ကမ္ဘာဦး 25:29-34

တစ်​နေ့​သ၌၊ ယာ​ကုပ်​သည် စား​စ​ရာ​ကို ချက်​ပြုတ်​စဉ်​တွင်၊ ဧ​သော​သည် တော​မှ​လာ၍ မော​သော​ကြောင့်၊ ယာ​ကုပ်​အား၊ ထို​နီ​သော​စား​စ​ရာ​နှင့် ငါ့​ကို​ကျွေး​ပါ​လော့၊ ငါ​မော​ပါ​သည်​ဟု​ဆို​လေ၏။ ထို​ကြောင့် သူ၏​နာ​မည်​ကို​ဧ​ဒုံ​ဟု​တွင်​သ​တည်း။ ယာ​ကုပ်​က​လည်း၊ ယ​နေ့​ပင် သင်၏​သား​ဦး​အ​ရာ​ကို၊ ငါ့​အား​ရောင်း​ပါ​ဟု​ဆို​လျှင်၊ ဧ​သော​က၊ ငါ​သေ​လု​ပြီ။ သား​ဦး​အ​ရာ​အား​ဖြင့် အ​ဘယ်​အ​ကျိုး​ရှိ​ပါ​လိမ့်​မည်​နည်း​ဟု​ဆို၏။ ယာ​ကုပ်​က​လည်း၊ ယ​နေ့​ပင်​ငါ့​အား ကျိန်​ဆို​ခြင်း​ကို​ပြု​ပါ​ဟု​ဆို​သော်၊ သူ​သည်​ကျိန်​ဆို​သ​ဖြင့်၊ ယာ​ကုပ်​အား မိ​မိ​သား​ဦး​အ​ရာ​ကို​ရောင်း​လေ၏။ ထို​အ​ခါ ယာ​ကုပ်​သည်၊ မုန့်​နှင့် ပဲ​ဟင်း​ကို ဧ​သော​အား​ပေး​သ​ဖြင့်၊ သူ​သည် စား​သောက်​ပြီး​မှ​ထ၍ သွား​လေ၏။ ထို​သို့​ဧ​သော​သည်၊ မိ​မိ​နှင့် ဆိုင်​သော​သား​ဦး​အ​ရာ​ကို မ​ထီ​မဲ့​မြင်​ပြု​သ​တည်း။