၁ ဓမ္မရာဇဝင် 4:13-18

ရောက်​သော​အ​ခါ၊ ဧ​လိ​သည် လမ်း​နား၌ ခုံ​ပေါ်​မှာ​ထိုင်၍၊ ဘု​ရား​သ​ခင်၏​သေ​တ္တာ​တော်​အ​တွက် စိတ်​နှ​လုံး​တုန်​လှုပ်​လျက် စောင့်​နေ၏။ ပြေး​သော​သူ​သည် မြို့​ထဲ​သို့​ရောက်၍ သ​တင်း​ပြော​သ​ဖြင့်၊ တစ်​မြို့​လုံး အော်​ဟစ်​ကြ၏။ အော်​ဟစ်​သံ​ကို ဧ​လိ​ကြား​သော်၊ အုတ်​အုတ်​ကျက်​ကျက်​သော အ​သံ​ကား၊ အ​ဘယ်​သို့​နည်း​ဟု​မေး​လျှင်၊ ထို​သူ​သည် အ​လျင်​အ​မြန်​လာ၍ ဧ​လိ​အား​လျှောက်​လေ၏။ ထို​အ​ခါ ဧ​လိ​သည် အ​သက် ကိုး​ဆယ်​ရှစ်​နှစ်​ရှိ၍ မျက်​စိ​မ​မြင်​နိုင်​အောင် မျက်​ကြော​သေ​နှင့်​ပြီ။ ပြေး​သော​သူ​က၊ အ​ကျွန်ုပ်​သည် စစ်​တိုက်​ရာ​မှ ရောက်​လာ​သော​သူ ဖြစ်​ပါ၏။ စစ်​တိုက်​ရာ​ထဲ​က ယ​နေ့ အ​ကျွန်ုပ်​ပြေး၍ လာ​ပါ၏​ဟု လျှောက်​လျှင်၊ ဧ​လိ​က၊ ငါ့​သား၊ အ​မှု​ကား​အ​ဘယ်​သို့​နည်း​ဟု​မေး​လေ​သော်၊ တ​မန်​က၊ ဣ​သ​ရေ​လ​အ​မျိုး​သည် ဖိ​လိ​တ္တိ​လူ​တို့​ရှေ့​မှာ​ပြေး၍ ကြီး​စွာ​သော လုပ်​ကြံ​ခြင်း​ကို ခံ​ရ​ကြ​ပါ​ပြီ။ ကိုယ်​တော်၏​သား၊ ဟော​ဖ​နိ​နှင့် ဖိ​န​ဟတ်​နှစ်​ယောက်​တို့​သည် သေ​ပါ​ပြီ။ ဘု​ရား​သ​ခင်၏ သေ​တ္တာ​တော်​သည်​လည်း ရန်​သူ​လက်​သို့ ရောက်​ပါ​ပြီ​ဟု ပြန်​လျှောက်​လေ၏။ ဘု​ရား​သ​ခင်၏ သေ​တ္တာ​တော် သ​တင်း​ကို​ကြား​သော​အ​ခါ၊ ဧ​လိ​သည် တံ​ခါး​နား​မှာ​ထိုင်​သော ခုံ​ပေါ်​က နောက်​သို့​လန်​ကျ​သ​ဖြင့်၊ လည်​ပင်း​ကျိုး၍ သေ​လေ၏။ အ​သက်​ကြီး၍ ကိုယ်​လေး​သော​သူ ဖြစ်၏။ ထို​သူ​သည် ဣ​သ​ရေ​လ​အ​မျိုး​ကို အ​နှစ်​လေး​ဆယ် အုပ်​စိုး​သ​တည်း။