Lioka 2:25-52

Tao Jerosalema tamin’izay dia nisy lehilahy nantsoina hoe Simehôna; olo-marina sady tena mpivavaka izany lehilahy izany ary fatra-piandry an’Ilay ho avy hampionona ny vahoaka Israely. Nombàn’ny Fanahy Masina izy ary nampahalalainy fa tsy ho faty raha tsy efa mahita ilay Mesia avy amin’ny Tompo. Nentin’ny Fanahy Masina hankao an-kianjan’ny tempoly i Simehôna, raha niditra indrindra ny ray aman-drenin’i Jesoa zazakely mba hanatanteraka izay andidian’ny lalàna ny amin’ny zaza; dia nitrotro Azy i Simehôna sady velom-pisaorana an’Andriamanitra nanao hoe: –Tompo ô, alefaso amim-piadanana amin’izay ity mpanomponao, araka ny teninao! Efa hitako maso manko ny famonjena avy aminao izay nomaninao ho an’ny firenena rehetra: dia fahazavana hampahalala Anao amin’ny hafa firenena ary hanome voninahitra an’i Israely vahoakanao. Gaga ny ray aman-drenin’i Jesoa noho izao tenin’i Simehôna momba ny zanany izao. Ary nitsodrano azy telo mianaka i Simehôna; avy eo izy dia niteny tamin’i Maria renin’i Jesoa hoe: –Indro ity zaza ity fa voatendry mba hahatonga ny maro amin’i Israely homelohin’Andriamanitra ary koa hahatonga ny maro amin’i Israely hankatoavin’Andriamanitra. Ho famantarana hifanoheran’ny olona ity zaza ity, mba hampiharihary ny fisainan’ny besinimaro. Ary ianao kosa, ramatoa, hotsatohan-tsabatra ny fanahinao! Nisy koa vehivavy mpaminany natao hoe Ana, zanakavavin’i Fanoela, avy amin’ny fokon’i Asera. Tena antitra izy. Fito taona ihany no nanambadiany taorian’ny nahatovovavy azy. Dia nipetraka ho mpitondratena izy ary feno 84 taona izao ny andro niainany. Tsy niala tao amin’ny tempoly mihitsy izy, fa nanompo an’Andriamanitra andro aman’alina, ka nifady hanina sy nivavaka. Tonga koa i Ana tamin’io fotoana io ka nisaotra an’Andriamanitra ary nilazalaza momba ity zaza ity tamin’izay rehetra fatra-piandry ny hanavotan’Andriamanitra an’i Jerosalema. Rehefa avy nanatontosa ny zavatra rehetra araka ny lalànan’ny Tompo ny ray aman-drenin’i Jesoa, dia niverina nankany Galilea izy telo mianaka ho ao Nazareta tanànany. Nitombo sy nihatanjaka ilay zaza sady feno fahendrena; ary tao aminy ny fahasoavan’Andriamanitra. Mpankany Jerosalema isan-taona ny ray aman-drenin’i Jesoa amin’ny fankalazana ny Paska. Nony feno 12 taona i Jesoa, dia lasa izy telo mianaka niara-niakatra araka ny fanao amin’izany fankalazana izany. Nody i Maria sy i Jôsefa nony tapitra ny andro fankalazana, fa i Jesoa tovolahikely dia mbola nijanona tao Jerosalema, saingy tsy tsikaritr’ireo ray aman-dreniny izany. Nihevitra moa izy roa fa tafaraka tamin’ny mpiara-dia ity zanany; ka efa lasa lalana indray andro, izay vao nitady Azy, nanontany ny havana sy olom-pantatra, nefa tsy nahita Azy. Dia niverina ilàlana izy roa nitady Azy tany Jerosalema. Tamin’ny andro fahatelo vao hitany tao an-kianjan’ny tempoly i Jesoa mipetraka teo afovoan’ireo mpampianatra jiosy ka mihaino sady manontany an-dry zareo. Talanjona daholo ny olona nandre ity tovolahikely fa saina matotra no nasehony isak’izay niteny Izy. Gaga dia gaga ny ray aman-dreniny nahita Azy, ka hoy ny reniny taminy: –Nahoana, anaka, no nanao toy izao taminay Ianao? Endrey izany tebitebinay sy ny rainao nitady Anao! Dia hoy i Jesoa tamin’izy mivady: –Nahoana kosa no mitady Ahy ianareo? Hay tsy mbola fantatrareo fa tsy maintsy ato amin’ny tranon’ny Raiko Aho? Tsy azon’izy roa anefa izay nolazain-janany taminy. Dia niara-nody taminy tany Nazareta i Jesoa ary nanoa azy. Ny reniny kosa nitadidy izany rehetra izany tao am-pony. Ary nitombo fahendrena sy taona i Jesoa sady nandroso nahatehotia tamin’Andriamanitra sy ny olona.