YouVersion လိုဂို
ရှာရန် အိုင်ကွန်

ဒံယေလအနာဂတ္တိကျမ်း 4:1-18

ဒံယေလအနာဂတ္တိကျမ်း 4:1-18 MSBU

နိုင်ငံ​အသီးသီး​မှ ဘာသာစကား​အမျိုးမျိုး​ကို​ပြောဆို​သော ကမ္ဘာ​အရပ်ရပ်​ရှိ​လူမျိုး​အပေါင်း​တို့​ထံသို့ ငါ​နေဗုခဒ်နေဇာ​မင်းကြီး ပြောကြား​လိုက်​ပါ​၏​။ သင်​တို့ ကြီးပွား​တိုးတက်​ကြ​ပါစေသော​။ ငါ့​အား အမြင့်ဆုံး​သော​ဘုရားသခင် ပြ​တော်မူ​သော နိမိတ်လက္ခဏာ​၊ အံ့ဖွယ်​အမှု​တို့​ကို ဖော်ပြ​လို​ပါ​၏​။ ကိုယ်တော်​ပြု​တော်မူ​သော​နိမိတ်လက္ခဏာ​သည် ကြီးမား​လှ​ပါ​၏​။ အံ့ဖွယ်​သော​အမှု​တို့​သည်​လည်း တန်ခိုး​ပါရှိ​၏​။ နိုင်ငံ​တော်​သည် ထာဝရ​တည်​သော​နိုင်ငံ ဖြစ်​၏​။ အာဏာစက်​သည် ကာလ​အစဉ်အဆက် တည်​တော်မူ​၏​။ ငါ​နေဗုခဒ်နေဇာ​မင်းကြီး​သည် ငါ့​စံအိမ်​တွင် နားနားနေနေ​ရှိ​စဉ်​၊ ငါ့​နန်းတော်​တွင် စည်းစိမ်​ခံစား​လျက်​နေ​စဉ်​၊ အိပ်မက်​တစ်​ခု​ကို မြင်မက်​၏​။ ထို​အိပ်မက်​သည် ငါ့​ကို ခြောက်လှန့်​၏​။ သလွန်တော်​ပေါ်တွင်​လဲလျောင်း​နေစဉ် တွေးမိ​သော​အတွေး​၊ စိတ်အာရုံ​တွင် မြင်​ရ​သော​အရာ​တို့​က ငါ့​ကို ထိတ်လန့်​စေ​၏​။ ထို့ကြောင့် အိပ်မက်​၏​အနက်အဓိပ္ပာယ်​ကို ငါ့​အား ဖော်ပြ​ရန် ဘေဘီလုံ​ပညာရှိ​အပေါင်း​တို့​ကို ငါ့​ရှေ့မှောက်​သို့ သွင်း​စေ​ဟု အမိန့်​ထုတ်ပြန်​လိုက်​၏​။ မှော်ဆရာ​များ​၊ ဗေဒင်ဆရာ​များ​၊ ခါလဒဲ​ပညာရှိ​များ​၊ နက္ခတ်ဗေဒ​ပညာရှင်​များ​အား ငါ့​အိပ်မက်​ကို ပြောပြ​သော်လည်း မည်သူ​မျှ​အိပ်မက်​အနက်အဓိပ္ပာယ်​ကို မ​ဖော်ပြ​ပေး​နိုင်​ကြ​။ နောက်ဆုံး​တွင် သန့်ရှင်း​သော​ဘုရား​များ​၏​ဝိညာဉ်​နှင့်​ပြည့်​သော​၊ ငါ့​ဘုရား​၏​နာမ​အတိုင်း အမည်​သစ်​ရ​သော​ဗေလတရှာဇာ ခေါ် ဒံယေလ​သည် ငါ့​ထံ​ရောက်လာ​၏​။ ငါ​သည်​လည်း သူ့​အား “​အို မှော်ဆရာချုပ်ကြီး​ဗေလတရှာဇာ​၊ သင်​၌ သန့်ရှင်း​သော​ဘုရား​များ​၏​ဝိညာဉ်​တည်​သောကြောင့် မည်သည့်​နက်နဲသောအရာ​မျှ သင့်​အတွက် မ​ခက်ခဲ​ကြောင်း​ကို ငါ​သိ​၏​။ ထို့ကြောင့် စိတ်အာရုံ​တွင် ငါ​မြင်မက်​သော​အိပ်မက်​နှင့် အနက်အဓိပ္ပာယ်​ကို ဖော်ပြ​ပါ​လော့​။ ငါ​သည် သလွန်တော်​ပေါ်တွင် တွေးတော​လျက်​နေစဉ် စိတ်အာရုံ​တွင် ကမ္ဘာမြေကြီး​၏​အလယ်ဗဟို​၌ အလွန်​မြင့်မား​သော​သစ်ပင်​တစ်​ပင်​ကို ငါ​မြင်​ရ​၏​။ ထို​အပင်​သည် ရှင်သန်​ကြီးထွား​လျက် မိုး​ထိ​အောင်​မြင့်​သဖြင့် မြေကြီး​စွန်း​မှ​ပင် ထီးထီးကြီး​မြင်​ရ​၏​။ အရွက်​များ ဝေဆာ​လှပ​ပြီး အသီး​လည်း လှိုင်လှိုင်သီး​သောကြောင့် ထို​အပင်​ကို မှီခို​သော​သတ္တဝါ​အားလုံး စားစရာ​ရရှိ​ကြ​၏​။ တောတိရစ္ဆာန်​တို့​သည် ထို​အပင်​အောက်​၌ အရိပ်ခို​ကြ​ပြီး မိုးကောင်းကင်​ငှက်​တို့​သည်​လည်း ထို​အပင်​၏​အကိုင်းအခက်​များ​တွင် အသိုက်​ကို​လုပ်​ကြ​၏​။ သက်ရှိသတ္တဝါ​အားလုံး​တို့​သည် ထို​အပင်​ကို မှီခို​စားသုံး​ကြ​၏​။ သလွန်တော်​ပေါ်တွင် တွေးတော​လျက်​နေစဉ် တစ်ဖန် စိတ်အာရုံ​တွင် မြင်​ရ​ပြန်​၏​။ သန့်ရှင်း​သူ​ကောင်းကင်တမန်​တစ်ပါး​သည် ကောင်းကင်​မှ​ဆင်းသက်​လာ​ပြီး ကျယ်လောင်​စွာ အော်ဟစ်​လျက် ‘​ဤ​သစ်ပင်​ကို ခုတ်လှဲ​ပစ်​လော့​။ အကိုင်းအခက်​များ​ကို​လည်း ခုတ်ဖြတ်​ပစ်​လော့​။ အရွက်​များ​ကို ခြွေချ​ပြီး အသီး​များ​ကို​လည်း ဖြန့်ကြဲ​ပစ်​လော့​။ တောတိရစ္ဆာန်​တို့​သည် ထို​အပင်​အောက်​မှ​လည်းကောင်း​၊ ငှက်​တို့​သည် အကိုင်းအခက်​တို့​မှ​လည်းကောင်း ထွက်ပြေး​ကြ​ပါစေ​။ မြေ​တွင်​စွဲ​နေ​သော​အမြစ်​နှင့်​အငုတ်​ကို သံကြိုး​၊ ကြေးနီ​တို့​ဖြင့် ချည်နှောင်​၍ မြက်နု​များ​ပေါက်​ရာ​ကွင်းပြင်​တွင် ချန်ထား​လော့​။ မိုးကောင်းကင်​နှင်း​များ စို​ပါစေ​။ တိရစ္ဆာန်​တို့​နှင့်အတူ မြက်ပင်​ကို အတူ​စား​စေ​။ ခုနစ်​နှစ်​ပတ်လုံး လူ​စိတ်​ပျောက်​၍ တိရစ္ဆာန်​စိတ်​ဖြင့် နေထိုင်​စေ​။ ဤသည်ကား ကောင်းကင်တမန်​တို့​ကြေညာ​သော စီရင်ချက်​ဖြစ်​၏​။ သန့်ရှင်း​သူ​တို့​၏​စကား​လည်း ဖြစ်​၏​။ အမြင့်ဆုံး​သော​အရှင်​သည် လူ့​ပြည်​ကို​အုပ်စိုး​၍ အလို​တော်​ရှိ​သော​သူ​အား ပေး​တော်မူ​ကြောင်း​နှင့် အနိမ့်ဆုံး​သော​သူ​ကို​ပင် အုပ်စိုးခွင့်​ပေး​တော်မူ​ကြောင်း​ကို အသက်ရှင်​သူ​တို့ သိ​စေရန် ဖြစ်​၏’​ဟု ဆို​လေ​၏​။ ဤသည်ကား ငါ​နေဗုခဒ်နေဇာ​မင်းကြီး မြင်မက်​သော​အိပ်မက်​ဖြစ်​၏​။ ယခုတွင် အသင်​ဗေလတရှာဇာ​၊ ငါ့​အိပ်မက်​၏​အနက်အဓိပ္ပာယ်​ကို ဖော်ပြ​ပါ​လော့​။ ငါ့​နိုင်ငံ​မှ ပညာရှိ​အပေါင်း​တို့​သည် ငါ့​အိပ်မက်​အနက်အဓိပ္ပာယ်​ကို မ​ဖော်ပြ​နိုင်​ကြ​။ သင်​မူကား သန့်ရှင်း​သော​ဘုရား​များ​၏​ဝိညာဉ်​သည် သင်​၌​တည်​သောကြောင့် ဖော်ပြ​နိုင်​လိမ့်မည်​”​ဟု မိန့်ဆို​၏​။