Jôhany 5:1-9

Taorian’izany, dia nisy fankalazana nataon’ny Jiosy ka niakatra tany Jerosalema i Jesoa. Ary tao Jerosalema teo akaikin’ny vavahadin’ny ondry, dia nisy dobo anankiray atao hoe Betesdà amin’ny teny hebreo. Lala-mitafo dimy no manamorona ilay dobo, ary marobe ny marary nandry tamin’ireo lala-mitafo ireo: dia ny jamba, ny mandringa, ny maty ila. [Niandry ny fihetsehan’ny rano izy rehetra, fa nisy anjelin’ny Tompo nidina tao anatin’ny dobo indraindray ary nampihetsika ny rano; ka izay marary niroboka voalohany, rehefa mihetsika ny rano, dia sitrana tamin’ny aretiny na inona na inona nanjo azy]. Ary nisy lehilahy anankiray teo, izay narary hatramin’ny 38 taona. Hitan’i Jesoa nandry teo ralehilahy io sady fantany tsara fa hatramin’ny ela izy no efa toy izany, ka nilazany hoe: –Te ho sitrana ve ianao? Dia novalian’ilay marary hoe: –Tsy mba manana olona handroboka ahy ao anatin’ny dobo aho, Tompoko, rehefa voahetsika ny rano; ka nony mandeha aho, dia olon-kafa no tafidina alohako. Dia hoy i Jesoa taminy: –Mitsangàna, ento ny fandrianao ka mandehana! Niaraka tamin’izay dia sitrana ralehilahy, ka nitondra ny fandriany ary nandeha. Sabata anefa tamin’io andro io.