16
1 “เราบอกทุกสิ่งนี้ไว้เพื่อพวกเจ้าจะไม่หลงทางไป 2พวกเขาจะขับไล่เจ้าออกจากธรรมศาลา แท้จริงจะถึงเวลานั้น เมื่อคนที่ฆ่าเจ้าจะคิดว่าเขากำลังทำเพื่อรับใช้พระเจ้าอยู่ 3พวกเขาจะทำสิ่งนั้นเพราะไม่รู้จักพระบิดาและไม่รู้จักเรา 4เราบอกเรื่องนี้แก่พวกเจ้า เพื่อเมื่อถึงเวลาของพวกเขา เจ้าจะได้ระลึกว่าเราเตือนไว้แล้ว เราไม่ได้บอกเรื่องนี้ตั้งแต่แรก เพราะเรายังอยู่กับเจ้า 5แต่ตอนนี้เรากำลังจะไปหาพระองค์ผู้ส่งเรามา ไม่มีใครสักคนในพวกเจ้าที่ถามเราว่า ‘พระองค์กำลังจะไปที่ไหน’ 6เพราะเราได้บอกสิ่งเหล่านี้แล้ว พวกเจ้าจึงเต็มด้วยความทุกข์โศก 7เราบอกความจริงว่า การที่เราจะจากไปก็เพื่อผลดีของพวกเจ้า ถ้าเราไม่ไป องค์ผู้ช่วยก็จะไม่มา แต่ถ้าเราไป เราจะส่งพระองค์มาหาพวกเจ้า 8เมื่อพระองค์มา ก็จะพิสูจน์ให้เห็นว่าโลกมีความผิดในเรื่องบาป ความชอบธรรม และการพิพากษา 9ในเรื่องบาป เพราะมนุษย์ไม่เชื่อในเรา 10ในเรื่องความชอบธรรม เพราะเรากำลังจะไปหาพระบิดาในที่ซึ่งเจ้าไม่สามารถเห็นเราได้อีก 11และในเรื่องการพิพากษา เพราะบัดนี้ผู้ครองโลกได้ถูกตัดสินลงโทษแล้ว
12 ยังมีอีกมากที่เราจะกล่าวกับพวกเจ้า มากเกินกว่าที่เจ้าจะรับได้ในตอนนี้ 13แต่เมื่อพระวิญญาณแห่งความจริงมา พระองค์จะนำเจ้าไปสู่ความจริงทั้งหมด พระองค์จะไม่กล่าวตามใจตัวเอง แต่กล่าวเฉพาะที่ได้ยิน และบอกเจ้าถึงสิ่งที่จะเกิดขึ้น 14พระองค์จะถวายเกียรติเรา เพราะสิ่งที่พระองค์จะเปิดเผยแก่พวกเจ้านั้น พระองค์รับมาจากเรา 15ทุกสิ่งที่เป็นของพระบิดาก็เป็นของเรา ด้วยเหตุนี้เราจึงพูดว่า พระวิญญาณจะเปิดเผยสิ่งที่รับมาจากเราแก่เจ้า”
ความทุกข์โศกของสาวกจะเปลี่ยนเป็นยินดี
16พระเยซูกล่าวต่อว่า “อีกไม่นาน พวกเจ้าจะไม่เห็นเรา และจากนั้นไม่นานเจ้าจะเห็นเรา”
17ในเรื่องนี้ สาวกบางคนพูดกันว่า “พระองค์หมายถึงอะไรที่พูดว่า ‘อีกไม่นานพวกเจ้าจะไม่เห็นเรา และจากนั้นไม่นานเจ้าจะเห็นเรา’ และที่ว่า ‘เพราะเรากำลังจะไปหาพระบิดา’ ” 18พวกเขาถามกันไม่หยุดว่า “พระองค์หมายถึงอะไรที่ว่า ‘อีกไม่นาน’ เราไม่เข้าใจสิ่งที่พระองค์กำลังพูดเลย”
19พระเยซูเห็นว่าพวกเขาอยากถามพระองค์เรื่องนี้ จึงพูดว่า “เจ้าถามกันอยู่ใช่ไหมว่าเราหมายถึงอะไรที่พูดว่า ‘อีกไม่นาน พวกเจ้าจะไม่เห็นเรา และจากนั้นไม่นานเจ้าจะเห็นเรา’ 20เราบอกความจริงว่า เจ้าจะร้องไห้คร่ำครวญในขณะที่โลกยินดี เจ้าจะทุกข์โศกแต่ความทุกข์โศกของเจ้าจะเปลี่ยนเป็นความยินดี 21ผู้หญิงที่จะคลอดลูกย่อมเจ็บปวดเพราะถึงกำหนดคลอด แต่เมื่อทารกคลอดออกมา เธอก็ลืมความเจ็บปวดทรมาน เพราะมีความยินดีที่เด็กคนหนึ่งได้เกิดมาในโลก 22พวกเจ้าก็เช่นกัน ขณะนี้คือเวลาทุกข์โศก แต่เราจะมาหาเจ้าอีก และเจ้าจะมีความยินดี และจะไม่มีใครเอาความยินดีของเจ้าไปได้ 23ในวันนั้นเจ้าจะไม่ถามอะไรเราอีก เราบอกความจริงว่า พระบิดาของเราจะให้สิ่งนั้นที่เจ้าขอในนามของเรา 24จนถึงเวลานี้ พวกเจ้ายังไม่ได้ขอสิ่งใดในนามของเรา จงขอแล้วจะได้ และความยินดีของเจ้าจะเต็มเปี่ยม
25 แม้เราเคยพูดในเชิงเปรียบเทียบมาตลอด แต่อีกไม่นานเราจะไม่พูดแบบนี้แล้ว เราจะบอกเจ้าตรงๆ เกี่ยวกับพระบิดาของเรา 26ในวันนั้นเจ้าจะขอพระบิดาในนามของเรา เราไม่ได้พูดว่าเราจะขอพระบิดาแทนเจ้า 27ไม่เลย พระบิดารักเจ้า เพราะพวกเจ้ารักเราและเชื่อว่าเรามาจากพระเจ้า 28เรามาจากพระบิดาและเข้ามาในโลก บัดนี้เรากำลังไปจากโลกและกลับไปหาพระบิดา”
29พวกสาวกจึงพูดว่า “ตอนนี้พระองค์ก็กำลังพูดตรงๆ ไม่ใช่ในเชิงเปรียบเทียบ 30เดี๋ยวนี้พวกเรารู้ว่าพระองค์รู้ทุกสิ่ง และไม่จำเป็นต้องให้คนใดมาถามอีก เรื่องนี้ทำให้เราเชื่อว่าพระองค์มาจากพระเจ้า”
31พระเยซูตอบว่า “ตอนนี้พวกเจ้าเชื่อแล้วหรือ 32เวลานั้นกำลังมาถึง และอันที่จริงได้มาถึงแล้ว เมื่อพวกเจ้าจะถูกทำให้กระจัดกระจายไปยังบ้านของตน และทิ้งเราไว้ตามลำพัง แต่เราไม่ได้อยู่ตามลำพังเพราะพระบิดาอยู่กับเรา
33 เราบอกเรื่องเหล่านี้เพื่อพวกเจ้าจะมีสันติสุขในเรา ในโลกนี้เจ้าจะมีความทุกข์ยาก แต่จงกล้าหาญเถิด เราได้ชนะโลกแล้ว”