انجیل لوقا 8

8
زِنِی که اُمرَهِ عیسی اَچِدِت
1بعد از آنا، عیسی شهر وَ شهر و دِه وَ دِه اَگِشت و خبر خَشِ پادشاهِنِ خدائا اعلام شَکِه و شَگُت. آن دوازده شاگردا هم شُمرَه هادِت، 2و هَمینا مُشتی زِنیا که از روحِی شریر و مریضیشو شفا شُگِرِتِستاد، اُمرَهِ عیسی اَچِدِت: مریم که شُن آنا مَجْدَلیَّه اَگُت، و از آنا هفتا دیو در اُندِستاد، 3یوآنّا زِنِ خوزا، خوزا مباشر هیرودیس حاکم هاد، سوسن و بُری از زِنِی دِگَه. اِ زِنیا وَ مال و مِنال خوشو اُ عیسی و شاگردیاش خدمت شواَکِه.
مَثَل کشاورز
4وَختی که جماعت گاتی جمع اَدَبُدِت و مردم از هر شهری حَدِ عیسی اُندِت، عیسی اِ مَثَلا شُ آنایا گُت: 5«یَک کشاورزی اَسِی بَذر پاشِدَ دَر چو. وَختی که بَذر شَپاشی، مُشتی تِی رَه لِی زِمی بَرِئِست و زِرِ پا لَه بو و پرندَئِی آسِمو آن بَذریَه‌وا شُخَه. 6مُشتی از بَذریا لِی زِمِن سنگَلاخی اُفتَدِت، وَختی دَر اُندِت، هُشک آبُدِت، اَسِی که زِمی نام اُشنِهاد. 7مُشتی از بَذریا هم مارَکَهِ خاریا اُفتَدِت و خاریا خاد آنایا گات بُدِت و اُ آنایا خَفَه شُکِه. 8مُشتی از بَذریا لِی زِمِن خَش اُفتَدِت و دَر اُندِت و صد برابر ثَمَر شُدَ.» وَختی عیسی حرفُش تَموم اُشکِه، وَ صدای بلند اُشگُت، «هرکَه گاش شَنَوا اُشَه، بِشناوِ!»
مَعنِنِ مَثَلِ کشاورز
9وَختی شاگردیا مَعنِنِ اِ مَثَلا از عیسی شُپُرسی، 10عیسی شُ آنایا گُت: «اِ اُ شما عطا بُدِ تا سِررِ پادشاهِنِ خدائا بِفَهمی، ولی اُ بَکیَه وَ شَکل مَثَل گُتَه اَبِه، تَ:
«”چَش بِکنِت، ولی نِبِنِت؛
بِشناوِت، ولی نِفَهمِت.“»
11«مَعنِنِ مَثَل اِئِه: بَذر، کلوم خدائِه. 12بَذرِی که تِی رَه اَفتِت، کسِی هِت که کلوم خدائا اَشناوِت، بعد ابلیس اَدا و کلوما از تِی دِلشو اَدُزِ، تا نِکو ایمون بیارِت و نجات پیدا بِکنِت. 13بَذرِی که لِی زِمِن سنگَلاخی اَفتِت کسِی هِت که وَختی کلوم خدائا اَشناوِت، وَ خارامی و خَشی کَبول اَکنِت، ولی کلوم خدا تِی آنایا ریشَه ناکو، اِیا زَمون کامی ایمون شُهَه، ولی موکَهِ آزمایش، از ایمون اَفتِت. 14بَذرِی که مارَکَهِ خاریا اَفتِت، کسِی هِت که کلوم خدائا اَشناوِت، ولی با گذشت زَمون، نگرونِنیا، مال دنیا و خَشِنِی زندگی اُ آنایا خَفَه اَکو و ثَمَر ناتِت. 15ولی بَذرِی که لِی زِمِن خَش اَفتِت، کسِی هِت که کلوم خدائا اَشناوِت و خاد دلی پاک و خَش اُ آنا مُحکام نِگَه اَکنِت، و وَ صبر ثَمَر دارِت.
مَثَل چراغ
16«هِسکَه بعد از روشن کِردَهِ چراغ چِی لِی سِرَش نانِسِه یا زِرِ تخت نانِسِه، بلکه اُ لِی پایَه‌ای اَنِسِه تا هرکَه اُ جا اُچِه، نورا بِبِنِه. 17اَسِی که هیچ چِی پوشِدَه‌ای نی که عَلَنی نِبِه، و هیچ چِی پِنهونِنی نی که معلوم نِبِه و زِرِ نور نِیاد. 18پَ دِکَّت بِکنی چینا اَشناوی، اَسِی که اُ آناکِه اُشَه، بِشتَه دَدَ اَبِه و از آناکِه اُشنی حتی مِ هم که گَمون اَکو اُشَه، گِرِتَه اَبِه.»
نَنَه و بِراسِئِی عیسی
19مِ موکَوا، نَنَه و بِراسِئِی عیسی شُحَد اُندِت، ولی وَخاطر اِکِه جمعیت بُری هاد شُنِشابو اُ عیسی نَزیک آبِت. 20شُن عیسی خبر دَ: «نَنَتو و بِراسِی‌یّات در وَایستَدِستِت و شُئِه اُتبِبِنِت.» 21ولی عیسی جواب اُشدَ: «نَنَه و کاکَئِی ما کسِی هِت که کلوم خدائا اَشناوِت و اُ آنا عمل اَکنِت.»
عیسی اُ طیفو آروم اَدَکو
22یَک راز عیسی خاد شاگردیاش سُوار یَک کایِک بُدِت و شُ آنایا گُت: «بِلگی تَ اُ آنراوِ دریاچَه اُچِم.» پَ اُ رَه اُفتَدِت. 23وَختی که لِی دریاچَه هادِت، عیسی شُ خُو چو. یَکدَفَه طیفُنِ شدیدی لِی دریاچَه اُمَ، اوناکِه کایِک پُر از هُو اَبو و جوشو اُ خطر اُفتَه. 24شاگردیا حَدِ عیسی چِدِت و بیدار شُناکِه، شُگُت: «استاد، استاد، نابود بُدائِم!» عیسی بیدار آبو و شُ باد و موجِی گات نِهِب دَ. طیفو کَعط بو و مَجا آروم آبو. 25عیسی شُ آنایا گُت: «ایمونتو کُئِه؟» شاگردیا تِرسِدِستادِت و حیرون از یَکُدو شواَپُرسی: «اِ کِی که حتی اُ باد و هُو فَرمو اَدَ و آنایا هم از آنا فَرمو اَبرِت.»
عیسی اُ مرد دیوزادَه شفا اَدَ
26آنایا اُ ناحیَه جِراسیان که آنراوِ دریاچَه، روبَرُنِ منطکَهِ جلیل هاد، رَسِدِت. 27وَختی عیسی از کایِک زیر اُمَ، اُ یکی از مَردِی آن شهرا اُشدی که دیو اُشهاد. آنا بُری وَخت هاد که نِه جُمَه شُبار هاد و نِه تِی خونَه‌ای زندگی اُشکِردِستاد، بلکه بین کَبریا زندگی شَکِه. 28وَختی آن مَردا اُ عیسی اُشدی، کال اُشکِه و جلووِ عیسی اُ لِی زِمی اُفتَه و وَ صدای بلند اُشگُت: «عیسی، اَی پُسِ خدای متعال، تو چه کَری خاد ما اُتَه؟ اُ تو التماس اَکنام که عذابُم نِتِش.» 29اَسِی که عیسی شُ آن روح ناپاکا فَرمو دَدِستاد که از آن مَردا دَر بیاد. آن روح ناپاکا بُری وَختیا آن مَردا اُشگِرِتِستاد. با اِکِه مردم دست و پاش وَ غُل و زانجیر شواَبَست و نگهبونی شواَدَ، ولی آنا غُل و زانجیریا خُرد شَکِه و آن دیوا، اُ آنا شُ بیابو اَبو. 30عیسی از آنا اُشپُرسی: «اسمُت چِئِه؟» جواب اُشدَ: «لشکر،» اَسِی که بُری دیویا تِی جون آن مَردا چِستادِت. 31دیویا شُن عیسی التماس کِه تا فَرمو نِدَ که اُ جَهَنام اُچِت.
32مِ نَزیکِنیا، گَلَه گاتی خوک لِی تُمبی مشغول خَردَ هادِت. دیویا اُ عیسی التماس شُکِه بِهِرِ تِی جون خوکیا اُچِت، عیسی هم اُشهِشت. 33پَ دیویا از مِ مَردا در اُندِت و تِی جون خوکیا چِدِت. گَلَه خوکیا از سِرَزیرِنِ مِ تُمبا اُ تِی دریاچَه شُنخیزکِه و تِی هُو خَفَه بُدِت.
34آنایاکِه از خوکیا مواظبت شواَکِه وَختی شُدی چه اتفاکی اُفتَه، گُروختِت و اِ اتفاکا تِی شهر و دِه، نَکل شُکِه. 35پَ مردم در اُندِت تا اتفاکی که اُفتَدِستادا بِبِنِت. وَختی حَدِ عیسی اُندِت و شُدی مردی که دیویا از آنا دَر اُندِستادِت، جُمَه شُبار کِردِ و عاکل آبُدِ و حَدِ پَئِی عیسی اُدائی، تِرسِدِت. 36کسِی که اِ اتفاکا شُدِدِستاد، اَسِی مردم نَکل شُکِه، چینا مردی که گرفتار دیو هاد شفا اُشگِرِتِستاد. 37بعد هَمَهِ مردم ناحیَه‌ئِی اطراف جِراسیان از عیسی شُئِست که شُنُزحَد اُچِه، اَسِی که آنایا بُری تِرسِدِستادِت. پَ عیسی سُوار کایِک بو و آگِشت. 38مردی که دیویا از آنا در اُندِستادِت، اُ عیسی التماس اُشکِه بِهِرِ اُمرَهِ آنا بِه، ولی عیسی آنا اُشفِرِستَ و اُشگُت: 39«اُ خونَت واگَرد و کَری که خدا اَسِی تو اُشکِردِ اعلام بِکو.» مِ مَردا هم چو و تِی کُل آن شهرا اعلام اُشکِه که عیسی اَسِی آنا چه اُشکِردِ.
عیسی اُ یَک زِن و دُتِ یایروس شفا اَدَ
40وَختی عیسی آگِشت، جماعت اُ جلووِ آنا اُندِت، اَسِی که هَمَه منتظرُش هادِت. 41مِ موکَوا مردی که اسمُش یایروس و رئیس عبادتگاه یهودِنیا هاد، اُمَ و اُ پَی عیسی اُفتَه و التماس اُشکِه اُ خونَش اُچِه، 42اَسِی که آنا فَکَط یَک دُتِ دوازده سالَه‌ای اُشهاد و آن دُتا در حال مرگ هاد.
وَختی که عیسی اَچو، مردم از هر طرف اُ آنا فشار شُدائو. 43آنکا، یَک زِنی هاد که دوازده سال هاد خونریزی اُشهاد و با اِکِه کُل مال و مِنالُش خرج دکتریا اُشکِردِستاد، ولی هِسکَه اُشنِشابُدِستاد، مریضیشا دَرمون بِکو. 44آن زنا از پشت سِرِ عیسی اُمَ و دست شُ چِگِ عبای عیسی زاد. جِخُو خونریزیش کَعط بو. 45عیسی اُشپُرسی: «کِه دست شُ ما زاد؟» وَختی هَمَه حاشا شُکِه، پِطرُس اُشگُت: «استاد، جماعت از هر طرف دُورُت جمع آبُستِت و اُ تو فشار اَئوردات!» 46ولی عیسی اُشگُت: «یکی شُ ما دست زاد! اَسِی که اُمفَهمی کُدرتی از ما دَر اُمَ!» 47مِ زنا وَختی اُشدی اُشناشابِه پِنهون وامانِه، وَ تِرس و لَرز جلو اُمَ و اُ پَی عیسی اُفتَه و جلووِ هَمَهِ مردم اُشگُت که اَسِی چه دست شُ عیسی زادِ و چینا جِخُو شفا اُشگِرِتِه. 48عیسی شُ آنا گُت: «اَی دُت، ایمونُت شُ تو شفا دَدِ. وَ سلامت اُچا.»
49عیسی هَنو حرف شَزاد که یَک نفر از خونَهِ رئیس عبادتگاه اُمَ و اُشگُت: «دُتُت مُرد، دِگَه اُ استاد زحمت مَدِ.» 50ولی وَختی عیسی اِئا اُششُنُفت، شُ یایروس گُت: «مَتِرس! فَکَط ایمون اُتبِه! دُتُت بِه شَدَبِه.» 51موکَه‌ای که عیسی اُ خونَهِ یایروس رَسی، اُشنِهِشت کسی غیر از پِطرُس، یوحَنا، یعکوب و با و نَنَهِ مِ بَچا شُمرَه جا اُچِت. 52هَمَه وَخاطر مِ دُتا گِریخ و زاری شواَکِه. ولی عیسی اُشگُت: «گِریخ مَکنی، اَسِی که آنا نِمُردِه، بلکه خَتِه.» 53مردم رِشخاند شُن عیسی کِه، اَسِی که شواَدانِست مِ دُتا مُردِه. 54ولی عیسی دست مِ دُتا اُشگِرِت و اُشگُت: «اَی بَچ، آپابِش.» 55روح مِ دُتا آگِشت و جِخُو از جاش آپابو. عیسی فَرمو اُشدَ تا چِی شاتِت بِخَه. 56با و نَنَهِ دُتِ تعجب شُکِردِستاد، ولی عیسی شُ آنایا کَدَغان کِه اُ کسی نِگائِت که چه اتفاکی اُفتَدِ.

하이라이트

공유

복사

None

모든 기기에 하이라이트를 저장하고 싶으신가요? 회원가입 혹은 로그인하세요