เลวีนิติ 11

11
อาหาร​ที่​เป็น​มลทิน​และ​ไม่​เป็น​มลทิน
(ฉธบ.14:3-20)
1พระยาห์เวห์​พูด​กับ​โมเสส​และ​อาโรน​ดังนี้ 2“จง​กล่าว​แก่​ชาว​อิสราเอล​ว่า ‘ใน​บรรดา​สัตว์​ที่​อาศัย​อยู่​บน​แผ่นดิน สัตว์​ที่​เจ้า​กิน​ได้​คือ 3สัตว์​ใด​ๆ ที่​มี​กีบ​แยก​และ​เคี้ยวเอื้อง
4แต่​เจ้า​อย่า​กิน​สัตว์​ที่​เคี้ยวเอื้อง​หรือ​มี​กีบ​แยก​เพียง​อย่าง​เดียว​เช่น อูฐ มัน​เคี้ยวเอื้อง​แต่​ไม่​มี​กีบ​แยก นี่​คือ​สัตว์​ที่​เป็น​มลทิน​ตาม​ระเบียบ​พิธี​สำหรับ​เจ้า 5กระจงผา​เคี้ยวเอื้อง​แต่​ไม่​มี​กีบ​แยก จึง​เป็น​มลทิน​สำหรับ​เจ้า 6กระต่าย แม้​เคี้ยวเอื้อง​แต่​ไม่​มี​กีบ​แยก นี่​เป็น​มลทิน​สำหรับ​เจ้า 7และ​หมู แม้​มี​กีบ​แยก​แต่​ไม่​เคี้ยวเอื้อง นี่​ก็​เป็น​มลทิน​สำหรับ​เจ้า 8เจ้า​อย่า​กิน​เนื้อ​สัตว์​เหล่า​นี้​หรือ​แตะต้อง​ซาก​ของ​มัน เพราะ​เป็น​สัตว์​ที่​เป็น​มลทิน​สำหรับ​เจ้า
9เจ้า​กิน​สัตว์​น้ำ​จืด​น้ำ​เค็ม​ทุก​ชนิด​ที่​มี​ครีบ​และ​เกล็ด​ได้ 10แต่​สัตว์​น้ำ​ที่​ไม่​มี​ครีบ​และ​เกล็ด ไม่ว่า​จะ​เป็น​สัตว์​เล็ก​ๆ หรือ​สัตว์​อื่น​ๆ ที่​อาศัย​อยู่​ใน​น้ำ เจ้า​จง​ถือ​ว่า​เป็น​มลทิน 11และ​เนื่องจาก​เจ้า​ถือ​ว่า​สิ่ง​เหล่า​นั้น​มลทิน เจ้า​ต้อง​ไม่​กิน​เนื้อ​ของ​มัน​หรือ​แม้แต่​แตะต้อง​ซาก​ของ​มัน 12สัตว์​น้ำ​ใด​ๆ ที่​ไม่​มี​ครีบ​และ​เกล็ด​เป็น​ที่​พึง​รังเกียจ​สำหรับ​เจ้า
13อย่า​กิน​สัตว์​ปีก​ที่​เจ้า​ต้อง​ถือ​ว่า​เป็น​มลทิน​ต่อไป​นี้​คือ นก​อินทรี#11:13 นก แมลง และ​สัตว์​ต่าง​ๆ ใน​บท​นี้​ไม่​สามารถ​ระบุ​ได้​แน่​ชัด​ว่า​เป็น​ชนิด​ใด แร้ง แร้ง​ดำ 14เหยี่ยว​แดง เหยี่ยว​ดำ​ทุก​ชนิด 15กา​ชนิด​ต่าง​ๆ 16นก​เค้า​ใหญ่ นก​เค้า นก​นางนวล เหยี่ยว​ทุ่ง​ทุก​ชนิด 17นก​ฮูก นก​กา​น้ำ นก​ทึดทือ 18นก​แสก นก​เค้า​ป่า นก​ออก 19นก​กระสา นก​ยาง​ทุก​ชนิด นก​กะราง​หัวขวาน และ​ค้างคาว
20เจ้า​ต้อง​ถือ​ว่า​แมลง​บิน​ได้​ที่​คลาน​สี่​ขา​เป็น​มลทิน 21แต่​มี​แมลง​ที่​บิน​ได้​ซึ่ง​ใช้​สี่​ขา​เดิน​บาง​พวก​ที่​เจ้า​กิน​ได้ คือ​พวก​ที่​ใช้​ขา​กระโดด 22เช่น ตั๊กแตน​ทุก​ชนิด จิ้งหรีด และ​จักจั่น เจ้า​กิน​ได้ 23แต่​แมลง​มี​ปีก​อื่น​ๆ ที่​มี​สี่​ขา เจ้า​ต้อง​ถือ​ว่า​เป็น​มลทิน
24ผู้​ใด​แตะต้อง​ซาก​ของ​มัน​จะ​เป็น​มลทิน​จน​ถึง​เย็น 25ผู้​ที่​นำ​ซาก​ของ​มัน​ไป​ทิ้ง​จะ​ต้อง​ซัก​เสื้อผ้า​ของ​ตน และ​เขา​จะ​เป็น​มลทิน​ไป​จน​ถึง​เย็น​ด้วย
26สัตว์​ที่​ไม่​มี​กีบ​แยก​หรือ​ไม่​เคี้ยวเอื้อง​เป็น​สัตว์​ที่​เป็น​มลทิน​สำหรับ​เจ้า ผู้​ใด​แตะต้อง​ซาก​สัตว์​เหล่า​นี้​ย่อม​เป็น​มลทิน 27สัตว์​สี่​ขา​ทุก​ชนิด​ที่​เดิน​ด้วย​อุ้ง​เท้า​เป็น​สัตว์​ที่​เป็น​มลทิน​สำหรับ​เจ้า ผู้​ใด​แตะต้อง​ซาก​ของ​มัน​จะ​เป็น​มลทิน​จน​ถึง​เย็น 28ผู้​ใด​นำ​ซาก​ของ​มัน​ไป​ทิ้ง​จะ​ต้อง​ซัก​เสื้อผ้า และ​ถือ​ว่า​เป็น​มลทิน​ไป​จน​ถึง​เย็น เพราะ​เป็น​สัตว์​ที่​เป็น​มลทิน​สำหรับ​เจ้า
29สัตว์​ที่​เลื้อย​คลาน​ต่อไป​นี้​เป็น​สัตว์​ที่​เป็น​มลทิน​สำหรับ​เจ้า​ได้แก่ อีเห็น หนู ตะกวด​ทุก​ชนิด 30ตุ๊กแก จิ้งเหลน จิ้งจก แย้ กิ้งก่า 31สัตว์​เหล่า​นี้​เป็น​มลทิน​สำหรับ​เจ้า ผู้​ใด​แตะต้อง​ซาก​ของ​มัน​จะ​เป็น​มลทิน​จน​ถึง​เย็น 32และ​หาก​ซาก​ของ​มัน​ไป​ถูก​สิ่งใด สิ่ง​นั้น​จะ​เป็น​มลทิน ไม่ว่า​จะ​เป็น​ภาชนะ​ไม้ เสื้อผ้า หนัง​สัตว์ หรือ​กระสอบ ให้​นำ​สิ่ง​นั้น​ไป​จุ่ม​น้ำ มัน​จะ​เป็น​มลทิน​จน​ถึง​เย็น และ​หลังจาก​นั้น​มัน​จึง​จะ​สะอาด 33หาก​มัน​ตก​ลง​ไป​ใน​หม้อดิน สิ่ง​ที่​อยู่​ใน​หม้อ​นั้น​ก็​เป็น​มลทิน จง​ทุบ​หม้อ​ใบ​นั้น​ทิ้ง 34อาหาร​ใด​ๆ ที่​กิน​ได้​แต่​มี​น้ำ​จาก​หม้อ​นั้น​ก็​เป็น​มลทิน และ​ของ​เหลว​ที่​ดื่ม​ได้​จาก​หม้อ​นั้น​ก็​เป็น​มลทิน​ด้วย 35ซาก​สัตว์​เหล่า​นี้​ไป​ถูก​สิ่งใด​ก็​ตาม สิ่ง​นั้น​ย่อม​เป็น​มลทิน ไม่ว่า​เตา​อบ​หรือ​หม้อ​หุงต้ม​ต้อง​ทุบ​ทิ้ง สิ่ง​เหล่า​นี้​เป็น​มลทิน​และ​เจ้า​ต้อง​ถือ​ว่า​สิ่ง​เหล่า​นี้​เป็น​มลทิน 36หาก​ซาก​สัตว์​ตก​ลง​ไป​ใน​น้ำพุ​หรือ​แหล่ง​น้ำ น้ำ​นั้น​ไม่​เป็น​มลทิน แต่​ผู้​ที่​แตะต้อง​ซาก​สัตว์​จะ​เป็น​มลทิน 37หาก​ซาก​สัตว์​ไป​ถูก​เมล็ด​พืช​ที่​จะ​หว่าน เมล็ด​พืช​เหล่า​นั้น​ไม่​เป็น​มลทิน 38แต่​ถ้า​เมล็ด​นั้น​แช่​น้ำ​อยู่​และ​ซาก​สัตว์​ตก​ลง​ไป​ถูก​มัน เมล็ด​นั้น​เป็น​มลทิน​สำหรับ​เจ้า
39ถ้า​สัตว์​ซึ่ง​อนุญาต​ให้​เจ้า​กิน​ได้​นั้น​ตาย ผู้​ใด​แตะต้อง​ซาก​ของ​มัน​จะ​เป็น​มลทิน​จน​ถึง​เย็น 40ผู้​ใด​ที่​กิน​เนื้อ​ของ​มัน​หรือ​เอา​ซาก​ออก​ไป​ทิ้ง ผู้​นั้น​จะ​ต้อง​ซัก​เสื้อผ้า​ของ​ตน​และ​เป็น​มลทิน​จน​ถึง​เย็น
41เจ้า​จง​ถือ​ว่า​สัตว์​เลื้อย​คลาน​ทุก​ชนิด​เป็น​มลทิน อย่า​กิน​มัน​เลย 42ห้าม​เจ้า​กิน​สัตว์​เหล่า​นี้​ทุก​ชนิด ไม่ว่า​สัตว์​ที่​เลื้อย​ไป​ด้วย​ท้อง ที่​ใช้​สี่​ขา​เดิน หรือ​ที่​มี​ขา​มาก​กว่า​นั้น พวก​มัน​เป็น​สัตว์​มลทิน 43อย่า​ทำ​ให้​ตัวเอง​แปดเปื้อน​ด้วย​สัตว์​เหล่า​นี้​โดย​ไป​แตะต้อง​มัน หรือ​ให้​มัน​มา​ถูก​ต้อง​ตัว​เจ้า 44เรา​คือ​พระยาห์เวห์​พระเจ้า​ของ​เจ้า จง​แยก​ตัว​ออก​มา​เพื่อ​เรา และ​รักษา​ตนเอง​ให้​บริสุทธิ์​เพราะ​เรา​บริสุทธิ์ อย่า​ทำ​ให้​ตัวเอง​เป็น​มลทิน​โดย​แตะต้อง​สัตว์​ที่​เลื้อย​คลาน​ใด​ๆ 45เรา​คือ​พระยาห์เวห์​ผู้​ที่​นำ​เจ้า​ออก​มา​จาก​อียิปต์​เพื่อ​เป็น​พระเจ้า​ของ​เจ้า ดังนั้น​จง​บริสุทธิ์​เพราะ​เรา​บริสุทธิ์
46ทั้งหมด​นี้​คือ​กฎ​ระเบียบ​เกี่ยวกับ​สัตว์​ต่าง​ๆ สัตว์​ปีก สัตว์​น้ำ สัตว์​ที่​เลื้อย​คลาน​ทุก​ชนิด 47เจ้า​จะ​ต้อง​แยกแยะ​ระหว่าง​สิ่ง​ที่​สะอาด​และ​สิ่ง​ที่​เป็น​มลทิน สัตว์​ที่​เจ้า​กิน​ได้​และ​ที่​ห้าม​กิน’ ”

Áherslumerki

Deildu

Afrita

None

Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in