၁ ဓမ္မရာဇဝင် 11:1-5

ထို​နောက်​မှ အ​မ္မုန်​အ​မျိုး​သား​နာ​ဟတ်​သည်​လာ၍ ဂိ​လဒ်​ပြည် ယာ​ဗက်​မြို့​အ​နား​မှာ​တပ်​ချ​လျှင်၊ မြို့​သား​အ​ပေါင်း​တို့​က အ​ကျွန်ုပ်​တို့​နှင့် မိတ်​သ​ဟာ​ယ​ဖွဲ့​တော်​မူ​ပါ။ ကိုယ်​တော်​ထံ၌​ကျွန်​ခံ​ပါ​မည်​ဟု နာ​ဟတ်​မင်း​အား လျှောက်​သော်​လည်း၊ အ​မ္မုန်​အ​မျိုး​သား နာ​ဟတ်​က၊ သင်​တို့၌ လက်​ယာ​မျက်​စိ​ရှိ​သ​မျှ​ကို​ဖောက်၍ ဣ​သ​ရေ​လ​အ​မျိုး​တစ်​မျိုး​လုံး၌ ငါ​ကဲ့​ရဲ့​ရ​သော​အ​ခွင့်​ကို ပေး​မှ​သာ မိတ်​သ​ဟာ​ယ​ဖွဲ့​မည်​ဟု ပြန်​ပြော​သော်၊ ယာ​ဗက်​မြို့​သား အ​သက်​ကြီး​သူ​တို့​က၊ အ​ကျွန်ုပ်​တို့​သည် ဣ​သ​ရေ​လ​ပြည် တစ်​လျှောက်​လုံး​သို့ တ​မန်​တို့​ကို စေ​လွှတ်​ခြင်း​ငှာ ခု​နစ်​ရက်​မျှ ငံ့​လင့်​ပါ။ ထို​အ​ခါ ကယ်​တင်​သော​သူ မ​ပေါ်​မ​ရှိ​လျှင် မင်း​ကြီး​ထံ​သို့ ထွက်​ပါ​မည်​ဟု ဆို​ကြ၏။ တ​မန်​တို့​သည် ရှော​လု​နေ​ရာ ဂိ​ဗာ​မြို့​သို့​လာ၍ လူ​များ​တို့​အား​သ​တင်း​ကြား​ပြော​သော်၊ လူ​အ​ပေါင်း​တို့​သည် အ​သံ​ကို​လွှင့်၍ ငို​ကြွေး​ကြ၏။ ရှော​လု​သည် နွား​စု​နောက်​သို့​လိုက်​လျက် လယ်​လုပ်​ရာ​မှ ရောက်​လာ​သော​အ​ခါ၊ လူ​တို့​သည် အ​ဘယ်​ကြောင့် ငို​ကြွေး​ကြ​သ​နည်း​ဟု မေး​လျှင်၊ ယာ​ဗက်​မြို့​သား​တို့၏​သ​တင်း​ကို ပြော​ကြ၏။