Galatianina 4:1-7

Izao anefa no teniko: raha mbola zaza ny mpandova, dia tsy hafa noho ny mpanompo izy na dia tompon’ny zavatra rehetra aza; fa fehezin’izay mpikarakara azy sy ny mpitandrim-pananany izy mandra-pahatongan’ny fetr’andro voatendrin’ny rainy. Dia tahaka izany koa isika; fony mbola zaza, dia nandevozin’ireo herin-javatr’izao tontolo izao isika; fa rehefa tonga tokoa ny fotoanandro, dia nirahin’Andriamanitra ny Zanany: natera-behivavy io Zanany io ary niaina teo ambany fahefan’ny lalàna jiosy, mba hanavotra izay teo ambany fahefan’ny lalàna ary mba handraisantsika ny anjara maha zanak’Andriamanitra. Ary ny maha zanaka anareo, dia ny nanirahan’Andriamanitra ho ao am-pontsika ny Fanahin’ny Zanany miantso hoe: «Raiko ô!» Hany ka tsy mpanompo intsony ianao, fa zanaka; ary raha zanaka ianao, dia mpandova koa noho ny ataon’Andriamanitra.