ลูกา 11

11
คำ​สอน​ของ​พระเยซู​เรื่อง​การ​อธิษฐาน
1พระเยซู​อธิษฐาน​ใน​ที่​แห่ง​หนึ่ง เมื่อ​อธิษฐาน​จบ​แล้ว สาวก​คน​หนึ่ง​มา​บอก​ว่า “องค์​พระผู้เป็นเจ้า โปรด​สอน​พวก​เรา​ให้​อธิษฐาน​เหมือน​ที่​ยอห์น​สอน​ศิษย์​ของ​เขา”
2พระองค์​ตอบ​ว่า “เมื่อ​อธิษฐาน​จง​กล่าว​ว่า
‘พระบิดา # 11:2 ฉบับ​สำเนา​บาง​ฉบับ​ว่า พระบิดา​ของ​พวก​เรา​ใน​สวรรค์
ขอ​ให้​นาม​ของ​พระองค์​เป็น​ที่​เทิดทูน​สักการะ
ขอ​ให้​อาณาจักร​ของ​พระองค์​มา​ตั้ง​อยู่ # 11:2 ฉบับ​สำเนา​บาง​ฉบับ​ว่า มา​ตั้ง​อยู่​ขอ​ให้​ความ​ประสงค์​ของ​พระองค์​สำเร็จ​ใน​โลก​เช่น​เดียว​กับ​ใน​สวรรค์
3 ขอ​โปรด​มอบ​อาหาร​ประจำ​วัน​แก่​พวก​เรา​ใน​แต่ละ​วัน
4 ขอ​ยก​โทษ​บาป​ของ​เรา
เพราะ​เรา​ยก​โทษ​ทุก​คน​ที่​ทำ​ผิด​บาป​ต่อ​เรา # 11:4 ภาษา​กรีก ทุก​คน​ที่​ติด​หนี้​เรา
และ​ขอ​อย่า​นำ​เรา​เข้า​ไป​สู่​สิ่ง​ล่อ​ใจ # 11:4 ฉบับ​สำเนา​บาง​ฉบับ​ว่า แต่​ขอ​ช่วย​เรา​ให้​พ้น​จาก​มาร ’ ”
5แล้ว​พระเยซู​พูด​กับ​เขา​ว่า “สมมุติ​ว่า​มี​เพื่อน​มา​หา​ตอน​เที่ยง​คืน และ​บอก​ว่า ‘ขอ​ยืม​ขนมปัง​สัก​สาม​ก้อน​เถอะ 6เพราะ​มี​เพื่อน​คน​หนึ่ง​เพิ่ง​เดินทาง​มา​เยี่ยม แต่​ข้าพเจ้า​ไม่​มี​อะไร​ให้​เขา​กิน’ ” 7“แล้ว​คน​ที่​อยู่​ใน​บ้าน​ก็​ตอบ​ว่า ‘อย่า​มา​กวน​ใจ​เรา​เลย ประตู​ปิด​ลง​กลอน​แล้ว และ​ลูก​ๆ ก็​นอน​อยู่​กับ​เรา​บน​เตียง เรา​ลุก​ไป​หยิบ​อะไร​ให้​ไม่​ได้​หรอก’ ” 8เรา​บอก​ว่า “แม้​เขา​จะ​ไม่​ลุก​ไป​หยิบ​ขนมปัง​ให้​เพราะ​มิตรภาพ แต่​เพราะ​เจ้า​กล้า​ขอ​อย่าง​ไม่​อาย เขา​ก็​จะ​ลุก​ไป​หยิบ​ให้​เท่า​ที่​เจ้า​ต้องการ#11:8 หรือ เพราะ​เขา​กลัว​เสีย​หน้า
9 ฉะนั้น​เรา​บอก​ว่า “จง​ขอ​แล้ว​จะ​ได้​รับ จง​หา​แล้ว​จะ​พบ จง​เคาะ​แล้ว​ประตู​จะ​เปิด​ให้​ท่าน 10เพราะ​ทุก​คน​ที่​ขอ​ก็​ได้​รับ คน​ที่​แสวงหา​ก็​พบ และ​คน​ที่​เคาะ ประตู​ก็​จะ​เปิด​ให้
11 ใคร​บ้าง​ใน​พวก​เจ้า​ที่​เป็น​พ่อ ถ้า​ลูก​ขอ​ # 11:11 ฉบับ​สำเนา​บาง​ฉบับ​ว่า ขอ​ขนมปัง​แล้ว​จะ​เอา​ก้อน​หิน​ให้ หรือ​ถ้า​เขา​ขอ ปลา​แล้ว​จะ​ให้​งู 12หรือ​ขอ​ไข่​แล้ว​จะ​เอา​แมงป่อง​ให้ 13ถ้า​เจ้า​เอง​ที่​เป็น​คน​ชั่ว​ยัง​รู้จัก​ให้​สิ่ง​ดี​แก่​ลูก​ของ​ตน ยิ่ง​กว่า​นั้น​สัก​เท่าใด พระบิดา​ใน​สวรรค์​จะ​ให้​พระวิญญาณ​บริสุทธิ์​แก่​คน​ที่​ขอ​ต่อ​พระองค์”
พระเยซู​กับ​เบเอลเซบูล
14พระเยซู​กำลัง​ขับ​ผี​ใบ้ เมื่อ​ผี​ออก​แล้ว​คน​ใบ้​จึง​พูด​ได้ และ​ผู้​คน​ก็​อัศจรรย์​ใจ 15แต่​บาง​คน​พูด​ว่า “เขา​ขับ​ผี​ออก​โดย​เบเอลเซบูล​เจ้า​แห่ง​ผี” 16บาง​คน​ก็​ทดสอบ​พระองค์​โดย​ขอ​หมาย​สำคัญ​จาก​สวรรค์
17พระเยซู​รู้​ความ​คิด​ของ​พวก​เขา​และ​พูด​ว่า “อาณาจักร​ใด​แตกแยก​กัน​เอง​จะ​ถูก​ทำลาย และ​ครอบครัว​ไหน​ที่​แตกแยก​กัน​เอง​จะ​ล่ม​สลาย 18ถ้า​ซาตาน​แตกแยก​กับ​ตัว​มัน​เอง อาณาจักร​ของ​มัน​จะ​ตั้ง​อยู่​ได้​อย่างไร ที่​เรา​พูด​อย่าง​นี้ เพราะ​ท่าน​ว่า​เรา​ขับ​ผี​ออก​โดย​เบเอลเซบูล 19ตอน​นี้​ถ้า​เรา​ขับ​ผี​ออก​โดย​เบเอลเซบูล แล้ว​สาวก​ของ​พวก​ท่าน​ขับ​ผี​ออก​โดย​ใคร ดังนั้น​พวก​เขา​นี่​แหละ​จะ​เป็น​คน​ตัดสิน​ท่าน 20แต่​ถ้า​เรา​ขับ​ผี​ออก​ด้วย​นิ้ว​มือ​ของ​พระเจ้า อาณาจักร​ของ​พระเจ้า​ก็​มา​ถึง​ท่าน​แล้ว
21 เมื่อ​คน​ที่​แข็งแรง​ถือ​อาวุธ​ครบ​มือ เฝ้า​ระวัง​บ้าน​ของ​ตน ทรัพย์สิน​ของ​เขา​ก็​ปลอดภัย 22แต่​ถ้า​มี​คน​ที่​แข็งแรง​กว่า​มา​โจมตี​และ​ชนะ ชิง​อาวุธ​ที่​เขา​เชื่อ​มั่น​ไป​แล้ว​ปล้น​ทรัพย์​ของ​เขา​เอา​ไป​แบ่ง​กัน
23 คน​ที่​ไม่​อยู่​ฝ่าย​เรา​ก็​ต่อต้าน​เรา และ​คน​ที่​ไม่​รวม​อยู่​กับ​เรา​ก็​กระจัด​กระจาย​ไป
24 เมื่อ​วิญญาณ​โสโครก​ออก​จาก​ใคร​แล้ว มัน​ก็​จะ​ไป​ตาม​ถิ่น​แห้ง​แล้ง หา​ที่​หยุด​พัก และ​เมื่อ​ไม่​พบ มัน​จึง​พูด​ว่า ‘ข้า​จะ​กลับ​ไป​ยัง​บ้าน​ที่​ข้า​จาก​มา’ 25พอ​มา​ถึง​ก็​พบ​ว่า​บ้าน​นั้น​เก็บ​กวาด​สะอาด และ​จัด​เป็น​ระเบียบ​เรียบร้อย 26มัน​จึง​ไป​พา​วิญญาณ​อื่น​ๆ อีก​เจ็ด​ตน​ซึ่ง​ร้าย​กว่า​ตัว​มัน​เอง​เข้า​ไป​อยู่​ที่​นั่น และ​ในที่สุด​สภาพ​ของ​คน​นั้น​ก็​เลว​ร้าย​ยิ่ง​กว่า​ตอน​แรก​เสีย​อีก”
27ขณะ​พระเยซู​กำลัง​พูด​เรื่อง​นี้​อยู่ หญิง​คน​หนึ่ง​ใน​ฝูงชน​ก็​ร้อง​ขึ้น​ว่า “พระพร​เป็น​ของ​แม่​ผู้​ให้​กำเนิด​และ​ให้​น้ำ​นม​แก่​ท่าน”
28พระองค์​ตอบ​ว่า “พระพร​มี​แก่​บรรดา​คน​ที่​ได้ยิน​พระวจนะ​ของ​พระเจ้า​และ​เชื่อ​ฟัง​ต่าง​หาก”
หมาย​สำคัญ​ของ​โยนาห์
29ขณะ​ที่​ฝูง​ชน​หลั่ง​ไหล​กัน​มา พระเยซู​กล่าว​ว่า “คน​ใน​ยุค​ชั่ว​ร้าย​นี้​ขอ​หมาย​สำคัญ แต่​จะ​ไม่​ได้​รับ​หมาย​สำคัญ​ใด​ๆ ยกเว้น​หมาย​สำคัญ​ของ​โยนาห์ 30เพราะ​โยนาห์​เป็น​หมาย​สำคัญ​ให้​ชาว​นีนะเวห์ บุตร​มนุษย์​ก็​เป็น​หมาย​สำคัญ​ให้​คน​ยุค​นี้​เช่น​กัน 31ใน​วัน​พิพากษา ราชินี​แห่ง​แดน​ใต้​จะ​ลุก​ขึ้น​พร้อม​กับ​คน​ยุค​นี้ และ​กล่าว​โทษ​พวก​เขา เพราะ​เธอ​มา​จาก​สุด​ปลาย​โลก เพื่อ​รับ​ฟัง​สติ​ปัญญา​ของ​โซโลมอน และ​ผู้​ที่​เป็น​ใหญ่​กว่า​โซโลมอน​ก็​อยู่​ที่​นี่​เวลา​นี้ 32ใน​วัน​พิพากษา ชาว​นีนะเวห์​จะ​ยืน​ขึ้น​พร้อม​กับ​คน​ยุค​นี้ และ​กล่าว​โทษ​พวก​เขา เพราะ​ชาว​นีนะเวห์​ได้​กลับ​ใจ​ใหม่​โดย​คำ​เทศนา​ของ​โยนาห์ และ​ที่​เป็น​ใหญ่​กว่า​โยนาห์​ก็​อยู่​ที่​นี่​เวลา​นี้
ประทีป​ของ​ร่างกาย
(มธ.6:22,23)
33 ไม่​มี​ใคร​จุด​ตะเกียง​แล้ว​วาง​ไว้​ใน​ที่​ซ่อนเร้น​หรือ​เอา​ฝา​ครอบ แต่​จะ​ตั้ง​ไว้​บน​เชิง​ตะเกียง เพื่อ​คน​ที่​เข้า​มา​จะ​เห็น​แสง​สว่าง 34ดวงตา​ของ​ท่าน​คือ​ประทีป​ของ​ร่างกาย หาก​ตา​ของ​ท่าน​ปกติ#11:34 ภาษา​กรีก​สำหรับ ปกติ หมายถึง ใจ​กว้าง ทั้ง​ร่างกาย​ก็​จะ​เต็ม​ไป​ด้วย​ความ​สว่าง​เช่น​กัน แต่​เมื่อ​ตา​ของ​ท่าน​ผิด​ปกติ#11:34 ภาษา​กรีก​สำหรับ ผิด​ปกติ หมายถึง ตระหนี่ กาย​ของ​ท่าน​ก็​จะ​เต็ม​ไป​ด้วย​ความ​มืด​เช่น​กัน 35ดังนั้น จง​ระวัง​อย่า​ให้​แสง​สว่าง​ใน​ตัว​ท่าน​กลับ​มืด​มิด 36เพราะ​ฉะนั้น ถ้า​กาย​ของ​ท่าน​เต็ม​ไป​ด้วย​ความ​สว่าง และ​ไม่​มี​ส่วน​ใด​มืด​เลย ทั้ง​กาย​ก็​จะ​สว่าง​ไสว​เหมือน​เมื่อ​แสง​ตะเกียง​ส่อง​มา​ยัง​ท่าน”
วิบัติ​แก่​ฟาริสี​และ​ครู​สอน​กฎ​บัญญัติ
37เมื่อ​พระเยซู​พูด​จบ ฟาริสี​คน​หนึ่ง​เชิญ​พระองค์​ไป​กิน​อาหาร​ด้วย พระองค์​จึง​เข้า​ไป​ที่​โต๊ะ​อาหาร 38แต่​ฟาริสี​คน​นั้น​สังเกต​เห็น​ว่า​พระองค์​ไม่​ได้​ล้าง​มือ​ก่อน​กิน​อาหาร​ก็​แปลกใจ
39แล้ว​องค์​พระผู้เป็นเจ้า​บอก​เขา​ว่า “เจ้า​พวก​ฟาริสี เจ้า​ล้าง​ถ้วย​ชาม​แค่​ด้าน​นอก แต่​ด้าน​ใน​เต็ม​ไป​ด้วย​ความ​โลภ​และ​ความ​ชั่ว​ร้าย 40เจ้า​พวก​คน​เขลา! ผู้​ที่​สร้าง​ด้าน​นอก​ก็​สร้าง​ด้าน​ใน​ด้วย​ไม่​ใช่​หรือ 41ฉะนั้น​จง​มี​ใจ​เอื้อเฟื้อ​แก่​คน​ยากไร้ แล้ว​ทุก​สิ่ง​จะ​สะอาด​สำหรับ​เจ้า
42 วิบัติ​แก่​เจ้า พวก​ฟาริสี เจ้า​ถวาย​สิบลด​ของ​สะระแหน่ ต้น​รูย์ # 11:42 รูย์​เป็น​ไม้​พุ่ม​ที่​มี​กลิ่น​แรง​ใช้​เป็น​เครื่อง​ปรุง​รส และ​เครื่องเทศ​อื่น​ๆ ทั้งหมด​แด่​พระเจ้า แต่​เจ้า​ละเลย​ความ​ยุติธรรม​และ​ความ​รัก​ต่อ​พระเจ้า เจ้า​ควร​ปฏิบัติ​อย่าง​หลัง​โดย​ไม่​ละทิ้ง​อย่าง​แรก
43 วิบัติ​แก่​เจ้า พวก​ฟาริสี เพราะ​เจ้า​ชอบ​นั่ง​ที่​สำคัญ​ที่​สุด​ใน​ธรรม​ศาลา​และ​คำ​ทักทาย​อย่าง​นับ​หน้า​ถือ​ตา​ใน​ตลาด
44 วิบัติ​แก่​เจ้า เพราะ​เจ้า​เป็น​เหมือน​หลุม​ฝัง​ศพ​ที่​ไม่​ได้​ทำ​เครื่องหมาย​ไว้ ผู้​คน​เดิน​ย่ำ​โดย​ไม่​รู้​ว่า​เป็น​หลุม​ฝัง​ศพ”
45ผู้​เชี่ยวชาญ​กฎ​บัญญัติ​คน​หนึ่ง​พูด​ว่า “อาจารย์ ท่าน​พูด​อย่าง​นี้​ก็​สบประมาท​พวก​เรา​ด้วย”
46พระเยซู​ตอบ​ว่า “และ​เจ้า​พวก​เชี่ยวชาญ​กฎ​บัญญัติ วิบัติ​แก่​เจ้า เพราะ​เจ้า​วาง​ภาระ​ที่​แบก​แทบ​ไม่​ไหว​ให้​คน​อื่น ส่วน​ตัวเอง​แม้​แต่​นิ้ว​เดียว​ก็​ไม่​ขยับ​ช่วย​พวก​เขา​เลย
47 วิบัติ​แก่​เจ้า เพราะ​เจ้า​สร้าง​อนุสาวรีย์​เหนือ​อุโมงค์​วาง​ศพ​ให้​พวก​ผู้​เผย​พระวจนะ และ​บรรพบุรุษ​ของ​เจ้า​เอง​ที่​ฆ่า​พวก​เขา 48ดังนั้น เจ้า​ยืนยัน​ว่า​สิ่ง​ที่​บรรพบุรุษ​ของ​ตัวเอง​ทำ​ไว้​นั้น​ถูกต้อง พวก​เขา​เข่นฆ่า​ผู้​เผย​พระวจนะ ส่วน​พวก​เจ้า​ก็​ทำ​ต่อ​จน​สำเร็จ​โดย​สร้าง​อนุสาวรีย์​เหนือ​อุโมงค์​วาง​ศพ​ให้ 49เพราะ​เหตุ​นี้ พระเจ้า​กล่าว​ด้วย​ปัญญา​ว่า ‘เรา​จะ​ส่ง​ผู้​เผย​พระวจนะ​และ​อัครทูต​ไป​หา​พวก​เขา ซึ่ง​บาง​คน​ก็​จะ​ถูก​เขา​ฆ่า และ​บาง​คน​จะ​ถูก​ข่มเหง’ 50ฉะนั้น คน​ใน​ยุค​นี้​จะ​ต้อง​รับผิดชอบ​เลือด​ของ​บรรดา​ผู้​เผย​พระวจนะ​ซึ่ง​หลั่ง​ริน​ตั้งแต่​แรก​สร้าง​โลก 51นับ​จาก​เลือด​ของ​อาแบล​ไป​จน​ถึง​เลือด​ของ​เศคาริยาห์​ที่​ถูก​ฆ่า​ระหว่าง​แท่น​บูชา​กับ​สถาน​นมัสการ เรา​บอก​ท่าน​ว่า​คน​ใน​ยุค​นี้​จะ​ต้อง​รับผิดชอบ​ทั้งหมด
52 วิบัติ​แก่​เจ้า พวก​ผู้​เชี่ยวชาญ​กฎ​บัญญัติ เพราะ​เจ้า​เอา​กุญแจ​แห่ง​ความ​รู้​ไป ตัว​เจ้า​เอง​ก็​ไม่​เข้า​ไป แล้ว​ยัง​ขัด​ขวาง​คน​ที่​กำลัง​จะ​เข้า​ไป​อีก”
53เมื่อ​พระเยซู​ออก​ไป​ด้าน​นอก พวก​ฟาริสี​กับ​ครู​สอน​กฎ​บัญญัติ​ก็​เริ่ม​ต่อต้าน​พระองค์​อย่าง​รุนแรง​และ​รุม​ถาม​พระองค์ 54เพื่อ​จ้อง​จับ​ผิด​สิ่ง​ที่​พระองค์​อาจ​จะ​พูด​ออก​มา

നിലവിൽ തിരഞ്ഞെടുത്തിരിക്കുന്നു:

ลูกา 11: TCV

ഹൈലൈറ്റ് ചെയ്യുക

പങ്ക് വെക്കു

പകർത്തുക

None

നിങ്ങളുടെ എല്ലാ ഉപകരണങ്ങളിലും ഹൈലൈറ്റുകൾ സംരക്ഷിക്കാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നുണ്ടോ? സൈൻ അപ്പ് ചെയ്യുക അല്ലെങ്കിൽ സൈൻ ഇൻ ചെയ്യുക