اوشانم بعدِ ریش سیفیدان دِئن و مشورت اوشان مرا، سربازانَ خَیلی پول فَدَئید، اوشانَ بگفتید: «مردوم بیگید، اونِ شاگردان شبانه باموئید و اُ زمات کی اَمان خوفته بیم، اونِ جنازه یَ بدوزانه ئید.“ و اَگه اَ خبر فرماندار گوشَ فارسه، اَمان خودمان اونَ راضی کونیم تا شمرأ مشکلی پیش نایه.» پس اوشان پولَ فیگیفتید و عَین اونچی کی اوشانَ بگفته بُبوسته بو عمل بُکودید و اَ نَقل تا به ایمرو یهودیان میان چو دکفته دَره.