انجیل لوقا 9
9
عیسی اُ دوازده حَواری اَفرِستِ
1عیسی شُ آن دوازده شاگردا جار زاد و شُ آنایا کُدرت و اِکتدار دَ تا اُ هَمَهِ دیویا از مردم دَر بِکنِت و اُ مریضِنیا شفا هاتِت؛ 2و اُ آنایا اُشفِرِستَ تا پادشاهِنِ خدائا اعلام بِکنِت و اُ مریضیا شفا هاتِت. 3عیسی شُ آنایا گُت: «هیچ چی اَسِی سفرتو آمَسِئی، نِه عصا، نِه تُبرَه، نِه نو، نِه پول و نِه جُمَهِ اضافی. 4اُ هر خونَه‌ای که چِدی، تا موکَه‌ای که از آنکا اُچی، تِی مِ خونَه‌وا وامانی. 5هرجا که کَبول شُنِکِردی، وَختی از آن شهرا در دِئی، بَل آن شهرا از لِی پَی‌یاتو بِتُکِنی تَ شهادتی وَ ضد آنایا بِه که خدا اُ آنایا غضب اَکو.» 6پَ آنایا اُ رَه اُفتَدِت و از دِهی اُ دِهِیدو اَچِدِت، مَجا خبر خَشِ پادشاهِنِ خدائا اعلام شواَکِه و شُن مریضیا شفا اَدَ.
7هیرودیسِ حاکم دربارَهِ هَمَهِ چِی‌یَی که اتفاک اَفتَه، شَشُنُفت. و حیرون و سَرگردون بُدِستاد، اَسِی که مُشتی شواَگُت عیسی هَمِ یحیائِه که از مُردَیّا زندَه آبُدِ. 8مُشتی هم شواَگُت الیاس پیغامبر ظهور اُشکِردِ، و مُشتِیدو هم شواَگُت که یکی از پیغامبرِی تیتَه زندَه آبُدِ. 9هیرودیس حاکم اُشگُت: «ما سِرِ یحیی‌ئا از تَنُش جدا اُمکِه. پَ اِ کِی که اِ چِی‌یَه‌وا دربارَه‌اش اَشناوام؟» و آنا سعی شَکَه اُ عیسی بِبِنِه.
عیسی اُ پنج هزار نفر خوراک اَدَ
10وَختی حَوارِنیا آگِشتِت، هر کَری که اَنجوم شُدَدِستاد شُن عیسی گُت. عیسی اُ آنایا اُمرَهِ خوش شُ شهر بِیت‌صِیْدا بو تا آنکا تنها بِت. 11وَختی جماعت اِئا شُفَهمی، اَزدُمبالَهِ عیسی چِدِت. عیسی هم اُ آنایا کَبول اُشکِه و خاد آنایا دربارَهِ پادشاهِنِ خدا حرف اُشزاد و کسِی که احتیاج اُ شفا شُهاد، شفا اُشدَ.
12موکَهِ شوم، آن دوازده شاگردا حَدِ عیسی اُندِت و شُگُت: «جماعتا شُبِفرِست تَ اُ دِهِیا و زِمِنِی دوروبَر اُچِت و خوراک و جَی اَسِی استراحت واجُرِت، اَسِی که اِکا جَی پَرتِیه.» 13ولی عیسی شُ آنایا گُت: «شما خوتو اُ اِ مردُما خوراک هاتی.» آنایا شُگُت: «اَما غیر از پنجتا نو و دوتا مَهی چِیدو مُنی، مَ اِکِه اُچِم و اَسِی هَمَهِ اِ مردم خوراک بِخِلِم.» 14اَسِی که آنکا نَزیک پنج هزارتا مرد هاد. عیسی شُ شاگردیاش گُت: «مردُما تِی دستَه‌ئِی پنجاه نفری هُنِسی.» 15شاگردیا هم اینا شُکِه و هَمَهِ آنایا شُشادِت. 16مِ موکَوا عیسی پنجتا نو و دوتا مَهِنا شاسِه، اُ آسِمو چَش اُشکِه و اُ نو و مَهی برکت اُشدَ. بعد نُنیا تِکَه اُشکِه و شُ شاگردیا دَ تَ جلووِ جماعت هُنِسِت. 17هَمَه شُخَه و سیر آبُدِت و دوازده‌تا زانبیل از خُردَئِی نو و مَهی که آمودِستاد جمع شُناکِه.
اعتراف پِطرُس
18یَک راز عیسی تِی جَی تنها دعا شَکِه، شاگردیاش هم شُمرَه هادِت. عیسی از آنایا اُشپُرسی: «مردم اَگائِت ما کِه هام؟» 19آنایا جواب شُنادَ: «مُشتی اَگائِت که یحیای تعمیددَهندَه هِش، مُشتی اَگائِت الیاسِش و مُشتی هم اَگائِت تو یکی از پیغامبرِی تیتَه هِش که زندَه آبُدِ.» 20عیسی شُ آنایا گُت: «ولی شما اَگائی ما کِه هام؟» پِطرُس جواب اُشدَ: «تو مسیحِ موعودِه خدا هِش.»
عیسی دربارَهِ مرگُش پیشگویی اَکو
21عیسی شُ آنایا بُری کَدَغان کِه و فَرمو اُشدَ که اِئا اُ کسی نِگائِت، 22و اُشگُت: «پُسِ انسان، باید بُری عذاب بِکَشِه و از طرف شیخیا و کاهِنِی گَپ معبد و معلمِی تورات رَد بِبِه و کُشتَه بِبِه و تِی رازِ سوّم زندَه آبِه.»
صلیبُت واسِه و اَزدُمِ عیسی اُچا
23بعد عیسی شُ هَمَه گُت: «اَگَه کسی شَئِه اَزدُمبالَهِ ما بیاد، باید از خوش بِگذَرِ، هر راز صلیبُش واسی و اَزدُمِ ما بیاد. 24اَسِی که هرکَه اُشبِئِه جونُش نجات هادَ، آنا از دست اَدَ؛ ولی هرکَه وَخاطر ما جونُش از دست هادَ، جونُش نجات اَدَ. 25اَسِی که اَسِی آدام چه فایدَه‌ای اُشَه که هَمَهِ دُنیَه‌وا اُ دست بیارِ، ولی جونُش از دست هادَ، یا اُ آنا آسیب بِزاد. 26اَسِی که هرکَه از ما و کلومُم عار اُشَه، پُسِ انسان هم وَختی تِی جلال خوش و جلال باشو و فرشتَه‌ئِی مکدّس بیاد، از آنا عار اُشَه. 27ولی حکیکتاً اُ شما اَگام که، چند نفر اِکا وَایستَدِستِت که تا پادشاهِنِ خدائا نِبِنِت، نامِرِت.»
اَلِش بُدَئِه شَکل عیسی
28حدود هشت راز بعد از اِ حرفیا، عیسی، اُ پِطرُس و یوحَنا و یعکوب شاسِه، اُ بَرَئِه کاوی چو تا دعا بِکو. 29وَختی که دعا شَکِه، شَکل لوش اَلِش بو و جُمَش سَفید و نورانی بو. 30جِخُو دوتا مرد اُمرَهِ عیسی حرف شواَزاد، آن دوتا مرد موسی و الیاس پیغامبر هادِت. 31آنایا وَ شکوه و جلال ظاهر بُدِت و دربارَهِ خروج عیسی که با مرگُش، وَ هَمِ زودی تِی شهر اورشلیم اتفاک اَفتَه، حرف شواَزاد. 32پِطرُس و کسِی که شُمرَه هادِت از خُو چَشیاشو ساگی بُستاد، ولی وَختی کامل بیدار آبُدِت، شکوه و جلال عیسی و آن دوتا مردی که شُحَد وَایستَدِستادِت، شُدی. 33موکَه‌ای که آن دوتا مَردا از حَدِ عیسی اَچِدِت، پِطرُس شُ عیسی گُت: «استاد، خَشِه که اَما اِکا هِم، بِهِر سه‌تا سایَه بو نَک بِکنِم، یکی اَسِی تو، یکی اَسِی موسی و یکی هم اَسِی الیاس.» پِطرُس اُشنادانِست چه گُتا. 34هَنو پِطرُس اِ حرفیَه‌وا شَزاد که اَبری اُمَ و سایَه شُ لِی آنایا بِست. وَختی آنایا تِی اَبر اَچِدِت، شاگردیا تِرسِدِت. 35مِ موکَوا صدایی از تِی اَبر اُمَ که شَگُت: «اِ پُسُمِه، که انتخاب اُمکِردِ، اُ آنا گاش کَر بِکنی.» 36وَختی صدا کَعط بو، آنایا اُ عیسی تنها شُدی. آن شاگردیا چِی‌یَی که شُدِدِستاد، آن رازیا تِی دِلشو نِگَه شُکِه و چِی شُن کسی نِگُت.
عیسی اُ پُسی که روح ناپاک اُشَه شفا اَدَ
37رازِ بعد، وَختی از کاو زیر اُندِت، جمعیت گاتی اُ جلووِ عیسی اُندِت. 38یَکدَفَه مردی از مارَکَهِ جمعیت کال اُشکِه: «استاد، التماس تَکنام اُ پُسُم نظر بِکنِش، اَسِی که هَمِ یَک بَچا اُمَ. 39یَک روحی شَگِرِ و یَکدَفَه کال اَکو و تشنج اَکو، اوناکِه کَپُش کاف اَکو. آن روحا شَز جو اَکو و وَ سختی وِل شَکو. 40اُ شاگردیات التماس اُمکِه اِ روحا از پُسُم شُدَر کِنِت، ولی شُنِشابو.» 41عیسی جواب اُشدَ: «اَی نَسل بی ایمون و منحرف، تا کَی باید اُمرَهِ شما بام و تَحَملتو بِکنام؟ پُسُت شُ اِکا بیا.» 42وَختی که آن پُسا اَدامَ، دیو آنا شُ زِمی زاد و شُ تَشنج بِست. ولی عیسی شُ روح ناپاک نِهِب دَ و پُسا شفا اُشدَ و شُ باشو آگَردِنَه. 43هَمَهِ مردم از بزرگِنِ خدا هُشکشو اُشزادِستاد.
عیسی دَفَیدو دربارَهِ مرگُش پیشگویی اَکو
ولی وَختی که هَمَه، از تَموم کَرِی که عیسی اَنجوم شَدَ حیرون هادِت، عیسی شُ شاگردیاش گُت: 44«اِ حرفا تِی گاشتو بِه: پُس انسان وَ هَمِ زودِنیا، اُ دست مردم تسلیم اَبِه.» 45ولی آنایا اِ حرفا شُنِفَهمی و اِ حرفا از آنایا پِنهون هاد تا دَرک نِکنِت. شواَتِرسی هم دربارَهِ اِ حرفا از عیسی سؤال بِکنِت.
کِه از هَمَه گَپتَئِه؟
46رازی وسط شاگردیا اِ بحثا بو که چه یَکشو از هَمَه گَپتَئِه. 47ولی عیسی که شَدانِست چه فکری تِی دِلشوئِه، یَک بَچی شَئو و شُحَدِ خوش شاد 48و شُ آنایا گُت: «هرکَه اِ بَچا وَ اسم ما کَبول بِکو، شُ ما کَبول کِردِ، و کسی که اُ ما کَبول بِکو اُ آناکِه اُشفِرِستَدِستام کَبول اُشکِردِ. اَسِی که وسط شما آناکِه از هَمَه کینگِلتَئِه، از هَمَه گَپتَئِه.»
49یوحَنا اُشگُت: «استاد، اَما کَسیا مُدی که وَ اسمُت، اُ دیویا از آدامیا شُدَر اَکِه، ولی اَسِی که از اَما نِهاد سعی مُکِه جلووُش بِگِرِم.» 50ولی عیسی شُ آنا گُت: «جلووُش مَگِری، اَسِی که هرکَه وَ ضد شما نی خاد شمائِه.»
مردم سامِرَه اُ عیسی کَبول ناکنِت
51وَختی رازِی بُردَ بُدَئِه عیسی اُ آسِمو نَزیک هاد، آنا تصمیم اُشگِرِت اُ اورشلیم اُچِه. 52جلوتَه از خوش چَنتا کاصِد اُشفِرِستَ تَ اُ یکی از دِهاتِی منطکَهِ سامِرَه اُچِت و اَسِی آنا تدارک بِبِنِت. 53ولی مردم آنکا اُ عیسی کَبول شُنِکِه، اَسِی که معلوم هاد که عیسی اُ طرف اورشلیم چِدا. 54وَختی شاگردِی عیسی، یعکوب و یوحَنا، اِئا شُدی شُگُت: «سرور اَما، تَئِه بِگائِم از آسِمو تَش بِلِزِه و نابودشو بِکو، هَموناکِه الیاس اُشکِه؟» 55ولی عیسی آگِشت و شُ آنایا نِهِب دَ، و اُشگُت: «شما نادانی از چه روحی هی! 56اَسِی که پُسِ انسان نِندِ تا جون مردُما بِگِرِ، بلکه اُندِ تا اُ آنایا نجات هادَ.» و آنایا اُ یَک دِهِیدو چِدِت.
بَهای اَزدُمِ عیسی چِدَ
57تِی رَه که اَچِدِت، یکی شُ عیسی گُت: «هرجا اُچِش، ما تُزدُم دِیام.» 58عیسی جواب اُشدَ: «روبَی‌یا لونَه شُهَه و پرندَئِی آسِمو آونَه شُهَه، ولی پُسِ انسان جَی اَسِی سِرَ نَدَ اُشنی.» 59عیسی شُ یَک نفرِیدو گُت: «اَزدُمِ ما بِدا.» ولی آنا جواب اُشدَ: «سرورُم، بِهِر اوّل اُچام، تَ وَختی که بامو مُرد شُ کَبر کِنام و بِلگام.» 60عیسی شُ آنا گُت: «بِهِر مُردَیّا، مُردَیّاشو اُ کَبر کِنِت. ولی تو اُچا و پادشاهِنِ خدائا اعلام بِکو.» 61یِکِیدو اُشگُت: «سرورُم، تُزدُم دِیام، ولی بِهِر اوّل خاد کسِی که تِی خونَم هِت خداحافظی بِکنام.» 62عیسی اُشگُت: «کسی که شروع اُ هِش زادَ اَکو و اَدَگَردِ اُ پشت سِرَش چَش اَکو، لایِک پادشاهِنِ خدا نی.»
@ 2024 Korpu Company
انجیل لوقا 9
9
عیسی اُ دوازده حَواری اَفرِستِ
1عیسی شُ آن دوازده شاگردا جار زاد و شُ آنایا کُدرت و اِکتدار دَ تا اُ هَمَهِ دیویا از مردم دَر بِکنِت و اُ مریضِنیا شفا هاتِت؛ 2و اُ آنایا اُشفِرِستَ تا پادشاهِنِ خدائا اعلام بِکنِت و اُ مریضیا شفا هاتِت. 3عیسی شُ آنایا گُت: «هیچ چی اَسِی سفرتو آمَسِئی، نِه عصا، نِه تُبرَه، نِه نو، نِه پول و نِه جُمَهِ اضافی. 4اُ هر خونَه‌ای که چِدی، تا موکَه‌ای که از آنکا اُچی، تِی مِ خونَه‌وا وامانی. 5هرجا که کَبول شُنِکِردی، وَختی از آن شهرا در دِئی، بَل آن شهرا از لِی پَی‌یاتو بِتُکِنی تَ شهادتی وَ ضد آنایا بِه که خدا اُ آنایا غضب اَکو.» 6پَ آنایا اُ رَه اُفتَدِت و از دِهی اُ دِهِیدو اَچِدِت، مَجا خبر خَشِ پادشاهِنِ خدائا اعلام شواَکِه و شُن مریضیا شفا اَدَ.
7هیرودیسِ حاکم دربارَهِ هَمَهِ چِی‌یَی که اتفاک اَفتَه، شَشُنُفت. و حیرون و سَرگردون بُدِستاد، اَسِی که مُشتی شواَگُت عیسی هَمِ یحیائِه که از مُردَیّا زندَه آبُدِ. 8مُشتی هم شواَگُت الیاس پیغامبر ظهور اُشکِردِ، و مُشتِیدو هم شواَگُت که یکی از پیغامبرِی تیتَه زندَه آبُدِ. 9هیرودیس حاکم اُشگُت: «ما سِرِ یحیی‌ئا از تَنُش جدا اُمکِه. پَ اِ کِی که اِ چِی‌یَه‌وا دربارَه‌اش اَشناوام؟» و آنا سعی شَکَه اُ عیسی بِبِنِه.
عیسی اُ پنج هزار نفر خوراک اَدَ
10وَختی حَوارِنیا آگِشتِت، هر کَری که اَنجوم شُدَدِستاد شُن عیسی گُت. عیسی اُ آنایا اُمرَهِ خوش شُ شهر بِیت‌صِیْدا بو تا آنکا تنها بِت. 11وَختی جماعت اِئا شُفَهمی، اَزدُمبالَهِ عیسی چِدِت. عیسی هم اُ آنایا کَبول اُشکِه و خاد آنایا دربارَهِ پادشاهِنِ خدا حرف اُشزاد و کسِی که احتیاج اُ شفا شُهاد، شفا اُشدَ.
12موکَهِ شوم، آن دوازده شاگردا حَدِ عیسی اُندِت و شُگُت: «جماعتا شُبِفرِست تَ اُ دِهِیا و زِمِنِی دوروبَر اُچِت و خوراک و جَی اَسِی استراحت واجُرِت، اَسِی که اِکا جَی پَرتِیه.» 13ولی عیسی شُ آنایا گُت: «شما خوتو اُ اِ مردُما خوراک هاتی.» آنایا شُگُت: «اَما غیر از پنجتا نو و دوتا مَهی چِیدو مُنی، مَ اِکِه اُچِم و اَسِی هَمَهِ اِ مردم خوراک بِخِلِم.» 14اَسِی که آنکا نَزیک پنج هزارتا مرد هاد. عیسی شُ شاگردیاش گُت: «مردُما تِی دستَه‌ئِی پنجاه نفری هُنِسی.» 15شاگردیا هم اینا شُکِه و هَمَهِ آنایا شُشادِت. 16مِ موکَوا عیسی پنجتا نو و دوتا مَهِنا شاسِه، اُ آسِمو چَش اُشکِه و اُ نو و مَهی برکت اُشدَ. بعد نُنیا تِکَه اُشکِه و شُ شاگردیا دَ تَ جلووِ جماعت هُنِسِت. 17هَمَه شُخَه و سیر آبُدِت و دوازده‌تا زانبیل از خُردَئِی نو و مَهی که آمودِستاد جمع شُناکِه.
اعتراف پِطرُس
18یَک راز عیسی تِی جَی تنها دعا شَکِه، شاگردیاش هم شُمرَه هادِت. عیسی از آنایا اُشپُرسی: «مردم اَگائِت ما کِه هام؟» 19آنایا جواب شُنادَ: «مُشتی اَگائِت که یحیای تعمیددَهندَه هِش، مُشتی اَگائِت الیاسِش و مُشتی هم اَگائِت تو یکی از پیغامبرِی تیتَه هِش که زندَه آبُدِ.» 20عیسی شُ آنایا گُت: «ولی شما اَگائی ما کِه هام؟» پِطرُس جواب اُشدَ: «تو مسیحِ موعودِه خدا هِش.»
عیسی دربارَهِ مرگُش پیشگویی اَکو
21عیسی شُ آنایا بُری کَدَغان کِه و فَرمو اُشدَ که اِئا اُ کسی نِگائِت، 22و اُشگُت: «پُسِ انسان، باید بُری عذاب بِکَشِه و از طرف شیخیا و کاهِنِی گَپ معبد و معلمِی تورات رَد بِبِه و کُشتَه بِبِه و تِی رازِ سوّم زندَه آبِه.»
صلیبُت واسِه و اَزدُمِ عیسی اُچا
23بعد عیسی شُ هَمَه گُت: «اَگَه کسی شَئِه اَزدُمبالَهِ ما بیاد، باید از خوش بِگذَرِ، هر راز صلیبُش واسی و اَزدُمِ ما بیاد. 24اَسِی که هرکَه اُشبِئِه جونُش نجات هادَ، آنا از دست اَدَ؛ ولی هرکَه وَخاطر ما جونُش از دست هادَ، جونُش نجات اَدَ. 25اَسِی که اَسِی آدام چه فایدَه‌ای اُشَه که هَمَهِ دُنیَه‌وا اُ دست بیارِ، ولی جونُش از دست هادَ، یا اُ آنا آسیب بِزاد. 26اَسِی که هرکَه از ما و کلومُم عار اُشَه، پُسِ انسان هم وَختی تِی جلال خوش و جلال باشو و فرشتَه‌ئِی مکدّس بیاد، از آنا عار اُشَه. 27ولی حکیکتاً اُ شما اَگام که، چند نفر اِکا وَایستَدِستِت که تا پادشاهِنِ خدائا نِبِنِت، نامِرِت.»
اَلِش بُدَئِه شَکل عیسی
28حدود هشت راز بعد از اِ حرفیا، عیسی، اُ پِطرُس و یوحَنا و یعکوب شاسِه، اُ بَرَئِه کاوی چو تا دعا بِکو. 29وَختی که دعا شَکِه، شَکل لوش اَلِش بو و جُمَش سَفید و نورانی بو. 30جِخُو دوتا مرد اُمرَهِ عیسی حرف شواَزاد، آن دوتا مرد موسی و الیاس پیغامبر هادِت. 31آنایا وَ شکوه و جلال ظاهر بُدِت و دربارَهِ خروج عیسی که با مرگُش، وَ هَمِ زودی تِی شهر اورشلیم اتفاک اَفتَه، حرف شواَزاد. 32پِطرُس و کسِی که شُمرَه هادِت از خُو چَشیاشو ساگی بُستاد، ولی وَختی کامل بیدار آبُدِت، شکوه و جلال عیسی و آن دوتا مردی که شُحَد وَایستَدِستادِت، شُدی. 33موکَه‌ای که آن دوتا مَردا از حَدِ عیسی اَچِدِت، پِطرُس شُ عیسی گُت: «استاد، خَشِه که اَما اِکا هِم، بِهِر سه‌تا سایَه بو نَک بِکنِم، یکی اَسِی تو، یکی اَسِی موسی و یکی هم اَسِی الیاس.» پِطرُس اُشنادانِست چه گُتا. 34هَنو پِطرُس اِ حرفیَه‌وا شَزاد که اَبری اُمَ و سایَه شُ لِی آنایا بِست. وَختی آنایا تِی اَبر اَچِدِت، شاگردیا تِرسِدِت. 35مِ موکَوا صدایی از تِی اَبر اُمَ که شَگُت: «اِ پُسُمِه، که انتخاب اُمکِردِ، اُ آنا گاش کَر بِکنی.» 36وَختی صدا کَعط بو، آنایا اُ عیسی تنها شُدی. آن شاگردیا چِی‌یَی که شُدِدِستاد، آن رازیا تِی دِلشو نِگَه شُکِه و چِی شُن کسی نِگُت.
عیسی اُ پُسی که روح ناپاک اُشَه شفا اَدَ
37رازِ بعد، وَختی از کاو زیر اُندِت، جمعیت گاتی اُ جلووِ عیسی اُندِت. 38یَکدَفَه مردی از مارَکَهِ جمعیت کال اُشکِه: «استاد، التماس تَکنام اُ پُسُم نظر بِکنِش، اَسِی که هَمِ یَک بَچا اُمَ. 39یَک روحی شَگِرِ و یَکدَفَه کال اَکو و تشنج اَکو، اوناکِه کَپُش کاف اَکو. آن روحا شَز جو اَکو و وَ سختی وِل شَکو. 40اُ شاگردیات التماس اُمکِه اِ روحا از پُسُم شُدَر کِنِت، ولی شُنِشابو.» 41عیسی جواب اُشدَ: «اَی نَسل بی ایمون و منحرف، تا کَی باید اُمرَهِ شما بام و تَحَملتو بِکنام؟ پُسُت شُ اِکا بیا.» 42وَختی که آن پُسا اَدامَ، دیو آنا شُ زِمی زاد و شُ تَشنج بِست. ولی عیسی شُ روح ناپاک نِهِب دَ و پُسا شفا اُشدَ و شُ باشو آگَردِنَه. 43هَمَهِ مردم از بزرگِنِ خدا هُشکشو اُشزادِستاد.
عیسی دَفَیدو دربارَهِ مرگُش پیشگویی اَکو
ولی وَختی که هَمَه، از تَموم کَرِی که عیسی اَنجوم شَدَ حیرون هادِت، عیسی شُ شاگردیاش گُت: 44«اِ حرفا تِی گاشتو بِه: پُس انسان وَ هَمِ زودِنیا، اُ دست مردم تسلیم اَبِه.» 45ولی آنایا اِ حرفا شُنِفَهمی و اِ حرفا از آنایا پِنهون هاد تا دَرک نِکنِت. شواَتِرسی هم دربارَهِ اِ حرفا از عیسی سؤال بِکنِت.
کِه از هَمَه گَپتَئِه؟
46رازی وسط شاگردیا اِ بحثا بو که چه یَکشو از هَمَه گَپتَئِه. 47ولی عیسی که شَدانِست چه فکری تِی دِلشوئِه، یَک بَچی شَئو و شُحَدِ خوش شاد 48و شُ آنایا گُت: «هرکَه اِ بَچا وَ اسم ما کَبول بِکو، شُ ما کَبول کِردِ، و کسی که اُ ما کَبول بِکو اُ آناکِه اُشفِرِستَدِستام کَبول اُشکِردِ. اَسِی که وسط شما آناکِه از هَمَه کینگِلتَئِه، از هَمَه گَپتَئِه.»
49یوحَنا اُشگُت: «استاد، اَما کَسیا مُدی که وَ اسمُت، اُ دیویا از آدامیا شُدَر اَکِه، ولی اَسِی که از اَما نِهاد سعی مُکِه جلووُش بِگِرِم.» 50ولی عیسی شُ آنا گُت: «جلووُش مَگِری، اَسِی که هرکَه وَ ضد شما نی خاد شمائِه.»
مردم سامِرَه اُ عیسی کَبول ناکنِت
51وَختی رازِی بُردَ بُدَئِه عیسی اُ آسِمو نَزیک هاد، آنا تصمیم اُشگِرِت اُ اورشلیم اُچِه. 52جلوتَه از خوش چَنتا کاصِد اُشفِرِستَ تَ اُ یکی از دِهاتِی منطکَهِ سامِرَه اُچِت و اَسِی آنا تدارک بِبِنِت. 53ولی مردم آنکا اُ عیسی کَبول شُنِکِه، اَسِی که معلوم هاد که عیسی اُ طرف اورشلیم چِدا. 54وَختی شاگردِی عیسی، یعکوب و یوحَنا، اِئا شُدی شُگُت: «سرور اَما، تَئِه بِگائِم از آسِمو تَش بِلِزِه و نابودشو بِکو، هَموناکِه الیاس اُشکِه؟» 55ولی عیسی آگِشت و شُ آنایا نِهِب دَ، و اُشگُت: «شما نادانی از چه روحی هی! 56اَسِی که پُسِ انسان نِندِ تا جون مردُما بِگِرِ، بلکه اُندِ تا اُ آنایا نجات هادَ.» و آنایا اُ یَک دِهِیدو چِدِت.
بَهای اَزدُمِ عیسی چِدَ
57تِی رَه که اَچِدِت، یکی شُ عیسی گُت: «هرجا اُچِش، ما تُزدُم دِیام.» 58عیسی جواب اُشدَ: «روبَی‌یا لونَه شُهَه و پرندَئِی آسِمو آونَه شُهَه، ولی پُسِ انسان جَی اَسِی سِرَ نَدَ اُشنی.» 59عیسی شُ یَک نفرِیدو گُت: «اَزدُمِ ما بِدا.» ولی آنا جواب اُشدَ: «سرورُم، بِهِر اوّل اُچام، تَ وَختی که بامو مُرد شُ کَبر کِنام و بِلگام.» 60عیسی شُ آنا گُت: «بِهِر مُردَیّا، مُردَیّاشو اُ کَبر کِنِت. ولی تو اُچا و پادشاهِنِ خدائا اعلام بِکو.» 61یِکِیدو اُشگُت: «سرورُم، تُزدُم دِیام، ولی بِهِر اوّل خاد کسِی که تِی خونَم هِت خداحافظی بِکنام.» 62عیسی اُشگُت: «کسی که شروع اُ هِش زادَ اَکو و اَدَگَردِ اُ پشت سِرَش چَش اَکو، لایِک پادشاهِنِ خدا نی.»
@ 2024 Korpu Company