တမန်တော် 25:23-27

နက်​ဖြန်​နေ့၌ အ​ဂြိ​ပ္ပ​မင်း​နှင့် ဗေ​ရ​နိတ်​တို့​သည် များ​စွာ​သော ဂုဏ်​အ​သ​ရေ​ကို ဆောင်​လျက်၊ စစ်​သူ​ကြီး​တို့​မှ​စ၍ ထို​မြို့၌​ထင်​ရှား​သော သူ​များ​တို့​နှင့်​တ​ကွ အိမ်​တော်​ဦး​သို့ ဝင်​ကြ​လျှင်၊ ဖေ​တ္တု​မင်း​သည်​ပေါ​လု​ကို ဆောင်​ခဲ့​စေ၏။- ဖေ​တ္တု​မင်း​က​လည်း၊ အ​ဂြိ​ပ္ပ​မင်း​ကြီး​မှ​စ၍ ယ​ခု​ရှိ​သော​သူ အ​ပေါင်း​တို့၊ ဤ​သူ​ကို​ကြည့်​ကြ​ပါ​လော့။ ယေ​ရု​ရှ​လင်​မြို့၌​လည်း​ကောင်း၊ ဤ​မြို့၌​လည်း​ကောင်း ယု​ဒ​လူ​များ​အ​ပေါင်း​တို့​သည် ဤ​သူ၏​အ​ကြောင်း​ကို ကျွန်ုပ်​အား​လျှောက်၍၊ သူ​သည် ခ​ဏ​မျှ​အ​သက်​မ​ရှင်​ထိုက်​ပါ​ဟု ဟစ်​ကြ၏။- သူ​သည် သေ​ထိုက်​သော အ​ပြစ်​မ​ပြု​ကြောင်း​ကို ကျွန်ုပ်​သိ​မြင်၍​လည်း​ကောင်း၊ သူ​သည်​ဘုန်း​ကြီး​တော်​မူ​သော ဘု​ရင်၏ အ​ယူ​တော်​ကို ခံ​ပါ​မည်​ဟု​ဆို၍​လည်း​ကောင်း၊ သူ့​ကို​အ​ထံ​တော်​သို့ စေ​လွှတ်​စေ​ခြင်း​ငှာ ကျွန်ုပ်​စီ​ရင်၏။- သူ၏​အ​ကြောင်း​ကို ရေး​ထား၍၊ ရှင်​ဘု​ရင်​ထံ​တော်​သို့ ပေး​လိုက်​စ​ရာ​ဖို့၊ သေ​ချာ​သော​အ​ကြောင်း တစ်​စုံ​တစ်​ခု​မျှ ကျွန်ုပ်၌​မ​ရှိ။ ထို​ကြောင့် သင်​တို့​သည် သူ့​ကို စစ်​ကြော​ပြီး​မှ၊ ကျွန်ုပ်​ရေး၍​ပေး​လိုက်​စ​ရာ အ​ကြောင်း​ရှိ​စေ​ခြင်း​ငှာ သင်​တို့​ရှေ့၌​လည်း​ကောင်း၊ အ​ဂြိ​ပ္ပ​မင်း​ကြီး၊ အ​ထူး​သ​ဖြင့် ကိုယ်​တော်​ရှေ့၌​လည်း​ကောင်း၊ သူ့​ကို​ကျွန်ုပ်​ထုတ်၍​ပြ၏။- အ​ကြောင်း​မူ​ကား၊ အ​ကျဉ်း​ခံ​သော​သူ​ကို အ​ပြစ်​မ​ပြ​ဘဲ စေ​လွှတ်​သော် မ​လျော်​မ​သင့်​ဖြစ်​မည်​ထင်​ပါ​သည် ဟု​ဆို၏။