Rômanina 6:6-13

Fantatsika fa ny maha olona antsika taloha dia efa niara-novonoina tamin’i Kristy teo amin’ny hazofijaliana, mba ho levona ny tenantsika gejain’ny fahotana ka tsy ho mpanompon’ny fahotana intsony isika; satria izay maty dia afaka amin’ny fangejàn’ny fahotana. Raha niara-maty tamin’i Kristy isika, dia mino fa hiara-belona aminy koa: ary fantatsika fa tsy maty intsony i Kristy rehefa nitsangana velona avy tany amin’ny maty: tsy manan-kery aminy intsony ny fahafatesana. Satria maty Izy, dia indray mandeha monja, noho ny amin’ny fahotana; ary izao Izy velona izao kosa, dia velona ho an’Andriamanitra. Toy izany koa, aoka ianareo hihevitra ny tenanareo ho efa maty raha ny amin’ny fahotana fa velona ho an’Andriamanitra kosa ao amin’i Kristy Jesoa. Noho izany àry, dia aoka tsy havela hanjaka ao amin’ny tenanareo mety maty ny fahotana, ka tsy hanaraka ny filàny ianareo. Aoka ny zavatra anisan’ny tenanareo tsy hatolotrareo ny fahotana mba ho fiasana hoentiny hanao ny ratsy. Fa atolory an’Andriamanitra ny tenanareo toy ny olona efa maty no velona indray, ary atolory an’Andriamanitra ireo zavatra anisan’ny tenanareo mba ho fiasana hoentiny hanao ny marina.