ลูกา 13

13
กลับ​ใจ​ใหม่​หรือ​ไม่​ก็​พินาศ
1ตอน​นั้น​มี​บาง​คน​เล่า​ให้​พระเยซู​ฟัง​เรื่อง​ชาว​กาลิลี​ซึ่ง​ปีลาต​ทำ​ให้​เลือด​ของ​พวก​เขา​คละ​ปน​กับ​เครื่อง​บูชา 2พระเยซู​ตอบ​ว่า “ท่าน​คิด​ว่า​ชาว​กาลิลี​เหล่า​นี้​เป็น​คน​บาป​ยิ่ง​กว่า​ชาว​กาลิลี​อื่น​ๆ ทั้งหมด เพราะ​เขา​ทน​ทุกข์​ด้วย​วิธี​นี้​หรือ 3เรา​บอก​ท่าน​ว่า ไม่​ใช่ แต่​ถ้า​พวก​ท่าน​ไม่​กลับ​ใจ​ใหม่​ก็​จะ​พินาศ​ด้วย 4หรือ​อย่าง​คน​สิบ​แปด​คน​ที่​ถูก​หอ​สังเกต​การณ์​สิโลอัม​พัง​ลง​มา​ทับ​ตาย คิด​ว่า​เขา​ทำ​ผิด​กว่า​คน​อื่น​ๆ ที่​อาศัย​อยู่​ใน​เยรูซาเล็ม​หรือ 5เรา​บอก​ท่าน​ว่า ไม่​ใช่ ถ้า​ท่าน​ไม่​กลับ​ใจ​ใหม่​ก็​จะ​พินาศ​ด้วย”
6จาก​นั้น​พระองค์​เล่า​เรื่อง​อุปมา​ดัง​นี้ “ชาย​คน​หนึ่ง​ปลูก​มะเดื่อ​ต้น​หนึ่ง​ไว้​ใน​ไร่​องุ่น เขา​มอง​หา​ผล​บน​ต้น​นั้น​แต่​ก็​ไม่​เห็น 7เขา​จึง​บอก​คน​ดูแล​ไร่​องุ่น​ว่า ‘เรา​มา​ดู​ผล​มะเดื่อ​นี้​สาม​ปี​แล้ว แต่​ไม่​เห็น​เลย โค่น​ทิ้ง​ซะ! ปลูก​ไว้​ก็​เปลือง​เนื้อ​ที่’
8 แต่​คน​ดูแล​สวน​ตอบ​ว่า ‘นาย​ขอรับ ปล่อย​มัน​ไว้​อีก​ปี​หนึ่ง​เถอะ ข้าพเจ้า​จะ​พรวน​ดิน​ใส่​ปุ๋ย 9ถ้า​ปี​หน้า​ออก​ผล​ก็​ดี แต่​ถ้า​ไม่​ก็​จะ​โค่น​ทิ้ง’ ”
พระเยซู​รักษา​หญิง​หลัง​คด​ใน​วัน​สะบาโต
10ใน​วัน​สะบาโต พระเยซู​สั่งสอน​อยู่​ใน​ธรรม​ศาลา 11ที่​นั่น​มี​หญิง​คน​หนึ่ง​ถูก​ผี​ทำ​ให้​พิการ​มา​สิบ​แปด​ปี หลัง​คด​และ​ยืด​ตัว​ตรง​ไม่​ได้​เลย 12เมื่อ​พระเยซู​เห็น​เธอ​ก็​เรียก​ให้​ออก​มา​ข้าง​หน้า และ​พูด​กับ​หญิง​คน​นี้​ว่า “เรา​ประกาศ​ว่า​เจ้า​หาย​พิการ​แล้ว” 13จาก​นั้น​พระองค์​วาง​มือ​บน​หญิง​คน​นี้ ทัน​ใด​นั้น​เธอ​ก็​ยืด​ตัว​ตรง​และ​สรรเสริญ​พระเจ้า
14นาย​ธรรม​ศาลา​โกรธ​ที่​พระเยซู​รักษา​โรค​ใน​วัน​สะบาโต​จึง​พูด​กับ​ฝูงชน​ว่า “มี​หก​วัน​ให้​ทำงาน ก็​รักษา​กัน​ใน​วัน​เหล่า​นั้น​สิ ไม่​ใช่​ใน​วัน​สะบาโต”
15องค์​พระผู้เป็นเจ้า​ตอบ​เขา​ว่า “พวก​หน้า​ซื่อ​ใจ​คด! เจ้า​แต่ละ​คน​ก็​ปล่อย​วัว ปล่อย​ลา​จาก​คอก พา​มัน​ไป​กิน​น้ำ​ใน​วัน​สะบาโต​ไม่​ใช่​หรือ 16แล้ว​หญิง​คน​นี้​ที่​เป็น​ลูก​หลาน​ของ​อับราฮัม ถูก​ซาตาน​ผูก​มัด​มา​สิบ​แปด​ปี ไม่​ควร​ได้​เป็น​อิสระ​ใน​วัน​สะบาโต​หรือ”
17เมื่อ​พระองค์​พูด​เช่น​นี้ ศัตรู​ของ​พระองค์​ก็​อับอาย​ขายหน้า แต่​ประชาชน​ยินดี​กับ​สิ่ง​ดี​งาม​ทั้งหมด​ที่​พระองค์​ทำ
อุปมา​เรื่อง​เมล็ด​มัสตาร์ด​และ​เชื้อ​ขนม
(มธ.13:31-33; มก.4:30-32)
18แล้ว​พระเยซู​ถาม​ว่า “อาณาจักร​ของ​พระเจ้า​เหมือน​กับ​อะไร จะ​เปรียบ​เทียบ​กับ​อะไร​ดี 19ก็​เหมือน​เมล็ด​มัสตาร์ด​ที่​คน​เอา​ไป​เพาะ​ใน​สวน จน​เติบโต​ขึ้น​เป็น​ต้นไม้ ให้​นก​มา​เกาะ​กิ่ง​ได้”
20พระองค์​ถาม​อีก​ว่า “เรา​จะ​เปรียบ​อาณาจักร​ของ​พระเจ้า​กับ​อะไร​ดี 21ก็​เป็น​เหมือน​ยีสต์​ที่​ผู้หญิง​เอา​มา​ผสม​กับ​แป้ง​ประมาณ​ยี่สิบ​เจ็ด​กิโลกรัม​จน​แป้ง​ฟู​ขึ้น​ทั้ง​ก้อน”
ประตู​แคบ
22จาก​นั้น​พระเยซู​สั่งสอน​ตาม​เมือง​และ​หมู่บ้าน​ต่าง​ๆ ระหว่าง​ทาง​ไป​เยรูซาเล็ม 23มี​คน​หนึ่ง​ถาม​พระองค์​ว่า “องค์​พระผู้เป็นเจ้า มี​เพียง​ไม่​กี่​คน​เท่านั้น​ที่​จะ​รอด​หรือ”
พระองค์​ตอบ​ว่า 24“จง​พยายาม​ให้​สุด​ความ​สามารถ​ที่​จะ​เข้า​ไป​ทาง​ประตู​แคบ เพราะ​เรา​บอก​ว่า คน​มากมาย​พยายาม​จะ​เข้า​ไป แต่​เข้า​ไม่​ได้ 25เมื่อ​เจ้า​ของ​บ้าน​ลุก​ขึ้น​และ​ปิด​ประตู เจ้า​จะ​ยืน​เคาะ​ประตู​อยู่​ข้าง​นอก และ​อ้อนวอน​ว่า ‘ท่าน​ช่วย​เปิด​ประตู​ให้​พวก​เรา​ด้วย’
แต่​เขา​จะ​ตอบ​ว่า ‘เรา​ไม่​รู้จัก​เจ้า และ​ไม่​รู้​ว่า​เจ้า​มา​จาก​ไหน’
26 เจ้า​ก็​จะ​พูด​ว่า ‘เรา​เคย​กิน​ดื่ม​กับ​ท่าน และ​ท่าน​เคย​สอน​ตาม​ถนน​ใน​เมือง​ของ​เรา’
27 แต่​เขา​จะ​ตอบ​ว่า ‘เรา​ไม่​รู้จัก​เจ้า และ​ไม่​รู้​ว่า​เจ้า​มา​จาก​ไหน ไป​ให้​พ้น พวก​คน​ทำ​ชั่ว!’
28 ที่​นั่น​จะ​มี​การ​ร้องไห้​และ​ขบเขี้ยว​เคี้ยวฟัน เมื่อ​เจ้า​เห็น​อับราฮัม อิสอัค ยาโคบ และ​ผู้​เผย​พระวจนะ​ทั้ง​หมด​ใน​อาณาจักร​ของ​พระเจ้า แต่​ตัว​เจ้า​เอง​ถูก​โยน​ออก​ไป 29ผู้​คน​จาก​ทิศ​ตะวัน​ออก​และ​ตะวัน​ตก ทิศ​เหนือ​และ​ใต้ จะ​มา​ร่วม​งาน​ฉลอง​ใน​อาณาจักร​ของ​พระเจ้า 30อัน​ที่​จริง​บรรดา​คน​สุดท้าย​จะ​กลาย​เป็น​คน​แรก และ​คน​แรก​จะ​เป็น​คน​สุดท้าย”
พระเยซู​สงสาร​เยรูซาเล็ม
(มธ.23:37-39; ลก.19:41)
31ใน​เวลา​นั้น​ฟาริสี​บาง​คน​มา​บอก​พระเยซู​ว่า “ไป​จาก​ที่​นี่​เถอะ เพราะ​เฮโรด​ต้องการ​จะ​ฆ่า​ท่าน”
32พระองค์​พูด​ว่า “ไป​บอก​เจ้า​หมา​จิ้งจอก​นั้น​ว่า ‘เรา​ยัง​จะ​ขับ​ผี​และ​รักษา​โรค​ต่อ​ไป​ใน​วัน​นี้ พรุ่ง​นี้ และ​ใน​วัน​ที่​สาม​เรา​จะ​บรรลุ​เป้าหมาย​ของ​เรา’ 33แต่​เรา​ต้อง​ทำ​ต่อ​ไป​ใน​วัน​นี้ พรุ่ง​นี้ และ​วัน​ถัด​ไป เพราะ​แน่นอน​ว่า​จะ​ไม่​มี​ผู้​เผย​พระวจนะ​คน​ไหน​ตาย​นอก​เยรูซาเล็ม
34 เยรูซาเล็ม เยรูซาเล็ม เจ้า​ฆ่า​เหล่า​ผู้​เผย​พระวจนะ และ​เอา​หิน​ขว้าง​คน​ที่​ถูก​ส่ง​มา​หา​เจ้า บ่อย​ครั้ง​ที่​เรา​ปรารถนา​จะ​โอบ​ลูก​ของ​เจ้า​ไว้​ด้วยกัน เหมือน​แม่​ไก่​ที่​กก​ลูก​ไว้​ใต้​ปีก แต่​เจ้า​ไม่​ยอม 35ดู​สิ บ้าน​ของ​เจ้า​ถูก​ทิ้ง​ร้าง เรา​บอก​เจ้า​ว่า เจ้า​จะ​ไม่​ได้​เห็น​เรา​อีก​จนกว่า​เจ้า​จะ​พูด​ว่า ‘ขอ​พระพร​เป็น​ของ​พระองค์​ผู้​มา​ใน​นาม​ของ​องค์​พระผู้เป็นเจ้า’#13:35 สดด.118:26

നിലവിൽ തിരഞ്ഞെടുത്തിരിക്കുന്നു:

ลูกา 13: TCV

ഹൈലൈറ്റ് ചെയ്യുക

പങ്ക് വെക്കു

പകർത്തുക

None

നിങ്ങളുടെ എല്ലാ ഉപകരണങ്ങളിലും ഹൈലൈറ്റുകൾ സംരക്ഷിക്കാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നുണ്ടോ? സൈൻ അപ്പ് ചെയ്യുക അല്ലെങ്കിൽ സൈൻ ഇൻ ചെയ്യുക