พระเจ้า กับ วิทยาศาสตร์နမူနာ

วิทยาศาสตร์และจิตวิญญาณ

เมื่อเร็ว ๆ นี้ชาวอเมริกันฉลองครบรอบ 50 ปีของก้าวแรกของมนุษยชาติที่ไปเหยียบดวงจันทร์ ปี 1969 ถือเป็นหนึ่งในความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของวิทยาศาสตร์ บางทีคุณอาจจะจํารายละเอียดได้ก็ได้ — จรวดน้ำหนัก 6.2 ล้านปอนด์ระเบิดเชื้อเพลิงอย่างแรงเพื่อพาเหล่านักบินอวกาศชาวอเมริกันไปยังอวกาศด้วยความเร็วมากกว่า 25,000 ไมล์ต่อชั่วโมง สี่วันต่อมาพวกเขาลงจอดบนดวงจันทร์

แต่ก่อนที่นีล อาร์มสตรอง กับบัซซ์ อัลดรินจะย่างก้าวแรกลงบนดวงจันทร์ มันมีบางอย่างเกิดขึ้น บัซซ์หยิบขนมปังกับไวน์ออกมา และเฉลิมฉลองอาหารค่ำมื้อสุดท้ายของพระเจ้า (มหาสนิท) สารภาพความเชื่อในพระเยซูของเขา เขายังอ่านคำสอนโบราณของพระผู้ช่วยให้รอดด้วย: “เราเป็นเถาองุ่น ท่านทั้งหลายเป็นแขนง” (ยอห์น 15: 5) บัซซ์เลียนแบบเหล่านักอวกาศจากยานอพอลโล 8 นักอวกาศพวกนั้นได้อ่านหนังสือปฐมกาล 1 ในขณะที่พวกเขากำลังจ้องมองมาที่โลกจากในอวกาศ

ผมรักเรื่องพวกนั้นจัง มันเตือนให้ผมรู้ว่าวิทยาศาสตร์และจิตวิญญาณนั้นมันไม่จำเป็นต้องมีแค่อย่างใดอย่างหนึ่ง คุณสามารถทุ่มตัวเองให้เป็นนักวิทยาศาสตร์ที่ยอดเยี่ยมที่สุดได้ ในขณะที่คุณยังยึดถือในพระเจ้า ในลูกชายของเขา และในความศรัทธาแบบคริสเตียน

บางทีผลที่ชาวคริสเตียนได้ผลิตไว้นั้นคือความอยากในใจลึก ๆ ที่จะได้รู้จักพระเจ้ามากขึ้น ไม่ใช่เพียงแค่การใช้เวลาเงียบ ๆ และการไปนมัสการที่โบสถ์ แต่ผ่านจักรวาลที่ยิ่งใหญ่ที่พระบิดาสร้างไว้ บางทีการได้ยินคำว่า "อาเมน!" กับ "ฮาเลลูยา!" นั้นไม่ใช่แค่ในสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ แต่เป็นในอวกาศด้วย

บางทีคนที่เชื่อในวิทยาศาสตร์มากที่สุดในกลุ่มพวกเรา ก็สามารถเป็นผู้ที่มีจิตวิญญาณที่สนใจในพระเยซูมากยิ่งกว่า ไปถามบัซซ์ดูสิ