YouVersion လိုဂို
ရှာရန် အိုင်ကွန်

၁ ဓမ္မရာဇဝင် 25:1-22

၁ ဓမ္မရာဇဝင် 25:1-22 JBMLE

ထို​နောက် ရှ​မွေ​လ​သေ​သော​အ​ခါ၊ ဣ​သ​ရေ​လ အ​မျိုး​သား​အ​ပေါင်း​တို့​သည် စည်း​ဝေး၍ ငို​ကြွေး​မြည်​တမ်း​ခြင်း​ကို ပြု​သ​ဖြင့်၊ ရာ​မ​မြို့​တွင် သူ၏​အိမ်၌ သင်္ဂြိုဟ်​ကြ၏။ ဒါ​ဝိဒ်​သည် ထ၍ ပါ​ရန်​တော​သို့ သွား​လေ၏။ ထို​အ​ခါ မော​န​အ​ရပ်၌​နေ၍ က​ရ​မေ​လ​မြို့၌ ဥ​စ္စာ​များ​သော သူ​တစ်​ဦး​ရှိ၏။ ထို​သူ​သည် လူ​ကြီး​ဖြစ်၍၊ သိုး​သုံး​ထောင်၊ ဆိတ်​တစ်​ထောင်​ကို ရ​တတ်၏။ က​ရ​မေ​လ​မြို့​မှာ သိုး​မွေး​ကို​ညှပ်၍​နေ၏။ ထို​သူ၏​အ​မည်​ကား နာ​ဗ​လ၊ သူ၏​မ​ယား​အ​မည်​ကား အ​ဘိ​ဂဲ​လ​တည်း။ ထို​မိန်း​မ​သည် ဉာဏ်​ကောင်း၍ အ​ဆင်း​လည်း​လှ၏။ ယောက်ျား​မူ​ကား ခက်​ထန်​သော သ​ဘော​ရှိ၏။ ဆိုး​သော​အ​မှု​ကို​လည်း ပြု​တတ်၏။ ကာ​လက်​အ​ဆွေ​အ​မျိုး ဖြစ်၏။ နာ​ဗ​လ​သည် သိုး​မွေး​ညှပ်၍​နေ​ကြောင်း​ကို ဒါ​ဝိဒ်​သည် တော၌​ကြား​လျှင်၊ လု​လင်​တစ်​ကျိပ်​တို့​ကို​ခေါ်၍ နာ​ဗ​လ​ရှိ​ရာ က​ရ​မေ​လ​မြို့​သို့ သွား​ကြ​တော့။ စည်း​စိမ်​ကြီး​သော ထို​သူ​ကို ငါ့​ကိုယ်​စား နှုတ်​ဆက်၍​ပြော​ရ​မည်​မှာ၊ ကိုယ်​တော်​မှ​စ၍ ကိုယ်​တော်၏​အိမ်၊ ကိုယ်​တော်​နှင့် ဆိုင်​သ​မျှ​တို့၌ ချမ်း​သာ​ရှိ​ပါ​စေ​သော။ ကိုယ်​တော်၌ သိုး​မွေး​ညှပ်​သော သူ​များ​ရှိ​ကြောင်း​ကို အ​ကျွန်ုပ်​ကြား​ပါ၏။ အ​ကျွန်ုပ်​တို့​နှင့်​အ​တူ​နေ​သော ကိုယ်​တော်၏​သိုး​ထိန်း​တို့​ကို အ​ကျွန်ုပ်​တို့​သည် မ​ပြစ်​မှား​ပါ။ သူ​တို့​သည် က​ရ​မေ​လ​မြို့​မှာ နေ​သော​ကာ​လ​ပတ်​လုံး၊ သူ​တို့​ဥ​စ္စာ တစ်​စုံ​တစ်​ခု​မျှ မ​ပျောက်​ပါ။ ကိုယ်​တော်၏ လု​လင်​တို့​ကို မေး​မြန်း​ပါ​တော့။ သူ​တို့​သည် ပြော​ကြ​လိမ့်​မည်။ ထို​ကြောင့် ကျွန်ုပ်၏​လု​လင်​တို့​သည် ရှေ့​တော်၌​မျက်​နှာ​ရ​ကြ​ပါ​စေ။ အ​ကျွန်ုပ်​တို့​သည် မင်္ဂ​လာ​နေ့၌ ရောက်​ပါ၏။ လက်​တော်၌​ရှိ​သ​မျှ​ကို ကိုယ်​တော်​ကျွန်​များ၊ ကိုယ်​တော်၏​သား​ဒါ​ဝိဒ်​အား သ​နား​တော်​မူ​ပါ​ဟု နှုတ်​ဆက်​ရ​မည်​အ​ကြောင်း​မှာ​ထား၍ လွှတ်​လိုက်၏။ ဒါ​ဝိဒ်၏​လု​လင်​တို့​သည် နာ​ဗ​လ​ထံ​သို့ ရောက်​သော​အ​ခါ၊ ဒါ​ဝိဒ်​မှာ​ထား​သ​မျှ​သော စ​ကား​တို့​ကို ပြန်​ပြော​ပြီး​လျှင် တိတ်​ဆိတ်​စွာ နေ​ကြ၏။ နာ​ဗ​လ​က​လည်း၊ ဒါ​ဝိဒ်​ကား အ​ဘယ်​သူ​နည်း။ ယေ​ရှဲ၏​သား​ကား အ​ဘယ်​သူ​နည်း။ ယ​ခု​ကာ​လ သ​ခင်​ကို ပုန်​ကန်​သော ကျွန်​များ​ပါ​တ​ကား။ ငါ​သည် ငါ့​သိုး​မွေး​ကို ညှပ်​သော​သူ​တို့​အ​ဖို့ ပြင်​ဆင်​သော ငါ့​မုန့်၊ ငါ့​ရေ၊ ငါ့​အ​မဲ​သား​ကို​ယူ၍ ငါ​မ​သိ​သော လူ​တို့​အား​ပေး​ရ​မည်​လော​ဟု ဒါ​ဝိဒ်၏​လု​လင်​တို့​အား​ပြော​ဆို၏။ ဒါ​ဝိဒ်၏ လု​လင်​တို့​သည် လှည့်​သွား၍ ထို​စ​ကား​အ​လုံး​စုံ​တို့​ကို ဒါ​ဝိဒ်​အား​ပြန်​လျှောက်​ကြ၏။ ဒါ​ဝိဒ်​က​လည်း လူ​တိုင်း မိ​မိ​ဓား​ကို ခါး၌​စည်း​စေ​ဟု မိ​မိ​လူ​တို့​အား​ဆို​လျက် မိ​မိ​ဓား​ကို စည်း​လေ၏။ လူ​လေး​ရာ​တို့​သည် ဒါ​ဝိဒ်​နောက်​သို့ လိုက်​ကြ၏။ နှစ်​ရာ​တို့​သည် ဥ​စ္စာ​ပ​စ္စည်း​များ​ကို စောင့်၍ နေ​ကြ၏။ လု​လင်​တစ်​ယောက်​သည် နာ​ဗ​လ​မ​ယား​အ​ဘိ​ဂဲ​လ​ထံ​သို့​သွား၍၊ ဒါ​ဝိဒ်​သည် အ​ကျွန်ုပ်​တို့​သ​ခင်​ကို နှုတ်​ဆက်​အံ့​သော​ငှာ တ​မန်​တို့​ကို​တော​မှ​စေ​လွှတ်၍၊ အ​ကျွန်ုပ်​တို့​သ​ခင်​သည် သူ​တို့​ကို​ဆဲ​ပါ၏။ ထို​သူ​တို့​သည် ကျွန်​တော်​တို့၌ အ​လွန်​ကျေး​ဇူး​ပြု​ပါ​ပြီ။ ကျွန်​တော်​တို့​သည် တော​မှာ​နေ၍ သူ​တို့​နှင့် ပေါင်း​ဖော်​သော​ကာ​လ​ပတ်​လုံး အ​ရှုံး​မ​ခံ၊ ဥ​စ္စာ​တစ်​စုံ​တစ်​ခု​မျှ မ​ပျောက်​ပါ။ ကျွန်​တော်​တို့​သည် သိုး​ထိန်း၍ သူ​တို့​နှင့်​ပေါင်း​ဖော်​သော ကာ​လ​ပတ်​လုံး၊ သူ​တို့​သည် နေ့​ည​အ​စဉ်​ကွယ်​ကာ​လျက် နေ​ကြ​ပါ၏။ သို့​ဖြစ်၍ သ​ခင်​မ​သည် အ​ဘယ်​သို့​ပြု​သင့်​သည်​ကို ကြည့်​ရှု​ဆင်​ခြင်​ပါ​တော့။ အ​ကျွန်ုပ်​တို့​သ​ခင်​နှင့် အိမ်​သူ​အိမ်​သား​အ​ပေါင်း​တို့၌ ဘေး​ပြု​မည်​ဟု စီ​ရင်​ပါ​ပြီ။ သ​ခင်​သည် အ​ဓ​မ္မ​လူ​ဖြစ်​သော​ကြောင့်၊ အ​ဘယ်​သူ​မှ၊ မ​ပြော​မ​လျှောက်​ဝံ့​ပါ​ဟု ဆို​လေ​သော်၊ အ​ဘိ​ဂဲ​လ​သည် မုန့်​လုံး​နှစ်​ရာ၊ စ​ပျစ်​ရည်​ဘူး​နှစ်​လုံး၊ ချက်​ပြီး​သော သိုး​ငါး​ကောင်၊ ပေါက်​ပေါက်​ငါး​ဧ​ဖာ၊ စ​ပျစ်​သီး​ခြောက် အ​ပြွတ်​တစ်​ရာ၊ သင်္ဘော​သ​ဖန်း​သီး ပျဉ်​အ​ပြား​နှစ်​ရာ​တို့​ကို အ​လျင်​အ​မြန်​ယူ၍ မြည်း​တို့​အ​ပေါ်၌​တင်​ပြီး​လျှင်၊ ငါ့​ရှေ့​မှာ သွား​ကြ။ ငါ​လိုက်​မည်​ဟု ကျွန်​တို့​အား​ဆို၏။ လင်​နာ​ဗ​လ​ကို အ​လျှင်း​မ​ပြော။ မြည်း​ကို​စီး​လျက်​သွား၍ တောင်​ခြေ​ရင်း၌ ဆင်း​လှည့်​စဉ်​တွင်၊ ဒါ​ဝိဒ်​နှင့် သူ၏​လူ​တို့​သည် တစ်​ဖက်​တစ်​ချက် ဆင်း​လာ၍ တစ်​ယောက်​နှင့်​တစ်​ယောက် တွေ့​ကြုံ​ကြ၏။ ထို​သို့​မ​တွေ့​မီ ဒါ​ဝိဒ်​က၊ အ​ကယ်​စင်​စစ် ထို​သူ၏​ဥ​စ္စာ တစ်​စုံ​တစ်​ခု​ကို​မျှ မ​ပျောက်​စေ​ခြင်း​ငှာ၊ တော၌​သူ​ပိုင်​သ​မျှ​တို့​ကို ငါ​သည် အ​ချည်း​နှီး​စောင့်​ပါ​ပြီ​တ​ကား။ ငါ​ကောင်း​သော​အ​မှု​အ​တွက်၊ မ​ကောင်း​သော​အ​မှု​ကို သူ​ပြု​ပါ​ပြီ​တ​ကား။ နက်​ဖြန် မိုး​လင်း​သော​အ​ခါ၊ နာ​ဗ​လ​နှင့်​ဆိုင်​သော သူ​အ​ပေါင်း​တို့​တွင် ယောက်ျား​တစ်​စုံ​တစ်​ယောက်​ကို ငါ​ချန်​ထား​လျှင်၊ ထို​မျှ​မ​က ထာ​ဝ​ရ​ဘု​ရား​သည် ဒါ​ဝိဒ်၏​ရန်​သူ​တို့​အား​ပြု​တော်​မူ​စေ​သ​တည်း​ဟု ဆို​နှင့်​ပြီ။