जव चु काही नगर मा हुता, ते वा कुड़ावा छे भरा हुयो एक मानुस आश; आरू वा ईशु क देखीन मुय क बल पोड्य आरू रावन्या करी, “हे पोरबु, यदि तु जुवे ते मखे वारू कर सकतो छे।”
ईशु हात ओगव उको दरिया आरू कयो, “हाव जुवता छे, तु वारू होय जाय।” आरू ओको हाथ लागाड़ीन कुड़ावो क तत्काल जातो रया।