ลูกา 8

8
อุปมา​เรื่อง​ผู้​หว่าน
1หลัง​จาก​นั้น พระเยซู​เดินทาง​ไป​ตาม​เมือง​และ​หมู่บ้าน​ต่าง​ๆ ประกาศ​ข่าว​ประเสริฐ​เรื่อง​อาณาจักร​ของ​พระเจ้า สาวก​ทั้ง​สิบ​สอง​คน​อยู่​กับ​พระองค์ 2พร้อม​กับ​พวก​ผู้หญิง​ที่​พระองค์​ขับ​วิญญาณ​ชั่ว​และ​รักษา​โรค​ให้ ได้แก่ มารีย์ (ที่​เรียก​กัน​ว่า​ชาว​มักดาลา) ที่​พระองค์​ขับ​ผี​เจ็ด​ตน​ออก 3โยอันนา​ภรรยา​ของ​คูซา​ผู้​จัดการ​ทรัพย์สิน​ใน​บ้าน​ของ​เฮโรด สุสันนา และ​อีก​หลาย​คน พวก​เธอ​ช่วยเหลือ​สนับสนุน​พระเยซู​กับ​สาวก​ด้วย​ทรัพย์​ส่วนตัว
4มี​ฝูง​ชน​จำนวน​มาก​มา​ชุมนุม​กัน และ​ฝูง​ชน​จาก​เมือง​ต่าง​ๆ พา​กัน​มา​หา​พระเยซู พระองค์​เล่า​อุปมา​เรื่อง​นี้​ว่า 5“ชาว​นา​คน​หนึ่ง​ออก​ไป​หว่าน​เมล็ด​พืช ขณะ​ที่​หว่าน บาง​เมล็ด​ก็​ตก​ตาม​ทาง ถูก​เหยียบ​ย่ำ​และ​นก​ก็​มา​จิก​กิน​หมด 6บาง​เมล็ด​ตก​บน​พื้น​ดิน​ปน​หิน เมื่อ​งอก​ขึ้น​ก็​เหี่ยว​ไป​เพราะ​ไม่​มี​ความ​ชุ่ม​ชื้น 7บาง​เมล็ด​ตก​กลาง​พง​หนาม พง​หนาม​ก็​เติบโต​รัด​พืช​นั้น 8แต่​ยัง​มี​เมล็ด​บาง​ส่วน​ตก​บน​ดิน​ดี งอก​ขึ้น​มา​แล้ว​เกิด​ผล​มาก​กว่า​ที่​หว่าน​ไว้​ร้อย​เท่า”
เมื่อ​พระองค์​เล่า​ถึง​ตรง​นี้​ก็​พูด​เสียง​ดัง​ว่า “ใคร​มี​หู​จง​ฟัง​เถิด”
9พวก​สาวก​ถาม​พระองค์​ว่า​อุปมา​นี้​หมายความ​ว่า​อะไร 10พระองค์​ตอบ​ว่า “ความ​ลับ​ของ​อาณาจักร​พระเจ้า​ก็​ให้​พวก​เจ้า​รู้ แต่​กับ​คน​อื่น​นั้น​เรา​กล่าว​เป็น​อุปมา เพื่อ​ว่า
‘แม้​ได้​ดู พวก​เขา​ก็​อาจ​ไม่​เห็น
แม้​ได้ยิน​ก็​อาจ​ไม่​เข้าใจ’ # 8:10 อสย.6:9
11 “นี่​คือ​ความหมาย​ของ​อุปมา เมล็ด​คือ​พระวจนะ​ของ​พระเจ้า 12เมล็ด​ที่​ตก​ตาม​ทาง คือ​คน​ที่​ได้ยิน แล้ว​มาร​ก็​มา​ฉวย​เอา​พระวจนะ​จาก​ใจ​ของ​เขา​ไป เพื่อ​ไม่​ให้​เขา​เชื่อ​และ​ได้​รับ​ความ​รอด 13เมล็ด​ที่​ตก​ลง​บน​พื้น​ดิน​ปน​หิน​คือ​คน​ที่​ได้ยิน และ​รับ​พระวจนะ​ด้วย​ความ​ยินดี แต่​เพราะ​ไม่​หยั่ง​ราก​ลึก เขา​เชื่อ​อยู่​ครู่​หนึ่ง แต่​เมื่อ​ถูก​ทดสอบ​ก็​ละทิ้ง​ไป 14เมล็ด​ที่​ตก​กลาง​พง​หนาม คือ​คน​ที่​ได้ยิน แต่​เมื่อ​เขา​ดำเนิน​ชีวิต​ไป​ก็​ถูก​ความ​กังวล​ใน​ชีวิต เงิน​ทอง​และ​ความ​สนุกสนาน​รัด​ไว้​จึง​ไม่​เจริญ​เติบโต 15แต่​เมล็ด​ที่​ตก​ลง​บน​ดิน​ดี หมายถึง​คน​ที่​มี​จิตใจ​ดี​งาม​สูงส่ง เมื่อ​ได้ยิน​พระวจนะ​แล้ว​ยึด​ถือ​ไว้ และ​เกิด​ผล​ดี​ด้วย​พากเพียร
ตะเกียง​บน​เชิง​ตะเกียง
16 ไม่​มี​ใคร​จุด​ตะเกียง​แล้ว​ซ่อน​ไว้​ใน​โถ​หรือ​วาง​ไว้​ใต้​เตียง แต่​จะ​ตั้ง​ไว้​บน​เชิง​ตะเกียง เพื่อ​คน​ที่​เข้า​มา​จะ​เห็น​แสง​สว่าง 17เพราะ​ทุก​สิ่ง​ที่​ซ่อน​ไว้​จะ​ถูก​เปิดเผย และ​ทุก​สิ่ง​ที่​ปิด​บัง​ไว้​จะ​มี​คน​รู้​เห็น​หรือ​ถูก​เปิดโปง 18ฉะนั้น​จง​ใส่​ใจ​สิ่ง​ที่​เจ้า​ฟัง ใคร​มี​อยู่​แล้ว​ก็​จะ​ได้​รับ​เพิ่ม ส่วน​ใคร​ไม่​มี แม้​ที่​คิด​ว่า​มี ก็​จะ​ถูก​ริบ​ไป​จาก​เขา”
แม่​กับ​น้อง​ๆ ของ​พระเยซู
19ตอน​นี้​แม่​กับ​พวก​น้อง​ชาย​ของ​พระเยซู​มา​หา​พระองค์ แต่​ไม่​สามารถ​เข้า​ใกล้​พระองค์​ได้​เพราะ​ฝูง​ชน​แน่นขนัด 20มี​คน​มา​บอก​พระเยซู​ว่า “แม่​กับ​พวก​น้อง​ชาย​ของ​ท่าน​ยืน​อยู่​ด้าน​นอก​และ​ต้องการ​พบ​ท่าน”
21พระองค์​ตอบ​ว่า “แม่​และ​พี่​น้อง​ของ​เรา คือ​คน​ที่​ได้ยิน​พระวจนะ​ของ​พระเจ้า​แล้ว​ทำ​ตาม”
พระเยซู​ห้าม​ลม​พายุ
22วัน​หนึ่ง​พระเยซู​พูด​กับ​พวก​สาวก​ของ​พระองค์​ว่า “ให้​เรา​ข้าม​ทะเลสาบ​ไป​อีก​ฟาก​หนึ่ง​กัน​เถอะ” พวก​เขา​จึง​ลง​เรือ​ไป 23ขณะ​ที่​พวก​เขา​แล่น​เรือ พระเยซู​หลับ​ไป มี​พายุ​ใหญ่​เกิด​ขึ้น​กลาง​ทะเลสาบ น้ำ​ซัด​จน​ท่วม​เรือ​และ​ทุก​คน​กำลัง​ตก​อยู่​ใน​อันตราย
24พวก​สาวก​เข้า​ไป​ปลุก​พระองค์​ว่า “อาจารย์ เรา​กำลัง​จะ​จม​น้ำ​ตาย​แล้ว!”
พระองค์​ก็​ลุก​ขึ้น​ห้าม​ลม​และ​คลื่น พายุ​จึง​สงบ​และ​ทุก​อย่าง​ก็​สงบ​เงียบ 25พระองค์​ถาม​พวก​สาวก​ว่า “ความ​เชื่อ​ของ​เจ้า​อยู่​ที่​ไหน”
พวก​เขา​กลัว​และ​ประหลาด​ใจ ถาม​กัน​ว่า “ผู้​นี้​เป็น​ใคร​กัน แม้​แต่​ลม​และ​คลื่น​ก็​ยัง​เชื่อ​ฟัง​คำ​สั่ง”
พระเยซู​รักษา​คน​ถูก​ผี​สิง
26พวก​เขา​แล่น​เรือ​มา​ถึง​ดินแดน​เกราซา#8:26 ฉบับ​สำเนา​บาง​ฉบับ​ว่า กาดารา ฉบับ​สำเนา​อื่น​ๆ ว่า เกราซา เช่น​เดียว​กับ​ข้อ 37​ซึ่ง​อยู่​อีก​ฝั่ง​ของ​ทะเลสาบ​กาลิลี 27เมื่อ​พระเยซู​ขึ้น​ฝั่ง ก็​พบ​ชาย​คน​หนึ่ง​จาก​เมือง​นั้น​ที่​ถูก​ผี​สิง เขา​ไม่​ใส่​เสื้อ​ผ้า​และ​ไม่​อยู่​ใน​บ้าน​เป็น​เวลา​นาน​แล้ว แต่​อาศัย​อยู่​ตาม​อุโมงค์​วาง​ศพ 28เมื่อ​เขา​เห็น​พระเยซู​ก็​ส่ง​เสียง​ร้อง หมอบ​ลง​แทบ​เท้า แล้ว​ตะโกน​สุด​เสียง​ว่า “พระเยซู พระบุตร​ของ​พระเจ้า​สูง​สุด พระองค์​ต้องการ​อะไร​จาก​ข้า อย่า​ทรมาน​ข้า​เลย!” 29ที่​เขา​พูด​อย่าง​นี้​ก็​เพราะ​พระเยซู​สั่ง​วิญญาณ​โสโครก​ให้​ออก​มา​จาก​ชาย​คน​นี้ ผี​ที่​สิง​เขา​แผลง​ฤทธิ์​หลาย​ครั้ง แม้​จะ​ถูก​ล่าม​โซ่​มือ​เท้า​และ​มี​ยาม​เฝ้า เขา​ก็​หัก​โซ่​ตรวน​ออก​และ​ถูก​ผี​บังคับ​ให้​ไป​อยู่​ใน​ที่​เปลี่ยว
30พระเยซู​ถาม​ว่า “เจ้า​ชื่อ​อะไร”
มัน​ตอบ​ว่า “ชื่อ​กอง” เพราะ​มี​ผี​หลาย​ตน​สิง​ตัว​เขา 31พวก​มัน​พร่ำ​อ้อนวอน​ขอ​พระเยซู​อย่า​สั่ง​ให้​พวก​มัน​กลับ​ไป​นรก​อเวจี
32มี​หมู​ฝูง​ใหญ่​กำลัง​หา​กิน​อยู่​บน​เนิน​เขา พวก​ผี​จึง​อ้อนวอน​พระเยซู​ให้​พวก​มัน​เข้า​ไป​ใน​ฝูง​หมู และ​พระองค์​อนุญาต 33พวก​ผี​จึง​เข้า​ไป​ใน​ฝูง​หมู​นั้น แล้ว​ฝูง​หมู​ก็​วิ่ง​กระโจน​จาก​หน้าผา​ลง​ทะเลสาบ​จม​น้ำ​ตาย
34เมื่อ​พวก​คน​เลี้ยง​หมู​เห็น​เหตุการณ์​ที่​เกิดขึ้น ก็​วิ่ง​ไป​เล่า​เรื่อง​นี้​ใน​เมือง​และ​ชนบท 35ผู้​คน​พา​กัน​ออก​มา​ดู​สิ่ง​ที่​เกิดขึ้น เมื่อ​พวก​เขา​มา​หา​พระเยซู​ก็​พบ​ว่า​ชาย​คน​นั้น​ไม่​มี​ผี​สิง​และ​นั่ง​อยู่​แทบ​เท้า​พระเยซู สวม​เสื้อ​ผ้า​และ​มี​สติ​ดี พวก​เขา​ก็​กลัว 36คน​ที่​เห็น​เหตุการณ์​จึง​เล่า​เรื่อง​ให้​ฟัง​ว่า​ชาย​ที่​ถูก​ผี​สิง​นั้น​หาย​ได้​อย่างไร 37ทุก​คน​ใน​ดินแดน​เกราซา​ขอร้อง​พระเยซู​ให้​ออก​ไป​จาก​ที่​นั่น เพราะ​พวก​เขา​กลัว​มาก พระองค์​จึง​ลง​เรือ​จาก​ไป
38ชาย​คน​ที่​ผี​ออก​จาก​ตัว​เขา​ได้​อ้อนวอน​ขอ​ไป​กับ​พระองค์ แต่​พระเยซู​ส่ง​เขา​กลับ​ไป​และ​พูด​ว่า 39“จง​กลับ​บ้าน​และ​บอก​ทุก​คน​ว่า พระเจ้า​ทำ​เพื่อ​เจ้า​มาก​แค่​ไหน” เขา​จึง​จาก​ไป​และ​เล่า​ให้​คน​ทั่ว​เมือง​ฟัง​ว่า​พระเยซู​ทำ​เพื่อ​เขา​มาก​แค่​ไหน
เด็ก​ที่​ตาย​และ​หญิง​ป่วย
(มธ.9:18-26; มก.5:22-43)
40เมื่อ​พระเยซู​ข้าม​ฟาก​กลับ​มา ฝูงชน​ก็​มา​ต้อนรับ เพราะ​พวก​เขา​กำลัง​รอ​คอย​พระองค์ 41ชาย​คน​หนึ่ง​ชื่อ​ไยรัส​เป็น​นาย​ธรรม​ศาลา มา​หมอบ​ลง​แทบ​เท้า​พระเยซู อ้อนวอน​พระองค์​ให้​ไป​ที่​บ้าน​ของ​เขา 42เพราะ​ลูก​สาว​คน​เดียว​ของ​เขา​อายุ​ราว​สิบ​สอง​ปี​กำลัง​จะ​ตาย
ขณะ​ที่​พระเยซู​ไป​นั้น ผู้​คน​เบียดเสียด​พระองค์​กัน​จน​แน่น​ขนัด 43มี​หญิง​คน​หนึ่ง​ตก​เลือด​เรื้อรัง​มา​สิบสอง​ปี#8:43 ฉบับ​สำเนา​หลาย​ฉบับ​ว่า สิบสอง​ปี​และ​เสีย​เงิน​ค่า​หมอ​จน​หมด​ตัว แต่​ไม่​มี​ใคร​รักษา​ให้​หาย 44เธอ​มา​ทาง​ด้าน​หลัง​พระองค์​และ​แตะ​ชาย​เสื้อ​คลุม ทัน​ใด​นั้น​เลือด​ก็​หยุด​ไหล
45พระเยซู​ถาม​ว่า “ใคร​แตะ​ตัว​เรา”
ทุก​คน​ต่าง​ก็​ปฏิเสธ เปโตร​บอก​ว่า “อาจารย์ ผู้​คน​รุม​ล้อม​เบียดเสียด​พระองค์”
46แต่​พระเยซู​พูด​ว่า “มี​คน​แตะ​ตัว​เรา เรา​รู้​ว่า​ฤทธิ์เดช​แผ่​ซ่าน​ออก​จาก​ตัว​เรา”
47หญิง​นั้น​เห็น​ว่า​หลบ​เลี่ยง​ไม่​ได้​แล้ว ก็​ตัว​สั่น เข้า​มา​หมอบ​แทบ​เท้า​พระองค์ และ​พูด​ต่อหน้า​ผู้คน​ถึง​สาเหตุ​ที่​แตะ​พระองค์​และ​ที่​เธอ​หาย​ดี​ใน​ทันที 48พระองค์​จึง​บอก​ว่า “ลูก​สาว ความ​เชื่อ​ของ​เจ้า​ได้​รักษา​เจ้า​แล้ว จง​กลับ​ไป​ด้วย​สันติสุข​เถิด”
49ขณะ​ที่​พระเยซู​ยัง​พูด​ไม่​จบ ก็​มี​คน​จาก​บ้าน​ของ​ไยรัส​นาย​ธรรม​ศาลา​มา​บอก​เขา​ว่า “ลูก​สาว​ของ​ท่าน​ตาย​แล้ว อย่า​รบกวน​อาจารย์​อีก​เลย”
50พระเยซู​ได้ยิน​ก็​พูด​กับ​ไยรัส​ว่า “อย่า​กลัว​เลย จง​เชื่อ​เท่านั้น​แล้ว​ลูก​สาว​จะ​หาย”
51เมื่อ​มา​ถึง​บ้าน​ของ​ไยรัส พระองค์​ไม่​อนุญาต​ให้​ใคร​ตาม​เข้า​ไป ยกเว้น​เปโตร ยากอบ ยอห์น​และ​พ่อ​แม่​ของ​เด็ก 52ขณะ​นั้น​ผู้​คน​พา​กัน​ร้องไห้​คร่ำครวญ พระเยซู​พูด​ว่า “หยุด​ร้องไห้​เถอะ เธอ​ยัง​ไม่​ตาย​แค่​หลับ​อยู่”
53พวก​เขา​พา​กัน​หัวเราะ​เยาะ​พระองค์ เพราะ​รู้​ว่า​เด็ก​ตาย​แล้ว 54แต่​พระเยซู​จับ​มือ​เด็ก​หญิง​และ​พูด​ว่า “เด็ก​น้อย ลุก​ขึ้น​เถอะ!” 55วิญญาณ​ของ​เด็ก​ก็​กลับ​เข้า​ร่าง แล้ว​เธอ​ก็​ลุก​ขึ้น​ทันที พระเยซู​บอก​พวก​เขา​ให้​เอา​อาหาร​มา​ให้​เด็ก​กิน 56พ่อ​แม่​ของ​เด็ก​ก็​อัศจรรย์​ใจ แต่​พระองค์​สั่ง​ว่า​อย่า​เล่า​เรื่อง​นี้​ให้​ใคร​ฟัง

നിലവിൽ തിരഞ്ഞെടുത്തിരിക്കുന്നു:

ลูกา 8: TCV

ഹൈലൈറ്റ് ചെയ്യുക

പങ്ക് വെക്കു

പകർത്തുക

None

നിങ്ങളുടെ എല്ലാ ഉപകരണങ്ങളിലും ഹൈലൈറ്റുകൾ സംരക്ഷിക്കാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നുണ്ടോ? സൈൻ അപ്പ് ചെയ്യുക അല്ലെങ്കിൽ സൈൻ ഇൻ ചെയ്യുക