เลวีนิติ 27
27
การไถ่สิ่งที่เป็นของพระยาห์เวห์
1พระยาห์เวห์พูดกับโมเสสว่า 2“จงแจ้งชาวอิสราเอลว่า ‘ถ้าคนใดได้ปฏิญาณไว้ว่าจะอุทิศถวายผู้หนึ่งผู้ใดแด่พระยาห์เวห์ โดยการถวายสิ่งมีค่าจำนวนต่อไปนี้แทนคือ 3ผู้ชายอายุยี่สิบปีถึงหกสิบปีให้ตั้งค่าตัวเป็นเงินหนัก 50 เชเขล#27:3 นั่นคือ ประมาณ 575 กรัม เช่นเดียวกับข้อ 16 ตามเชเขลของสถานนมัสการ#27:3 นั่นคือ ประมาณ 12 กรัม เช่นเดียวกับข้อ 25 4ถ้าเป็นผู้หญิง ให้ตั้งราคาค่าตัวเป็นเงินหนัก 30 เชเขล#27:4 นั่นคือ ประมาณ 345 กรัม 5ผู้ที่อายุห้าถึงยี่สิบปี ถ้าเป็นผู้ชายให้ตั้งราคาค่าตัวเป็นเงินหนัก 20 เชเขล#27:5 นั่นคือ ประมาณ 230 กรัม ถ้าเป็นผู้หญิงให้ตั้งราคาค่าตัวเป็นเงินหนัก 10 เชเขล#27:5 นั่นคือ ประมาณ 115 กรัม เช่นเดียวกับข้อ 7 6ผู้ที่อายุหนึ่งเดือนถึงห้าขวบ ถ้าเป็นผู้ชายให้ตั้งราคาค่าตัวเป็นเงินหนัก 5 เชเขล#27:6 นั่นคือ ประมาณ 58 กรัม ถ้าเป็นผู้หญิงให้ตั้งราคาค่าตัวเป็นเงินหนัก 3 เชเขล#27:6 นั่นคือ ประมาณ 35 กรัม 7ผู้ที่อายุหกสิบปีขึ้นไป ถ้าเป็นผู้ชายให้ตั้งราคาค่าตัวเป็นเงินหนัก 15 เชเขล#27:7 นั่นคือ ประมาณ 175 กรัม ถ้าเป็นผู้หญิงให้ตั้งราคาค่าตัวเป็นเงินหนัก 10 เชเขล 8ถ้าผู้ที่ถวายคำปฏิญาณยากจนเกินกว่าที่จะถวายเงินตามที่ระบุไว้ ให้พาบุคคลที่เขาประสงค์จะถวายตัวมาพบปุโรหิต ซึ่งจะกำหนดมูลค่าที่ผู้ปฏิญาณจะสามารถถวายได้
9ถ้าสิ่งที่เขาปฏิญาณว่าจะถวายนั้นเป็นสัตว์ที่ยอมรับเป็นเครื่องบูชาแด่พระยาห์เวห์ สัตว์ตัวนั้นที่ถวายแด่พระยาห์เวห์ต้องถือว่าเป็นของพระองค์ 10เขาจะเอาตัวอื่นมาเปลี่ยนไม่ได้ เอาดีมาแทนไม่ดี หรือเอาไม่ดีมาแทนดีก็ไม่ได้ ถ้าเขาเปลี่ยนตัว ทั้งตัวแรกและตัวที่มาเปลี่ยนจะเป็นของพระองค์ 11ถ้าสิ่งที่เขาปฏิญาณจะถวายเป็นสัตว์ที่เป็นมลทินตามระเบียบพิธี ซึ่งไม่ยอมรับเป็นเครื่องบูชาแด่พระยาห์เวห์จะต้องนำสัตว์นั้นมามอบให้ปุโรหิต 12ผู้ที่จะประเมินคุณภาพว่าดีหรือไม่ดี ปุโรหิตกำหนดราคาเท่าใด ก็ให้เป็นไปตามนั้น 13ถ้าเจ้าของต้องการจะไถ่สัตว์ตัวนั้น ก็ให้จ่ายเพิ่มอีกหนึ่งในห้าของราคาที่ตั้งไว้
14ผู้ใดถวายบ้านให้เป็นของพระยาห์เวห์ ปุโรหิตจะประเมินคุณภาพว่าดีหรือไม่ดี ปุโรหิตกำหนดราคาเท่าใด ก็ให้ถือตามนั้น 15ถ้าผู้ถวายบ้านจะไถ่คืน เขาต้องจ่ายเพิ่มอีกหนึ่งในห้าของราคา แล้วบ้านจะกลับคืนเป็นของเขา
16ผู้ใดถวายที่ดินส่วนหนึ่งของตระกูลแด่พระยาห์เวห์จะตีราคาตามปริมาณเมล็ดพืชซึ่งจะใช้หว่านในที่นั่นคือ เงินหนัก 50 เชเขลต่อเมล็ดข้าวบาร์เลย์ประมาณ 1 โฮเมอร์#27:16 นั่นคือ ประมาณ 135 กิโลกรัม 17ถ้าผู้ใดถวายที่ดินในปีกึ่งศตวรรษให้ตีราคาเต็มตามอัตรา 18ถ้าถวายหลังปีกึ่งศตวรรษ ปุโรหิตจะพิจารณาราคาตามจำนวนปีที่เหลืออยู่ก่อนถึงปีกึ่งศตวรรษรอบต่อไปและราคาที่ตั้งไว้จะลดลง 19ถ้าคนนั้นตกลงจะไถ่ที่ดินคืน เขาจะจ่ายเงินเพิ่มอีกหนึ่งในห้าของราคาประเมิน และรับที่ดินคืนเป็นของเขาอีก 20แต่ถ้าเขาไม่ไถ่คืน หรือถ้าขายที่ดินนั้นแก่คนอื่น ที่ดินนั้นจะไถ่คืนอีกไม่ได้เลย 21เมื่อที่ดินคืนสู่เจ้าของเดิมในปีกึ่งศตวรรษ ที่ดินผืนนี้จะถือเป็นของบริสุทธิ์เหมือนที่ดินซึ่งถวายแด่พระยาห์เวห์ที่ดินนี้จะกลายเป็นกรรมสิทธิ์ของบรรดาปุโรหิต
22ถ้าผู้ใดถวายที่ดินซึ่งเขาซื้อมาแด่พระยาห์เวห์ แต่ไม่ใช่ที่ดินส่วนมรดกของครอบครัว 23ปุโรหิตจะประเมินราคานับถึงปีกึ่งศตวรรษ และเขาจะถวายเงินจำนวนดังกล่าวแด่พระยาห์เวห์ในวันนั้น เป็นสิ่งที่บริสุทธิ์แด่พระยาห์เวห์ 24ในปีกึ่งศตวรรษ ที่ดินนั้นจะคืนให้เจ้าของเดิมซึ่งขายที่ดินให้ 25ราคาประเมินทั้งหมดระบุตามเชเขลของสถานนมัสการ ซึ่ง 20 เกราห์เท่ากับ 1 เชเขล
26เจ้าไม่ควรคิดว่าจะถวายลูกวัว#27:26 คำภาษาฮีบรูนี้เป็นได้ทั้งตัวผู้และตัวเมียหรือลูกแกะหัวปีแด่พระยาห์เวห์ เพราะลูกหัวปีเป็นของพระยาห์เวห์อยู่แล้ว 27ถ้าเป็นลูกหัวปีของสัตว์ที่เป็นมลทิน เจ้าของจะซื้อคืนตามราคาที่ปุโรหิตประเมิน และจ่ายเพิ่มอีกหนึ่งในห้า ถ้าเจ้าของไม่ไถ่คืน ปุโรหิตก็จะขายให้แก่ผู้อื่นตามราคาที่ตั้งไว้
28อย่างไรก็ตามสิ่งที่ถวายเป็นสิทธิ์ขาด#27:28 คำศัพท์ภาษาฮีบรูนี้หมายถึง สิ่งของหรือบุคคลที่ถวายแด่พระยาห์เวห์แล้วไม่อาจเรียกคืนได้แด่พระยาห์เวห์ ไม่ว่าจะเป็นตัวบุคคล สัตว์ หรือที่ดินมรดกย่อมเป็นสิทธิ์ขาด ไม่มีการซื้อขายหรือไถ่คืน เพราะเป็นของบริสุทธิ์ที่สุดแด่พระยาห์เวห์
29ผู้ใดถูกถวายเป็นสิทธิ์ขาดเพื่อให้ทำลายล้าง#27:29 คำศัพท์ภาษาฮีบรูนี้หมายถึง สิ่งของหรือบุคคลที่ถวายแด่พระยาห์เวห์แล้วไม่อาจเรียกคืนได้ มักจะต้องทำลายให้หมดสิ้นไป จะไถ่คืนไม่ได้ เขาจะต้องถูกประหารชีวิต
30หนึ่งในสิบของผลผลิตจากแผ่นดิน ไม่ว่าเมล็ดข้าวจากผืนดินหรือผลไม้จากต้นเป็นของพระยาห์เวห์ และต้องแยกไว้เพื่อพระยาห์เวห์ 31ถ้าผู้ใดต้องการไถ่คืนสิบลดของเขา จะต้องจ่ายเพิ่มอีกหนึ่งในห้าของราคา 32หนึ่งในสิบของฝูงสัตว์ทั้งหมดคือ ทุกตัวที่สิบที่ผ่านไปใต้ไม้เท้าของผู้เลี้ยง จะเป็นส่วนที่แยกไว้แด่พระยาห์เวห์ 33จะไม่มีการเลือกว่าตัวนั้นดีตัวนี้ไม่ดี หรือเอาตัวหนึ่งมาแทนอีกตัวหนึ่ง เพราะถ้ามีการเปลี่ยนตัว ทั้งตัวที่ถูกเปลี่ยนกับตัวที่เอามาเปลี่ยนย่อมเป็นของที่แยกไว้สำหรับพระเจ้า ไถ่คืนไม่ได้’ ”
34ทั้งหมดนี้คือคำสั่งซึ่งพระยาห์เวห์ให้แก่โมเสสที่ภูเขาซีนายสำหรับชาวอิสราเอล
Valið núna:
เลวีนิติ 27: TCV
Áherslumerki
Deildu
Afrita
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Biblica® พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับไทยสามัญแบบเปิด™
สงวนลิขสิทธิ์ © 2025 โดย Biblica, Inc.
Biblica® Open Thai Common Version™
Copyright © 2025 by Biblica, Inc.
“Biblica” เป็นเครื่องหมายการค้าจดทะเบียนในสำนักงานสิทธิบัตรและเครื่องหมายการค้าสหรัฐอเมริกาของ Biblica, Inc. ซึ่งใช้งานภายใต้ใบอนุญาต
“Biblica” is a trademark registered in the United States Patent and Trademark Office by Biblica, Inc. Used with permission.
See promoVersionInfo in metadata.xml for Creative Commons license.
เลวีนิติ 27
27
การไถ่สิ่งที่เป็นของพระยาห์เวห์
1พระยาห์เวห์พูดกับโมเสสว่า 2“จงแจ้งชาวอิสราเอลว่า ‘ถ้าคนใดได้ปฏิญาณไว้ว่าจะอุทิศถวายผู้หนึ่งผู้ใดแด่พระยาห์เวห์ โดยการถวายสิ่งมีค่าจำนวนต่อไปนี้แทนคือ 3ผู้ชายอายุยี่สิบปีถึงหกสิบปีให้ตั้งค่าตัวเป็นเงินหนัก 50 เชเขล#27:3 นั่นคือ ประมาณ 575 กรัม เช่นเดียวกับข้อ 16 ตามเชเขลของสถานนมัสการ#27:3 นั่นคือ ประมาณ 12 กรัม เช่นเดียวกับข้อ 25 4ถ้าเป็นผู้หญิง ให้ตั้งราคาค่าตัวเป็นเงินหนัก 30 เชเขล#27:4 นั่นคือ ประมาณ 345 กรัม 5ผู้ที่อายุห้าถึงยี่สิบปี ถ้าเป็นผู้ชายให้ตั้งราคาค่าตัวเป็นเงินหนัก 20 เชเขล#27:5 นั่นคือ ประมาณ 230 กรัม ถ้าเป็นผู้หญิงให้ตั้งราคาค่าตัวเป็นเงินหนัก 10 เชเขล#27:5 นั่นคือ ประมาณ 115 กรัม เช่นเดียวกับข้อ 7 6ผู้ที่อายุหนึ่งเดือนถึงห้าขวบ ถ้าเป็นผู้ชายให้ตั้งราคาค่าตัวเป็นเงินหนัก 5 เชเขล#27:6 นั่นคือ ประมาณ 58 กรัม ถ้าเป็นผู้หญิงให้ตั้งราคาค่าตัวเป็นเงินหนัก 3 เชเขล#27:6 นั่นคือ ประมาณ 35 กรัม 7ผู้ที่อายุหกสิบปีขึ้นไป ถ้าเป็นผู้ชายให้ตั้งราคาค่าตัวเป็นเงินหนัก 15 เชเขล#27:7 นั่นคือ ประมาณ 175 กรัม ถ้าเป็นผู้หญิงให้ตั้งราคาค่าตัวเป็นเงินหนัก 10 เชเขล 8ถ้าผู้ที่ถวายคำปฏิญาณยากจนเกินกว่าที่จะถวายเงินตามที่ระบุไว้ ให้พาบุคคลที่เขาประสงค์จะถวายตัวมาพบปุโรหิต ซึ่งจะกำหนดมูลค่าที่ผู้ปฏิญาณจะสามารถถวายได้
9ถ้าสิ่งที่เขาปฏิญาณว่าจะถวายนั้นเป็นสัตว์ที่ยอมรับเป็นเครื่องบูชาแด่พระยาห์เวห์ สัตว์ตัวนั้นที่ถวายแด่พระยาห์เวห์ต้องถือว่าเป็นของพระองค์ 10เขาจะเอาตัวอื่นมาเปลี่ยนไม่ได้ เอาดีมาแทนไม่ดี หรือเอาไม่ดีมาแทนดีก็ไม่ได้ ถ้าเขาเปลี่ยนตัว ทั้งตัวแรกและตัวที่มาเปลี่ยนจะเป็นของพระองค์ 11ถ้าสิ่งที่เขาปฏิญาณจะถวายเป็นสัตว์ที่เป็นมลทินตามระเบียบพิธี ซึ่งไม่ยอมรับเป็นเครื่องบูชาแด่พระยาห์เวห์จะต้องนำสัตว์นั้นมามอบให้ปุโรหิต 12ผู้ที่จะประเมินคุณภาพว่าดีหรือไม่ดี ปุโรหิตกำหนดราคาเท่าใด ก็ให้เป็นไปตามนั้น 13ถ้าเจ้าของต้องการจะไถ่สัตว์ตัวนั้น ก็ให้จ่ายเพิ่มอีกหนึ่งในห้าของราคาที่ตั้งไว้
14ผู้ใดถวายบ้านให้เป็นของพระยาห์เวห์ ปุโรหิตจะประเมินคุณภาพว่าดีหรือไม่ดี ปุโรหิตกำหนดราคาเท่าใด ก็ให้ถือตามนั้น 15ถ้าผู้ถวายบ้านจะไถ่คืน เขาต้องจ่ายเพิ่มอีกหนึ่งในห้าของราคา แล้วบ้านจะกลับคืนเป็นของเขา
16ผู้ใดถวายที่ดินส่วนหนึ่งของตระกูลแด่พระยาห์เวห์จะตีราคาตามปริมาณเมล็ดพืชซึ่งจะใช้หว่านในที่นั่นคือ เงินหนัก 50 เชเขลต่อเมล็ดข้าวบาร์เลย์ประมาณ 1 โฮเมอร์#27:16 นั่นคือ ประมาณ 135 กิโลกรัม 17ถ้าผู้ใดถวายที่ดินในปีกึ่งศตวรรษให้ตีราคาเต็มตามอัตรา 18ถ้าถวายหลังปีกึ่งศตวรรษ ปุโรหิตจะพิจารณาราคาตามจำนวนปีที่เหลืออยู่ก่อนถึงปีกึ่งศตวรรษรอบต่อไปและราคาที่ตั้งไว้จะลดลง 19ถ้าคนนั้นตกลงจะไถ่ที่ดินคืน เขาจะจ่ายเงินเพิ่มอีกหนึ่งในห้าของราคาประเมิน และรับที่ดินคืนเป็นของเขาอีก 20แต่ถ้าเขาไม่ไถ่คืน หรือถ้าขายที่ดินนั้นแก่คนอื่น ที่ดินนั้นจะไถ่คืนอีกไม่ได้เลย 21เมื่อที่ดินคืนสู่เจ้าของเดิมในปีกึ่งศตวรรษ ที่ดินผืนนี้จะถือเป็นของบริสุทธิ์เหมือนที่ดินซึ่งถวายแด่พระยาห์เวห์ที่ดินนี้จะกลายเป็นกรรมสิทธิ์ของบรรดาปุโรหิต
22ถ้าผู้ใดถวายที่ดินซึ่งเขาซื้อมาแด่พระยาห์เวห์ แต่ไม่ใช่ที่ดินส่วนมรดกของครอบครัว 23ปุโรหิตจะประเมินราคานับถึงปีกึ่งศตวรรษ และเขาจะถวายเงินจำนวนดังกล่าวแด่พระยาห์เวห์ในวันนั้น เป็นสิ่งที่บริสุทธิ์แด่พระยาห์เวห์ 24ในปีกึ่งศตวรรษ ที่ดินนั้นจะคืนให้เจ้าของเดิมซึ่งขายที่ดินให้ 25ราคาประเมินทั้งหมดระบุตามเชเขลของสถานนมัสการ ซึ่ง 20 เกราห์เท่ากับ 1 เชเขล
26เจ้าไม่ควรคิดว่าจะถวายลูกวัว#27:26 คำภาษาฮีบรูนี้เป็นได้ทั้งตัวผู้และตัวเมียหรือลูกแกะหัวปีแด่พระยาห์เวห์ เพราะลูกหัวปีเป็นของพระยาห์เวห์อยู่แล้ว 27ถ้าเป็นลูกหัวปีของสัตว์ที่เป็นมลทิน เจ้าของจะซื้อคืนตามราคาที่ปุโรหิตประเมิน และจ่ายเพิ่มอีกหนึ่งในห้า ถ้าเจ้าของไม่ไถ่คืน ปุโรหิตก็จะขายให้แก่ผู้อื่นตามราคาที่ตั้งไว้
28อย่างไรก็ตามสิ่งที่ถวายเป็นสิทธิ์ขาด#27:28 คำศัพท์ภาษาฮีบรูนี้หมายถึง สิ่งของหรือบุคคลที่ถวายแด่พระยาห์เวห์แล้วไม่อาจเรียกคืนได้แด่พระยาห์เวห์ ไม่ว่าจะเป็นตัวบุคคล สัตว์ หรือที่ดินมรดกย่อมเป็นสิทธิ์ขาด ไม่มีการซื้อขายหรือไถ่คืน เพราะเป็นของบริสุทธิ์ที่สุดแด่พระยาห์เวห์
29ผู้ใดถูกถวายเป็นสิทธิ์ขาดเพื่อให้ทำลายล้าง#27:29 คำศัพท์ภาษาฮีบรูนี้หมายถึง สิ่งของหรือบุคคลที่ถวายแด่พระยาห์เวห์แล้วไม่อาจเรียกคืนได้ มักจะต้องทำลายให้หมดสิ้นไป จะไถ่คืนไม่ได้ เขาจะต้องถูกประหารชีวิต
30หนึ่งในสิบของผลผลิตจากแผ่นดิน ไม่ว่าเมล็ดข้าวจากผืนดินหรือผลไม้จากต้นเป็นของพระยาห์เวห์ และต้องแยกไว้เพื่อพระยาห์เวห์ 31ถ้าผู้ใดต้องการไถ่คืนสิบลดของเขา จะต้องจ่ายเพิ่มอีกหนึ่งในห้าของราคา 32หนึ่งในสิบของฝูงสัตว์ทั้งหมดคือ ทุกตัวที่สิบที่ผ่านไปใต้ไม้เท้าของผู้เลี้ยง จะเป็นส่วนที่แยกไว้แด่พระยาห์เวห์ 33จะไม่มีการเลือกว่าตัวนั้นดีตัวนี้ไม่ดี หรือเอาตัวหนึ่งมาแทนอีกตัวหนึ่ง เพราะถ้ามีการเปลี่ยนตัว ทั้งตัวที่ถูกเปลี่ยนกับตัวที่เอามาเปลี่ยนย่อมเป็นของที่แยกไว้สำหรับพระเจ้า ไถ่คืนไม่ได้’ ”
34ทั้งหมดนี้คือคำสั่งซึ่งพระยาห์เวห์ให้แก่โมเสสที่ภูเขาซีนายสำหรับชาวอิสราเอล
Valið núna:
:
Áherslumerki
Deildu
Afrita
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Biblica® พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับไทยสามัญแบบเปิด™
สงวนลิขสิทธิ์ © 2025 โดย Biblica, Inc.
Biblica® Open Thai Common Version™
Copyright © 2025 by Biblica, Inc.
“Biblica” เป็นเครื่องหมายการค้าจดทะเบียนในสำนักงานสิทธิบัตรและเครื่องหมายการค้าสหรัฐอเมริกาของ Biblica, Inc. ซึ่งใช้งานภายใต้ใบอนุญาต
“Biblica” is a trademark registered in the United States Patent and Trademark Office by Biblica, Inc. Used with permission.
See promoVersionInfo in metadata.xml for Creative Commons license.