YouVersion လိုဂို
ရွာရန္ အိုင္ကြန္

انجیلِ لوقا 1

1
1عالیجناب تِئوفیلوس، وَ وُچِه که خیلی‌یَل دَس وَ نِوشتن مَتَلَلِ کارلی زنه که طِی ایما وَ اَنجوم رَسییِه، 2دِرُس هموطو که اونگَل، که وَ اَوَل بِی تییۀ خِشون دییَه بییِن وِ خادِمَل کلام بییِن وَ ایما دان، 3مِ هم که همه چی نَه و اَوَل وَ دِقَت وارَسی کِردِمه، صَلا نَه ایطو دییُم که اونگَلَه وَ ترتیب سی ایشا بِنویسُم، 4تا وَ دِرِسیِ اوچیئی که یای گِرُتیتِه، خاطرجَم وابیِت.
پیشگویی وَ دنیا اومَیَنِ یحیِی تعمیددهنده
5مِنِه زمون هیرودیس، پادشاه وِلاتِ یهودیه، کاهنی زِندِیی ایکِه وَ نومِ زکریا وَ کاهِنَلِ دَسِی اَبیّا، کاهِنَل عالِمَلی بییِن که مِنِه معبدِ یَهود خِذمت ایکِردِن. زکریا زنی داشت وَ نومِ الیزابت که وَ نسلِ هارونِ کاهن بی. 6هر دِتاشون مِنِه نظرِ خدا صالح بییِن و طبقِ تَمومِ حکمَل وِ دستورل خداوند بی‌عیب رفتار ایکِردِن. 7امّا اونگَل اولادی نیاشتن، سی‌یِکِه الیزابت بَچَه نیکِه وِ هر دِتاشون سالخَردَه بییِن.
8یِه‌ دَف که نوبت خذمت دَسِی زکریا بی، وِّ مِنِه پیشگاه خدا کاهنی ایکِه، 9بَنا وَ رسمِ کاهِنَل، فِش اُفتا وَ نوم زکریا، تا بِرَه مِنِه معبدِ خداوند وِ بخور بِسوزَنِه. 10مِنِه مُوقِی سُتَن بخور، تمومِ جمعیت وَ صَرا مشغول دعا بییِن. 11وُچه یِکی وَ فرشته‌یَلِ خداوند، وَ زکریا ظاهر وابی. فرشته و دَسِ راسِ آتَشدون بخور ویسایَه بی. 12وَختی زکریا فرشته نَه دی، بُهتِش زَه وِ مَهلی زلَش رَت. 13امّا فرشته وَش گُت: «آیِی زکریا، زَلَت نَرَه! سی‌یِکِه دعات مستجاب وابی‌یِه و زنت الیزابت سیت کِری وَ دنیا ایارِه که تِ نومِشَه اینی یحیی. 14تِ شای ایابِی وِ خوشحالی ایکِنی، وِ خیلی‌یَل هَم وَ دنیا اومَیَنِش شای ایابون، 15سی‌یِکِه مِنِه نظرِخداوند گَپو ایابو. یحیی نَبایِس وَتَه وَ شراب وِ عرق لُو بزنه. وِّ حتی مِنِه کِمِ دِیش پِر ایابو وَ روح‌القدس، 16وِ خیلی‌یَل وَ قومِ اسرائیلَ و طرفِ خداوند، خِداشون اییَرگَردَنِه. 17یحیی مِنِه روح وِ قدرتِ ایلیایِ پیغمبر، نِهِی مسیحِ موعود ایایِه تا دل بُویَلَه وَ اولادَل نِزیک کِنه، وِ یاغی‌یَلَه فهم بِییِه که مِی بویَلِشون وَرگَردِن وَ رَه صالِحَل، تا قومی آمایَه سی خداوند حاضر کِنه.»
18زکریا وَ فرشته پُرس کِه: «یِنَه وَ کوچه بِیونم؟ سی‌یِکِه مِ مِردی پیرم وِ زنُم هم دالویَه.» 19فرشته وَش جواب دا: «مِ جَبرائیلُم که ایوِیسُم مِنِه حضور خدا. ایسِه بِسی وابی‌یِمِه تا بی تِ گَپ بزنم وِ ای خَوَرِ خَشَه وَت بییُم. 20سِی کُ! تِ گُنگ وِیبِی وِ تا روز اتّفاق اُفتایَنِ ای چییَل، نیتَری گپ بزنی، سی‌یِکِه گَپَلِ مِنَه که مِنِه وختِ خُوش وَ اَنجوم ایرَسِه، باوَر نکردی.»
21مِنِه ای بین، جمعیت بَندیرِ زکریا بییِن وُ وَ یِکه ایقَزَه مِنِه معبد ویسایَه بی حیرون بییِن. 22وختی زکریا اومَه وَدَر، نیتَرس بی مردم گپ بزنه. پَ فَمِسِن مِنِه معبد رؤیایی دییِه، سی‌یِکِه تِنا ایما اِشارَه ایکِه وِ گُنگ ویسایَه بی. 23زکریا وختی که نوبت خذمتش تموم وابی وَرگَشت وَ حونَش.
24بعدَ یِچِی، زنش الیزابت حامِلَه وابی وِ پنج ماه، خِشَه وَ وَرِ تییِۀ مردُم دیر کِه. 25الیزابت ایگُت: «خداوند سی مِ ای کارَ کِردِه. وِّ مِنِه ای روزَل وَم نظر کِرده وِ اوچیئی نَه که طِی مردم سی مِ عارِ ننگ بی، وَگِرُتِه.»
پیشگویی دنیا اومَیَنِ عیسی
26مِنِه ماهِ شیشم حاملگی الیزابت، جَبرائیلِ فرشته وَ طرف خدا بِسی وابی وَ یِه شهری وَ نومِ ناصرَه که مِنِه وِلات جلیل بی، 27تا بِرَه طِی دویَرِ ریبَسَه‌ای وَ نومِ مریم. مریم نومزِی مِردی بی وَ نومِ یُوسُف. یوسف وَ خاندان داوودِ پادشاه بی. 28فرشتَه رَت طِی مریم وِ گُت: «سلام وَ تو، ای تِ که خداوند وَت نظر کِردِه. خداوند بِی تِنِه.» 29امّا مریم بِی اِشنُفتَنِ گَپَلِش مَهلی پریشون وابی وِ بِی خُوش فکر کِه یِه چطو سلامی یَه. 30امّا فرشته وَش گُت: «آیِی مریم، زَلَت نرَه! لطفِ خدا نصیبِت وابی‌یِه. 31ایسِه حامِلَه ایابِی، وِ کِری وَ دنیا ایاری وِ نومِشَه اینی عیسی. 32وِّ گپو ایابو وِ کِرِ خِدِی متعال خُوندَه ایابو. خداوند خدا تختِ پادشایی جَدِش داوودَ وَش عطا ایکِنِه. 33وِّ تا ابد وَ خاندانِ یعقوب کِرِ ابراهیم سلطنت ایکِنِه وِ پادشاییش وَتَه وَ بِین نیرَه.» 34مریم وَ فرشته پُرس کِه: «یِه چِطُور ایابو؟ سی‌یِکِه مِ هَنی ریبَسَه یَم؟» 35فرشته جواب دا: «روح‌القدس وَت ایایِه وِ قدرت خِدِی متعال وَت سایه ایبویِه. وَ ای خاطر، او بَچَه که قرارِه وَ دنیا بیا مقدس وِ کِرِ خدا خُوندَه ایابو. 36سِی کُ! الیزابت هم که وَ خیشَلِ تِنِه، پیرونَه‌سَری حامِلَیَه وِ کری مِنِه رَه داره. وِّ که ایگُن نَزایَه، مِنِه ماهِ شیشُم حامِلَه‌ئیشِه. 37سی‌یِکِه طی خدا هیچ کاری نی که نَوابو!» 38مریم گُت: «ایسِه، مِ کنیزِ خداوندُم. بِل اوچیئی که وَم گُتی، وَ مِ وابو.» اوسِه فرشته وَ طِیش رَت.
مریم ایرَه وَ دییَنِ الیزابت
39مِنِه او روزَل، مریم وَریسا وِ هولَکی رَت وَ شهری مِنِه کُویَلِ وِلاتِ یهودیَه. 40وِّ رَت وَ حونِی زکریا، وَ الیزابت سلام کِه. 41وختی الیزابت سلام مریمَ اِشنُفت، طفل مِنِ کِمِش تکون خَه، وِ الیزابت وَ روح‌القدس پُر وابی، 42الیزابت بِی صییِی بلند گُت: «تِ مِلِی زَنَل مبارکی، وِ مبارکِ ثمرِۀ رحم تو! 43مِ کی بوم، که دِی خداوندُم بیا طِیم؟ 44سِی کُ! تا صییِی سلامِ تِ وَ گوشُم رسی، طفل وَ شایی مِنِه کِمُم تکون خَه. 45خَش وَ حالِ او زَنی که باوَر کِه، که اوچیئی که وَ طرف خداوند وَش گُتَه وابی‌یِه، وَ اَنجوم ایرَسِه.»
سِرو سِتایشِ مریم
46مریم گُت:
«جونِ مِ خداوندَ سِتایِش ایکِنِه
47وِ روحُم، مِنِه نجات دهندَه‌م خدا، وَ شایی ایا،
48سی‌یِکِه وَ خواریِ کنیزِ خُوش نظر کِردِه.
وَ یِه واپس، تَمومِ نسلل مِنَه مبارَک ایخونِن،
49سی‌یِکِه او قادر که نومش قدوسِه،
کارَلِ مَهلی گَپو سیم کِردِه.
50رحمتِش نسل وَ نسل،
نصیبِ تَمومِ خداتَرسَل ایابو.
51وِّ بِی دَسِ خُوش، کارَل قَدَر کِرده،
اونگَلی نَه که مِنِه فِکر وُ دِلِشون غِدِن، پِشک کِرده؛
52زوردارَلَه وَ تختشون کَشییِه دومِن
وِ اونگَلی نَه که خوار وابی‌یِنِه سَرفَراز کِرده؛
53گُسنَه‌یَلَه بِی چییَل خَش سیر کردِه
امّا دارایَلَه دَسِ خالی رُونَه کِردِه.
54وِّ رحمت خِشَه وَ یای آوُردِه،
وِ خادِمِ خُوش قومِ اسرائیلَ کِمک کِرده،
55هَموطو که وَ اجدادِ ایما ابراهیم وِ نسلِش
وعده دایَه بی، که تا ابد ای کارَ کِنِه.»
56مریم حدودِ سه ماه وِیسا طِی الیزابت وِ اوسِه وَرگشت وَ حونَش.
وَ دنیا اومَیَنِ یحیی
57موقِی زیمونِ الیزابت وابی وِ کِری وَ دنیا آوُرد. 58هُمسایَل وِ خیشَل وختی اِشنُفتِن که خداوند چه مَرحمتِ گپویی وَش کِرده مِنِه شایی وِّ شریک وابی‌یِن.
59مِنِه روز هشتم، تمومِ قومِ خیشَل وِ دوسَلِشون اومَن سی ختنَه‌سِرونِ بَچَه وِ ایخواسِن نومِ بُوش زکریانَه بِنِن سَرِش. 60امّا دِی بَچَه گُت: «نه! نومِش باید یحیی بو.» 61اونگَل گُتِن: «مِنِه طِیفِی تِ کسی ای نومَه نیاشته.» 62پَ بِی اِشارَه، وَ بو بَچَه پُرسییِن که ایخوا نوم بَچَه نَه چِه بِنِه. 63زکریا تختِه‌ای نَه که ریش ایِنِوشتِن خواس وِ ریش نوشت: «نومِش یحیی یَه!» اونگَل همَشون حیرون وابی‌یِن. 64دَرجا دِهونِ زکریا واز وابی وِ زُوونِش گَشت وِ خدا نَه ستایِش کِه. 65تَمومِ هُمسایَلَه ترس وَگِرُت، وِ مردم مِنِه سَرتاسَرِ کُو کَمَرَلِ یهودیَه در موردِ تمومِ ای چییَل گَپ ایزَن. 66هرکه ای گَپَلَه ایشنُفت، مِنِه دِلِش ایگُت: «ای بَچَه چطو کسی ایابو؟» سی‌یِکِه دَسِ خداوند باش بی.
نبوّت زکریا
67اوسِه بُوش، زکریا، وَ روح‌القدس پُر وابی وِ ایطو نبوّت کِه:
68«مبارک بُو خداوند خدا، خِدِی قومِش اسرائیل،
سی‌یِکِه وَ دییَنِ قوم خِش اومَیِه وِ تِلِی آزادیِ اونگَلَه دایِه وِ آزادِشون کِردِه.
69منِه خاندان خادمِش داوود،
نجات دهندۀ قَدَری بِلند کِرده،
70هَموطو که وَ قدیم
وَ زُوونِ پیغمبرَلِ مقدسِ خُوش گُتَه بی،
71که ایما نَه وَ دَسِ دُشمَنَلمون
وِ تَمومِ کَسَلی که وَ ایما نفرت دارن، نجات اییِه،
72تا رحمتی نَه که وَعدَشَه وَ اجدادِمون دایَه بی وَشون نِشون بیِه
وِ عهد مقدس خِشَه وَ یای بیارِه؛
73هَمو قَسَمی نَه که
سی جَدِ ایما ابراهیم خَردَه بی،
74تا ایما نَه وَ دَسِ دشمنَلمون خَلاص کِنِه،
وِ کِمَکِمون کِنه وِّ نَه بی هیچ ترسی
75مِنِه حضورِش مِنِه قدوسیت وِ صالحی
مِنِه تموم روزلِ عمرمون خذمت کنیم.
76وِ تو، ای رو، پیغمبرِ خِدِی متعال خُوندَه ایابِی؛
سی‌یِکِه نِهی خداوند رُو ایکِنی تا رَه‌یَلِشَه آمایَه کنی،
77وُ وَ قومِش ای آگایی نَه بِئی
که بی آمرزییَنِ گنایَلِشون، اونگَل نجات ایجورِن.
78سی‌یِکِه وَ مَرحمت و دلسوزیِ خِدِی ایما نِه،
که اَفتو صُب وَ عَرشِ بَرین وَ ایما ایدَرا
79تا روشنایی بییِه وَ کَسَلی که مِنِه تاریکی وِ زِرِ سایۀ مرگ منزل دارِن،
وِ قَیَمَلِ ایما نَه هدایت کِنه وَ رَه صلح‌وُسلامتی.»
80او بَچَه گَپو ایابی وِ مِنِه روح، قویَت ایگِرُت، وِ تا زمونِ حضورِش مِنِه اَنظارِ قومِ اسرائیل، مِنِه بیابون وَ سَر ایبُرد.

လက္ရွိေရြးခ်ယ္ထားမွု

انجیلِ لوقا 1: SLB

အေရာင္မွတ္ခ်က္

မၽွေဝရန္

ကူးယူ

None

မိမိစက္ကိရိယာအားလုံးတြင္ မိမိအေရာင္ခ်ယ္ေသာအရာမ်ားကို သိမ္းဆည္းထားလိုပါသလား။ စာရင္းသြင္းပါ (သို႔) အေကာင့္ဝင္လိုက္ပါ