ความรักของพระเจ้าคงอยู่ตลอดกาลഉദാഹരണം

พระเจ้าและทวดของทวดของคุณ

ขณะที่คุณมองไปรอบ ๆ คุณเห็นอะไรบ้างที่มันยังคงอยู่มาตั้งแต่สมัยที่ทวดของทวดของคุณยังมีชีวิต ทวดของทวดของผมน่าจะเกิดเมื่อ 150-200 ปีก่อน เทียบได้กับการเดินทางรอบดวงอาทิตย์สักประมาณสองสามรอบ ในช่วงต้นปี ค.ศ.1800 มีโน๊ตบุ๊คของผมมั้ย ก็ไม่ โต๊ะของผมล่ะ หนังสือเล่มนี้ล่ะ โบสถ์ที่ผมนั่งเขียนถ้อยคําเหล่านี้ล่ะ ไม่ ไม่ ไม่ แล้วก็ไม่อีกเรื่อย ๆ เมืองที่ผมอาศัยอยู่ (แอปเปิลตัน, รัฐวิสคอนซิน) ก่อตั้งขึ้นในปี 1857 ดังนั้นมันก็อาจจะไม่ถูกนับรวมไปด้วย

แต่ผมเห็นบางสิ่งนอกหน้าต่างของผมที่บรรพบุรุษสมัยโบราณของผมเห็น - ดวงอาทิตย์ เช่นเดียวกับสิ่งอื่น ๆ ไม่กี่สิ่งในชีวิตของผม ดวงอาทิตย์ ดวงจันทร์ และดวงดาวดูเหมือนจะคงอยู่ตลอดไป

ผมคิดว่านั่นคือเหตุผลว่าทำไมผู้เขียนสดุดีบทที่ 136 ถึงได้เขียนไว้ว่า "แด่พระองค์ผู้ทรงทำสิ่งมหัศจรรย์อันยิ่งใหญ่ ความรักของพระองค์ดำรงนิรันดร์ ผู้ทรงสร้างฟ้าสวรรค์ด้วยความเข้าใจ ความรักของพระองค์ดำรงนิรันดร์ ผู้ทรงปูแผ่ผืนโลกบนผืนน้ำ ความรักของพระองค์ดำรงนิรันดร์ ผู้ทรงสร้างแสงสว่างอันยิ่งใหญ่—ความรักของพระองค์ดำรงนิรันดร์ ให้ดวงอาทิตย์ปกครองกลางวัน ความรักของพระองค์ดำรงนิรันดร์ ให้ดวงจันทร์และดวงดาวปกครองกลางคืน ความรักของพระองค์ดำรงนิรันดร์" (ข้อ 4-9)

ผู้เขียนชี้ให้เห็นถึงธรรมชาติที่เป็นตัวอย่างที่ใกล้เคียงกับความรักของผู้สร้างได้มากที่สุด เช่นเดียวกับดวงอาทิตย์ที่ปรากฏอยู่เสมอในวันที่คุณรู้สึกดี หรือแย่ วันที่คุณมีหวัง หรือสิ้นหวัง ความรักของพระเจ้าก็ปรากฏเช่นกัน ความจริงนั้นทําให้ทวดของทวดทั้งหลายของเรานมัสการพระเจ้า ลองคิดดูสักนิด แล้วมันจะทําให้คุณนมัสการพระเจ้าเช่นกัน