန်၏​သိုး​ဆိတ်​များ​ကို​ထိန်း​လျက် နေ​ရ​လေ၏။ ထို​အ​ခါ​ယာ​ကုပ်​သည်၊ စိမ်း​သော​လိ​ဗ​နာ​ပင်၊ လု​ဇ​ပင်၊ အာ​ရ​မုန်​ပင်​တို့၏ အ​ခက်​တံ​ဖျာ​များ​ကို​ယူ၍၊ အ​ဖြူ၊ အ​စိမ်း၊ အ​တန့်​တန့်​ပေါ်​အောင် အ​ခွံ​ကို​လှီး​ခွာ​ပြီး​လျှင်၊ ရေ​သောက်​လာ​သော​သိုး၊ ဆိတ်​အ​ထီး​အ​မ​ယှက်​တင်​စေ​မည်​အ​ကြံ​ရှိ၍၊ ရေ​သောက်​လာ​သော​အ​ခါ၊ အ​ခွံ​ခွာ​ပြီး​သော​တံ​ဖျာ​တို့​ကို ရေ​သောက်​ကျင်း၊ သောက်​ခွက်​တို့၌ သိုး​ဆိတ်​တို့​ရှေ့​မှာ စိုက်​ထား​လေ၏။ သိုး​ဆိတ်​တို့​သည် တံ​ဖျာ​များ​ရှေ့​မှာ​ယှက်​တင်၍၊ အ​ပြောက်​အ​ကျား စ​သည်​တို့​ကို ဖွား​ကြ၏။ ယာ​ကုပ်​သည်​သိုး၊ ဆိတ်​သ​ငယ်​တို့​ကို​လည်း​ခွဲ​ထား၍၊ လာ​ဗန်၏​သိုး​စု၊ ဆိတ်​စု​တွင် အ​ဆင်း​ပြောက်​ကျား​သော​အ​ကောင်၊ အ​ဆင်း​ညို​သော​အ​ကောင်​ရှိ​သ​မျှ​တို့​ရှေ့​မှာ သိုး​ဆိတ်​များ​ကို​မျက်​နှာ​ပြု​စေ၏။ မိ​မိ​တိ​ရ​စ္ဆာန်​များ​နှင့် လာ​ဗန်၏​တိ​ရ​စ္ဆာန်​များ​ကို​လည်း မ​ရော​မ​နှော​စေ​ဘဲ၊ တစ်​စု​စီ​ခွဲ​ထား​လေ၏။ အား​ကြီး​သော​အ​ကောင်​တို့​သည် ယှက်​တင်​သော​အ​ခါ၊ တံ​ဖျာ​တို့​တွင်​ယှက်​တင်​စေ​ခြင်း​ငှာ၊ ယာ​ကုပ်​သည် တံ​ဖျာ​များ​ကို ရေ​ကျင်း၌၊ သူ​တို့​မျက်​မှောက်​တွင် ထား​တတ်၏။ အား​နည်း​သော​အ​ကောင်​တို့​ရှေ​မှာ တံ​ဖျာ​တို့​ကို​မ​ပြ​မ​ထား။ ထို​ကြောင့် အား​နည်း​သော​အ​ကောင်​တို့​သည် လာ​ဗန်၏​ဥ​စ္စာ​ဖြစ်​လေ၏။ အား​ကြီး​သော​အ​ကောင်​တို့​မူ​ကား၊ ယာ​ကုပ်၏​ဥ​စ္စာ​ဖြစ်​လေ၏။ ထို​သို့​ယာ​ကုပ်၌ စည်း​စိမ်​တိုး​ပွား၍၊ သိုး၊ ဆိတ်၊ ကျွန်​ယောက်ျား၊ ကျွန်​မိန်း​မ၊ ကု​လား​အုတ်၊ မြည်း​အ​များ​ရှိ​ကြ၏။