Ohabolana 7:14-27

«Efa nivoady tamin’Andriamanitra aho fa hanatitra sorom-pihavanana; ary androany no nanefako izany. Koa nivoaka ny tranoko hitsena anao aho; te hahalala anao aho, ka dia nahita anao. Ny fandriako efa novelarako firakotra, dia lambam-pandriana avy any Ejipta ka nasiako miora sy alôesy ary kanelina hanamanitra azy. Andeha isika hivoky fitia mandra-paharain’ny andro ka hiara-mankafy ny fahafinaretana vokatr’izany. Fa tsy ao an-trano ny vadiko fa lasa nandeha lavitra. Kitapo feno vola no nentiny, ka tsy hiverina izy raha tsy fenomanana indray ny volana.» Teny mamy no nandreseny lahatra ilay tovolahy ary resaka manodòka nataony no nitaomany azy. Koa nanaraka an-dravehivavy teo no ho eo izy tahaka ny ombilahy entina hovonoina: adala voafatotra toy izany izy no hofaizina mandra-pitsatoky ny zana-tsipîka amin’ny fony; tahaka ny vorona miriotra mankamin’ny harato izy, ka tsy mahalala fa hahafaty azy izany. Koa ankehitriny henoinareo aho, rey anaka, ary tandremo tsara ny teny aloaky ny vavako. Aoka tsy ho babon’ny vehivavy toy izany ny fonareo, ary aza mania mankany amin’ny sakeli-dalany. Fa maro no efa naratrany ka simbany ary tsy tambo isaina ireo rehetra efa matiny. Ny tranony no lalana ho amin’ny toeran’ny maty, dia lala-midina any am-ponenan-dRafahafatesana.