Enzimäine Moisein kirju 19
19
Sodoman pahus
1Net kaksi Anhelii tuldih Sodomah ehtäl, konzu Lot istui linnan veriän luo. Tulijoin nähtyy, häi nouzi heile vastah, kumardih muassah 2da sanoi: «Terveh tulgua, ižändät minun, teijän orjan taloih. Oletto yön, pezettö jallat, a huomei lähtettö ielleh.» «Ei», sanottih hyö, «myö parembi olemmo pihal yön.» 3No Lot muga pokoroiččih, ga hyö lämmyttih. Häi toi heidy omah taloih, varusti ildazen, pastoi rieskua i syötti gostii. 4Hyö ei ehtitty vie viertä muata, gu linnan eläjät, sodomalazet, nuores vahnimassah, kai rahvas linnan kaikis puolis ymbäröittih kodi, 5kučuttih Lotua da sanottih hänele: «Kus ollah net miehet, kuduat tuldih sinun luo yökse? Tuo heidy tänne, myö tahtommo muata heijänke!» 6Lot meni pihale, salbai veriän sellän tagan 7i sanoi: «Vellet, älgiä luadikkua pahua! 8Minul on kaksi tytärdy, vie neidizet – minä tuon heidy teile, luadikkua heile midä tahtotto, vai älgiä koskiet niidy, ket tuldih minun levon alle!» 9«Mene iäre tiel!» – sanottih hänele. «Sinä olet tiä vieras, et päi nevvomah! Nygöi myö luajimmo sinule vie pahembi gu niile!» Hyö ruvettih ahtistamah Lotua da jo tahtottih murendua veräi, 10no gost՚at vieldettih Lotua pertih da salvattih [pertin] veräi. 11Kaikkii, ket oldih veriän tagan, hyö luajittih sogieloikse, i ni yksi heis ei voinnuh löydiä veriädy.
Lot piäzöy hengis Sodomaspäi
12Gost՚at sanottih Lotale: «Kedä vie sinul on täs linnas? Vävvy, poijat, tyttäret – viego kedä? Vie kaikkii iäre tiäpäi. 13Myö hävitämmö tämän linnan. Suuri iäni sen eläjien pahuzis tuli Ižändän korvih, i Ižändy työndi meidy hävittämäh heidy.» 14Lot meni vävvylöin luo da sanoi: «Lähtekkiä teriämbi tiäpäi, huolittuat! Ižändy hävittäy tämän linnan!» No heile ozuttih häi šuuttiu.
15Jo rubei valgonemah. Anhelit käskiettih Lotale huolittua: «Teriämbi vie tiäpäi akku da kaksi tytärdy, kuduat ollah sinun luo! Eiga ičegi kuolet tämän linnan riähkien täh!» 16A Lot vitkitteli. Sit Anhelit otettih Lotua, hänen akkua da tyttärii käzis da iče vietettih heidy iäre linnaspäi – Ižändäl oli žiäli Lotua. 17«Pagene, piästä oma hengi», sanoi yksi Anheli, «Älä kačo tuaksepäi. Älä vitkittele tiä alangol, juokse mägilöih, muuten olet mennyh mies!» 18No Lot vastai hänele: «Oi ei, Ižändy! 19Sinä olet ylen hyvä minuu, Sinun orjua, vaste! Suuri on Sinun armo, Sinä piästit minuu hengih. No mägilöissäh minul ei tävvy vägie juosta – surmu tabuau minuu. 20A tai pieni linnu on lähäl, sinne minä voin juosta, se on pieni. Gu suas mennä sinne, sie minä jiäzin eloh [Sinun kauti].» 21«Hyvä», sanoi Anheli, «sengi Minä luajin sinule: Minä jätän sen linnan, en hävitä. 22No juokse sinne teriämbi. Minä en voi luadie nimidä, kuni sinä et piäze sinne.» Sikse linnu se sai nimen Sigor (pieni).
Sodoman da Gomorran hävitys
23Päiväine nouzi, Lot piäzi Sigorah. 24I työndi Ižändy Sodoman da Gomorran piäle rikin da tulen vihmannu taivahaspäi, Ižändäspäi, 25i hävitti mollembat linnat i kaiken sen jogimuan, i kaikkii sie eläjii, i kai, midä kazvoi mual. 26Lotan akku kačahtih tuaksepäi i muutui suolupaččahakse.
27Aijoi huondeksel Avraam meni sih kohtah, kus egläi seizoi Ižändän silmien ies. 28Häi kačoi Sodomah da Gomorrah da kogo muah niilöis ymbäri i nägi: muas nouzou savvu, kui saven poltettavas päčis. 29No konzu Jumal hävitti [kai] tämän jogimuan linnat, Häi musti Avraamua. Häi piästi Lotan hävityksen kohtas, a linnat, kus häi eli, hävitti.
30Sigoraspäi Lot meni mägilöih yhtes mollembien tyttärienke, häi varai jiäjä Sigorah. Hyö elettih kivikolos.
Mis lähtiettih moavilazien da ammonilazien rovut
31Vahnembi tytär sanoi nuorembale: «Tuatto vahnanou. Mual ei ole miesty, kudai vois eliä meijänke, kui eletäh mužikat akoinke. 32Juotammo tuattua viinal da vieremmö hänenke. Anna omas tuatas roih meile lastu i meijän rodu jatkuu.» 33Ehtäl hyö juotettih tuattua viinal. Sinä yön vahnembi tytär magai tuatanke. Tuatto ni tiedänyh ei, konzu häi tuli da konzu lähti. 34Tossupiän häi sanoi nuorembale sizärele: «Mennyt yön minä magain tuatanke; juotammo tänä yöngi tuattua viinal. I sinä mene da magua hänenke, i myö jatkammo meijän tuatas meijän roduu.» 35I myös hyö juotettih tuattua viinal. Nuorembi tytär tuli da magai tuatanke, a häi ni tiedänyh ei, midä oli, ni sidä, kui tuli tytär, kui lähti.
36Muga mollembat tyttäret kohtustuttih omas tuatas. 37Vahnembi sai poijan da pani nimen Moav (minun tuatas), [sil häi sanoi: häi on suadu minun tuatas]. Häi on nygözien moavilazien kandutuatto. 38Nuorembi sai sežo poijan i pani nimen Ben-Ammi (minun rovun poigu), [sil häi sanoi: häi on minun rovun poigu]. Häi on nygözien ammonilazien kandutuatto.
നിലവിൽ തിരഞ്ഞെടുത്തിരിക്കുന്നു:
Enzimäine Moisein kirju 19: LIVVI
ഹൈലൈറ്റ് ചെയ്യുക
പങ്ക് വെക്കു
പകർത്തുക
നിങ്ങളുടെ എല്ലാ ഉപകരണങ്ങളിലും ഹൈലൈറ്റുകൾ സംരക്ഷിക്കാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നുണ്ടോ? സൈൻ അപ്പ് ചെയ്യുക അല്ലെങ്കിൽ സൈൻ ഇൻ ചെയ്യുക
(c) Biblienkiännändyinstituuttu, Helsinki 2003
Enzimäine Moisein kirju 19
19
Sodoman pahus
1Net kaksi Anhelii tuldih Sodomah ehtäl, konzu Lot istui linnan veriän luo. Tulijoin nähtyy, häi nouzi heile vastah, kumardih muassah 2da sanoi: «Terveh tulgua, ižändät minun, teijän orjan taloih. Oletto yön, pezettö jallat, a huomei lähtettö ielleh.» «Ei», sanottih hyö, «myö parembi olemmo pihal yön.» 3No Lot muga pokoroiččih, ga hyö lämmyttih. Häi toi heidy omah taloih, varusti ildazen, pastoi rieskua i syötti gostii. 4Hyö ei ehtitty vie viertä muata, gu linnan eläjät, sodomalazet, nuores vahnimassah, kai rahvas linnan kaikis puolis ymbäröittih kodi, 5kučuttih Lotua da sanottih hänele: «Kus ollah net miehet, kuduat tuldih sinun luo yökse? Tuo heidy tänne, myö tahtommo muata heijänke!» 6Lot meni pihale, salbai veriän sellän tagan 7i sanoi: «Vellet, älgiä luadikkua pahua! 8Minul on kaksi tytärdy, vie neidizet – minä tuon heidy teile, luadikkua heile midä tahtotto, vai älgiä koskiet niidy, ket tuldih minun levon alle!» 9«Mene iäre tiel!» – sanottih hänele. «Sinä olet tiä vieras, et päi nevvomah! Nygöi myö luajimmo sinule vie pahembi gu niile!» Hyö ruvettih ahtistamah Lotua da jo tahtottih murendua veräi, 10no gost՚at vieldettih Lotua pertih da salvattih [pertin] veräi. 11Kaikkii, ket oldih veriän tagan, hyö luajittih sogieloikse, i ni yksi heis ei voinnuh löydiä veriädy.
Lot piäzöy hengis Sodomaspäi
12Gost՚at sanottih Lotale: «Kedä vie sinul on täs linnas? Vävvy, poijat, tyttäret – viego kedä? Vie kaikkii iäre tiäpäi. 13Myö hävitämmö tämän linnan. Suuri iäni sen eläjien pahuzis tuli Ižändän korvih, i Ižändy työndi meidy hävittämäh heidy.» 14Lot meni vävvylöin luo da sanoi: «Lähtekkiä teriämbi tiäpäi, huolittuat! Ižändy hävittäy tämän linnan!» No heile ozuttih häi šuuttiu.
15Jo rubei valgonemah. Anhelit käskiettih Lotale huolittua: «Teriämbi vie tiäpäi akku da kaksi tytärdy, kuduat ollah sinun luo! Eiga ičegi kuolet tämän linnan riähkien täh!» 16A Lot vitkitteli. Sit Anhelit otettih Lotua, hänen akkua da tyttärii käzis da iče vietettih heidy iäre linnaspäi – Ižändäl oli žiäli Lotua. 17«Pagene, piästä oma hengi», sanoi yksi Anheli, «Älä kačo tuaksepäi. Älä vitkittele tiä alangol, juokse mägilöih, muuten olet mennyh mies!» 18No Lot vastai hänele: «Oi ei, Ižändy! 19Sinä olet ylen hyvä minuu, Sinun orjua, vaste! Suuri on Sinun armo, Sinä piästit minuu hengih. No mägilöissäh minul ei tävvy vägie juosta – surmu tabuau minuu. 20A tai pieni linnu on lähäl, sinne minä voin juosta, se on pieni. Gu suas mennä sinne, sie minä jiäzin eloh [Sinun kauti].» 21«Hyvä», sanoi Anheli, «sengi Minä luajin sinule: Minä jätän sen linnan, en hävitä. 22No juokse sinne teriämbi. Minä en voi luadie nimidä, kuni sinä et piäze sinne.» Sikse linnu se sai nimen Sigor (pieni).
Sodoman da Gomorran hävitys
23Päiväine nouzi, Lot piäzi Sigorah. 24I työndi Ižändy Sodoman da Gomorran piäle rikin da tulen vihmannu taivahaspäi, Ižändäspäi, 25i hävitti mollembat linnat i kaiken sen jogimuan, i kaikkii sie eläjii, i kai, midä kazvoi mual. 26Lotan akku kačahtih tuaksepäi i muutui suolupaččahakse.
27Aijoi huondeksel Avraam meni sih kohtah, kus egläi seizoi Ižändän silmien ies. 28Häi kačoi Sodomah da Gomorrah da kogo muah niilöis ymbäri i nägi: muas nouzou savvu, kui saven poltettavas päčis. 29No konzu Jumal hävitti [kai] tämän jogimuan linnat, Häi musti Avraamua. Häi piästi Lotan hävityksen kohtas, a linnat, kus häi eli, hävitti.
30Sigoraspäi Lot meni mägilöih yhtes mollembien tyttärienke, häi varai jiäjä Sigorah. Hyö elettih kivikolos.
Mis lähtiettih moavilazien da ammonilazien rovut
31Vahnembi tytär sanoi nuorembale: «Tuatto vahnanou. Mual ei ole miesty, kudai vois eliä meijänke, kui eletäh mužikat akoinke. 32Juotammo tuattua viinal da vieremmö hänenke. Anna omas tuatas roih meile lastu i meijän rodu jatkuu.» 33Ehtäl hyö juotettih tuattua viinal. Sinä yön vahnembi tytär magai tuatanke. Tuatto ni tiedänyh ei, konzu häi tuli da konzu lähti. 34Tossupiän häi sanoi nuorembale sizärele: «Mennyt yön minä magain tuatanke; juotammo tänä yöngi tuattua viinal. I sinä mene da magua hänenke, i myö jatkammo meijän tuatas meijän roduu.» 35I myös hyö juotettih tuattua viinal. Nuorembi tytär tuli da magai tuatanke, a häi ni tiedänyh ei, midä oli, ni sidä, kui tuli tytär, kui lähti.
36Muga mollembat tyttäret kohtustuttih omas tuatas. 37Vahnembi sai poijan da pani nimen Moav (minun tuatas), [sil häi sanoi: häi on suadu minun tuatas]. Häi on nygözien moavilazien kandutuatto. 38Nuorembi sai sežo poijan i pani nimen Ben-Ammi (minun rovun poigu), [sil häi sanoi: häi on minun rovun poigu]. Häi on nygözien ammonilazien kandutuatto.
നിലവിൽ തിരഞ്ഞെടുത്തിരിക്കുന്നു:
:
ഹൈലൈറ്റ് ചെയ്യുക
പങ്ക് വെക്കു
പകർത്തുക
നിങ്ങളുടെ എല്ലാ ഉപകരണങ്ങളിലും ഹൈലൈറ്റുകൾ സംരക്ഷിക്കാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നുണ്ടോ? സൈൻ അപ്പ് ചെയ്യുക അല്ലെങ്കിൽ സൈൻ ഇൻ ചെയ്യുക
(c) Biblienkiännändyinstituuttu, Helsinki 2003