انجیل مرقس 10

1عیسی کفرناحوم نه بِشه بر و بِشه نواحی یهودیه و اُردن رباره اَ دییمه را. جماعت هنی چَوه دویره بیدا آبنده، و عیسی اِشتن همیشگیه عادت شوار، هنی اَوانش تعلیم دییرده.

طلاق درباره، تعلیم دییَن

2فَریسی فرقه علما بامنده عیسی وَر و چَوه امتحان کردنه را اَوک آپرسسشانه: «جایزه که مردک اِشتن زنر طِلاق بدَیه؟» 3عیسی چَوان جواوک باتشه: «موسی پیغمبر چِه حکمی شاما آدیشه؟» 4باتشانه: «موسی اجازه آدیشه که مردک ایگله طلاق نامه ای بینویسه و اِشتن زنر ول آکره.» 5عیسی اَواننه باتشه: «موسی چِمه واسنه که شاما دلَه سِگه شوارا، اِم حکمشه شاما راش بینیویشته. 6امّا خلقته اَولنه، ”خدا اَوانش مردک و زلی خلق بکردنده.“ 7و”چِمه واسنه مردک اِشتن پییَر مارک جدا آبی، و اِشتن زنر نه پیوند خَره. 8و اَ دو نفر ای بدن بیینده.“ پس، اَوه دَ دو بدن نینده، بلکم ای بدن اِسنده. 9پس اَ چی که خدا ای آکرده، انسان گه جدا مکره.»

10وختی که کییک بنده، شاگردان هنی اِم موضوع درباره عیسیک سؤال آپرسسشانه. 11عیسی بِاتشه: «هر‌ کی اِشتن زنر طلاق بدیه و عَلوده زلی اینه ویوه بکره، اِشتن زنر حقک زناش کرده. 12و اگم زلی ای اِشتن شویَرک طلاق اَرَگیریه و عَلوده شویی بیشییه، زناش کرده.»

برزا ویلیه خوردنه باینده چِمن وَر

13مردم خُردنانشان آوردرده عیسی وَر تا چوان سر دس اَنَیه. شاگرده مردمه را غیضشان بکه. 14امّا وقتی عیسی اِمش بینده، پِر عصبانی آبه و اِشتن شاگردانَش باته: «بدارا ویلیه خُردنه باینده چِمن وَر؛ چَوان پَرانه مَگیرا، چون خدا پادشاهی اِنجوره آدمان کین اِسه.» 15حقیقتا، شامانه واجم، هر کسی خدا پادشاهی ایگله خُردنی شوار قبول مَکره، هرگز چَه دله دینیشی.» 16عیسی خُردنانش وَروار آکته، چَوان سرکش دس اَنا و اَوانش برکت آدا.

ثروتمنده جوان

17وختی عیسی راه دگس، ایگله مردکِی ویرتَن ویرتَن بامه، چوه پَرانکش زانو بیزی و اَوکش آپَرسسه: «چاکه استاد، از گه چِه بکرم تا اَبدیه زندگی وارث بیبیم؟» 18عیسی جواو بداشه: «چیه را من چاک داد کردری؟ هیچکس خدا غیراز چاک نی. 19احکامه زانی: ”قتل مکه، زنا مکه، دزدی مکه، دوریه شهادت مده، وازی مده، اِشته پییَر و مار احترام بنه.“» 20اَ مردکه جواب بدا: «استاد، خُردنتینه تا اِسا همه‌ی اِم کارِم انجام دیینده.» 21عیسی محبتنه اَ مردکه دیَشته، اَونه باتشه: «اِشته کارانک ای چی ای کم داری؛ بشه هر چی داری بوخروش و چَه پوله آده فقیران، که ته آسمانک گنج بداری. اَدَمی بوره و منک پیروی بکه.» 22اَ مردک اِم لاوک نا امید ببه و غُصه دار اَگارنه بشه، چون پِرش ثروت داشته.

23عیسی دویر و وره دییَشته و اِشتن شاگرداننه باتشه: «چنده چَتینه ثروتمندان بیشینده خدا پادشاهی دِلَه!» 24شاگردان عیسی لاوانک تعجبشان بکه. امّا عیسی هنی اَواننه باتشه: «خُردنان، چنده چتینه خدا پادشاهی دله دیشیَن! 25دَوَع اِوَردن دَرزِنه خوله نه آسان تَره تا اِم که ایگله ثروتمنده آدمی بیشی خدا پادشاهی دِله.» 26شاگرده که پر مات آبیه بنده، عیسی نه باتشانه: «پس کی تانه نجات پیدا بکره؟» 27عیسی اَوان دیشته و باتشه: «اِم کار انسانه را غیرممکن اِسه، امّا خدا را ایزه نییه؛ چون خدا را همه چی ممکن اِسه.»

28اَدمی پطرسه شروع بکه لاو کردن و عیسی نه باتشه: «دییَس، آما همه چیمان ول آکرده و تِک پِیروی کردرام.» 29عیسی باته: «حقیقتن، شامانه واترم، کسی نییه که چِمن واسِنه و انجیله واسِنه، اِشتن کییَه یا براران یا خُوعَران یا ما یا پییر یا خُردییان یا اِشتن ملک و املاکش ول آکردش بیبی، 30و هم دنیاک صد برابر پرتر، کییه ان و براران و خوعران و ماران و خُردنان و ملک و املاکه - و چَوان همراه، اذیت و آزاران - به دست موعره، و اَ دنیاک نی ابدیه زندگی چَوه کین مبی. 31امّا پر آدمه که اوّلین اِسنده آخرین بینده، و آخرینه اوّلین بینده!»

پیشگویی عیسی سومین را اِشتن مردن و زنده آبینه درباره

32اَوه اورشلیمه راک بنده و عیسی چوان پران تر راه شیرده. شاگرده تعجبشان کرده به و کسانی که چَوان پَشَدننه شیردنده، ترسَه بنده. عیسی هنی اِشتن دونزده گله شاگردش ببرده کناری را و اَ چیی که گَسه چَه سر بایه، چَوان را باتشه. 33عیسی باتشه: «دیسا، شییَرام شهر اورشلیم را. اَگارک انسان زا، سران کاهنان و تورات معلمینه تسلیم کَرِنده. و اَوان اَوه محکوم به مرگ کرنده. اَوه انسان زا درَسمارنده غیر یهودیان دس. 34اَوان اَوه مسخره کرنده، چه سرک چاف آشاننده و اَوه شلاق زننده، کوشنده و سُه روجه پَش اَ زنده آبی.»

یعقوب و یوحنا درخواست

35یعقوب و یوحنا زِبِدی زاره بامنده عیسی ور و باتشانه: «استاد، خواهش کرام اَ چیی که تِک آخازام، چاما را انجام بدیی!» 36عیسی اَوان نه باتشه: «چِران گَه شاما را انجام بدیم؟» 37اَوان باتشانه: «برزه که اِشته شکوه و جلالک، ایگله اِشته راسه طرف و اَ درین اِشته چَپَه طرف بنشام.» 38عیسی اَواننه باتشه: «شاما نِزانسرا چِران گَه! تانا اَ عذابه قَدره ای که اَز اَوِک آخَرِم، آخَرا؟ و اَ غسل تعمیدی که از گیرم، شاما بیگیرا؟» 39باتشانه: «آها، تانام.» عیسی بِاته: «اَ قدرای که از آخرم، شاما نی آخرا، و اَ غسل تعمیدی که از گیرم، شاما نی گیرا. 40امّا بزانا که چِمَن راس و چَپه طَرفک نِشتَن، چِمن اختیارک نییه تا اَوه کسی ببخشم. اِم یاگا اَ کسانی رایه که چَوان را آماده بیه.»

41وختی اَدرین ده گِلَه شاگرد اِم ماجراشان بشنوسه، یعقوب و یوحنا را پر عصبانی آبنده. 42عیسی اَوِانش داد بکردنده اِشتن ور و باتِشه: «شاما زانا کسانی که عَلوده قومان حاکِم آزانسه بینده، مردم را اَربابتی کَرنده و چوان رئیسه اَوان حکم کرنده. 43امّا شاما میانک ایزه مَبی. بلکم هر کسی گوسر شاما میانک پیله بیبی، گه شاما نوکر بیبی. 44و هر کسی گَشه شاما میانک اوّل بیبی، گَه همان غلام بیبی. 45چون حتی اِنسانه زا آمییَه نی تا اَوه خِدمَت بکرنده، بلکم بامه تا خِدمَت بکره و اِشتن جانه خیلیان آزادی را فدا بکره.»

عیسی، کوره بارتیمائوسه شفا دَییه

46اَوه بامند اَریحا شهره را. ایزه که عیسی اِشتن شاگردان نه و پرَه جماعیتنه اَریحا شهرنه برشیرده، ایگله کوره گدایی راه کنارک نشته به. اَ کوره گدا نام بارتیمائوس به که تیمائوسه زا به. 47وختی بارتیمائوس بِشنَوِسشه عیسای ناصریه که اِوَردر، جرش بکه: «ای عیسی، داووده پادشا زا، من رحم بکه!» 48پره جماعتی چَوه راشان غیض بکه و باتشانه که ساکت ببیی، امّا اَوه پرتر جرش کردرده، واتردشه: «ای داوود پادشا زا، من رحم بکه!» 49عیسی بِندَرس و باتشه: «اَوه داد بکرا.» اَوان، اَ کوره مردکشان داد بکه، اَونه باتشانه: «اِشته دِلَه قرص بیبیه! بِیز، تِه داد کردر.» 50بارتیمائوس اِشتن اَباش فِر آدا کناری را، اِشتن یاگاک بِوَشته و بامه عیسی وَر. 51عیسی اَوکش آپَرسس: «چر گه اِشته را انجام بدم؟» اَ کوره مردکه بات: «استاد، رایمه چِمن چشمه هنی بیننده.» 52عیسی اَونه باتشه: «بِش که اِشته ایمانه تش شفا دییش.» اَلبحل اَ مردکه چَشمِه هنی سو دگسنده و عیسی پَشَدنه راه دگس.

നിലവിൽ തിരഞ്ഞെടുത്തിരിക്കുന്നു:

انجیل مرقس 10: TIT

ഹൈലൈറ്റ് ചെയ്യുക

പങ്ക് വെക്കു

പകർത്തുക

നിങ്ങളുടെ എല്ലാ ഉപകരണങ്ങളിലും ഹൈലൈറ്റുകൾ സംരക്ഷിക്കാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നുണ്ടോ? സൈൻ അപ്പ് ചെയ്യുക അല്ലെങ്കിൽ സൈൻ ഇൻ ചെയ്യുക

@ 2024 Korpu Company

کتاب مقدس به زبان تاتی - گویش لرد നെക്കുറിച്ച് കൂടുതലറിയുക