ปฐมกาล 41
41
ความฝันของฟาโรห์
1เวลาผ่านไปสองปีเต็ม คืนหนึ่งฟาโรห์ฝันว่าพระองค์ยืนอยู่ริมฝั่งแม่น้ำไนล์ 2มีวัวอ้วนพีแข็งแรงเจ็ดตัวขึ้นมาจากแม่น้ำและกินหญ้าอยู่ริมฝั่ง 3แล้วมีวัวอีกเจ็ดตัวขึ้นมาจากแม่น้ำไนล์ ซึ่งตัวผอมโซน่าเกลียด พวกมันเดินมาหยุดยืนอยู่ข้างวัวอ้วนพีแข็งแรงเหล่านั้น 4แล้วพวกวัวผอมโซน่าเกลียดก็กินวัวอ้วนพีแข็งแรงทั้งเจ็ดตัว จากนั้นฟาโรห์ก็ตื่นขึ้น
5พระองค์หลับไปอีกและฝันเป็นครั้งที่สอง คราวนี้เห็นข้าวต้นหนึ่งออกรวงเจ็ดรวง สมบูรณ์ดีมีเมล็ดเต็มรวง 6หลังจากนั้นมีต้นข้าวอีกเจ็ดรวงงอกขึ้นมา แต่เมล็ดเหี่ยวแห้งเพราะลมตะวันออก 7รวงข้าวแห้งกลืนกินรวงข้าวทั้งเจ็ดที่เต่งเต็มรวง จากนั้นฟาโรห์ก็ตื่นและรู้ว่าเป็นความฝัน
8เช้าวันรุ่งขึ้นฟาโรห์กังวลจึงสั่งให้พวกนักเล่นอาคมและปราชญ์ของอียิปต์มา พระองค์เล่าความฝันให้ฟัง แต่ไม่มีใครแปลความฝันนั้นได้
9แล้วหัวหน้าพนักงานยกถ้วยจึงบอกกับฟาโรห์ว่า “วันนี้ข้าพเจ้าเพิ่งได้ระลึกถึงความผิดพลาดของตน 10ครั้งหนึ่งฟาโรห์โกรธพวกคนรับใช้ และให้จำคุกข้าพเจ้ากับหัวหน้าพนักงานทำขนมปัง ในบ้านของผู้บัญชาการทหารรักษาพระองค์ 11คืนหนึ่งข้าพเจ้าสองคนฝัน และความฝันของเรามีความหมายต่างกัน 12มีชายหนุ่มฮีบรูคนหนึ่งถูกคุมขังอยู่ด้วย เขาเป็นคนรับใช้ของผู้บัญชาการทหารรักษาพระองค์ พวกข้าพเจ้าจึงเล่าความฝันให้ฟัง เขาก็แปลความฝันให้ 13ทุกสิ่งเป็นตามที่เขาแปลให้พวกเราฟัง คือข้าพเจ้าได้กลับมาทำงานตำแหน่งเดิม แต่อีกคนหนึ่งถูกเสียบร่าง”
14ฟาโรห์จึงสั่งให้นำโยเซฟมา เขาก็ถูกนำออกจากคุกอย่างรวดเร็ว เมื่อโกนหนวดเครา เปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จแล้วก็เข้าพบฟาโรห์
15ฟาโรห์พูดกับโยเซฟว่า “เราฝันและไม่มีใครแปลความฝันได้ แต่เราได้ยินมาว่าเมื่อใครเล่าความฝันให้เจ้าฟัง เจ้าก็แปลความฝันนั้นได้”
16โยเซฟตอบฟาโรห์ว่า “ข้าพเจ้าทำไม่ได้ แต่พระเจ้าจะให้คำตอบที่ฟาโรห์ต้องการ”
17ฟาโรห์จึงพูดกับโยเซฟว่า “ในฝันเรายืนอยู่ริมฝั่งแม่น้ำไนล์ 18มีวัวอ้วนพีแข็งแรงเจ็ดตัวขึ้นมาจากแม่น้ำและกินหญ้าอยู่ริมฝั่ง 19แล้วก็มีวัวอีกเจ็ดตัวขึ้นมาผอมโซน่าเกลียดมาก เราไม่เคยเห็นวัวที่น่าเกลียดอย่างนั้นมาก่อนเลยในแผ่นดินอียิปต์ 20แล้ววัวผอมโซน่าเกลียดก็กินวัวอ้วนพีทั้งเจ็ดตัวที่ขึ้นมาก่อน 21แต่หลังจากที่พวกมันกินเข้าไปแล้ว ก็ไม่มีใครดูออกว่าพวกมันกินเข้าไป เพราะมันก็ยังดูน่าเกลียดเหมือนเดิม แล้วเราก็ตื่นขึ้น
22เราฝันอีกว่าเห็นข้าวต้นหนึ่งออกรวงเจ็ดรวง สมบูรณ์ดี มีเมล็ดเต่งเต็มรวง 23หลังจากนั้นมีอีกเจ็ดรวงงอกขึ้นมา แต่เมล็ดเหี่ยวแห้งเพราะลมตะวันออก 24รวงข้าวแห้งกลืนกินรวงข้าวเต็มรวงทั้งเจ็ดนั้น เราเล่าเรื่องนี้ให้กับพวกเล่นอาคมฟัง แต่ไม่มีใครอธิบายได้”
25โยเซฟบอกฟาโรห์ว่า “ความฝันทั้งสองนี้เป็นเรื่องเดียวกันและเหมือนกัน พระเจ้าเปิดเผยให้ฟาโรห์เห็นสิ่งที่พระองค์จะกระทำ 26วัวดีเจ็ดตัวคือเจ็ดปี และรวงข้าวดีเจ็ดรวงก็คือเจ็ดปี ความฝันทั้งสองหมายถึงสิ่งเดียวกัน 27ส่วนวัวผอมน่าเกลียดเจ็ดตัวที่ขึ้นมาภายหลังคือเจ็ดปี และรวงข้าวไร้ค่าเจ็ดรวงที่แห้งเพราะลมตะวันออกนั้น ก็คือเจ็ดปีแห่งกันดารอาหาร
28อย่างที่ข้าพเจ้าได้บอกฟาโรห์ว่า พระเจ้าได้แสดงแก่ฟาโรห์ถึงสิ่งที่พระองค์จะทำ 29เจ็ดปีนี้จะมีความอุดมสมบูรณ์ทั่วแผ่นดินอียิปต์ 30แต่เจ็ดปีต่อไปจะกันดารอาหาร เมื่อนั้นคนจะลืมความอุดมสมบูรณ์ทั้งสิ้นในอียิปต์ และการกันดารอาหารจะทำลายแผ่นดิน 31ความอุดมสมบูรณ์ของแผ่นดินจะถูกลืมเพราะการกันดารอาหารจะรุนแรงนัก 32ที่ฟาโรห์มีความฝันสองอย่างนี้ ก็เพราะว่าพระเจ้าตัดสินใจไว้แล้ว และพระองค์จะทำในไม่ช้า
33ตอนนี้ขอให้ฟาโรห์เลือกหาคนที่เฉลียวฉลาดและมีสติปัญญา แล้วตั้งให้เขาให้ดูแลแผ่นดินอียิปต์ 34ขอให้ฟาโรห์แต่งตั้งเจ้าหน้าที่ไว้ทั่วแผ่นดิน เพื่อเก็บผลผลิตหนึ่งในห้าที่ได้ในตลอดเจ็ดปีที่อุดมสมบูรณ์ 35พวกเขาควรสะสมอาหารในช่วงปีที่ดีที่กำลังจะมาถึง และภายใต้อำนาจของฟาโรห์ ให้พวกเขาเก็บสะสมเมล็ดข้าวไว้ในคลังอาหารตามเมืองต่างๆ 36อาหารนี้ควรเก็บสำรองไว้สำหรับประเทศ เพื่อใช้ในช่วงเจ็ดปีของการกันดารอาหารที่จะมาถึงอียิปต์ เพื่อไม่ให้ประเทศชาติย่อยยับไปเพราะการกันดารอาหาร”
37ฟาโรห์และข้าราชการทั้งหมดเห็นชอบกับแผนงานนี้ 38ฟาโรห์จึงถามพวกเขาว่า “เราจะหาใครที่มีพระวิญญาณของพระเจ้า#41:38 หรือ ของเทพเจ้าทั้งหลายอยู่ภายในเหมือนชายผู้นี้ได้หรือ”
39ฟาโรห์จึงพูดกับโยเซฟว่า “ในเมื่อพระเจ้าเปิดเผยเรื่องทั้งหมดนี้ให้เจ้ารู้ จึงไม่มีใครที่เฉลียวฉลาดและมีสติปัญญาเหมือนเจ้า 40เจ้าจงดูแลวังของเรา และราษฎรทั้งหมดของเราจะทำตามคำสั่งของเจ้า มีเพียงบัลลังก์ของเราเท่านั้นที่เราจะยิ่งใหญ่กว่าเจ้า”
โยเซฟปกครองดูแลอียิปต์
41ฟาโรห์พูดกับโยเซฟว่า “เราแต่งตั้งเจ้าให้ดูแลทั่วแผ่นดินอียิปต์” 42แล้วฟาโรห์ถอดแหวนตราประจำจากนิ้วมาสวมที่นิ้วของโยเซฟ ให้เขาสวมเสื้อคลุมผ้าลินินเนื้อดีและสร้อยคอทองคำ 43ฟาโรห์ให้โยเซฟนั่งรถม้าในฐานะผู้มีอำนาจรองจากพระองค์#41:43 หรือ รถม้าของผู้มีอำนาจรองจากพระองค์ หรือ รถม้าคันที่สองของพระองค์ มีคนร้องประกาศข้างหน้าว่า “จงหลีกทาง!#41:43 หรือ จงหมอบลง!” ดังนี้ฟาโรห์แต่งตั้งโยเซฟให้ดูแลแผ่นดินอียิปต์ทั้งหมด
44ฟาโรห์พูดกับโยเซฟว่า “แม้เราคือฟาโรห์ แต่ถ้าเจ้าไม่อนุญาต ก็จะไม่มีใครในแผ่นดินอียิปต์ยกมือยกเท้าได้” 45ฟาโรห์ตั้งชื่อให้โยเซฟว่าศาเฟนาทปาเนอาห์ และมอบอาเสนัท ลูกสาวของปุโรหิตโปทิเฟราแห่งเมืองโอน#41:45 นั่นคือ เฮลิโอโปลิส เช่นเดียวกับข้อ 50ให้เป็นภรรยา และโยเซฟก็เดินทางไปทั่วแผ่นดินอียิปต์
46โยเซฟมีอายุได้สามสิบปีเมื่อเข้ารับราชการกับฟาโรห์กษัตริย์แห่งอียิปต์ โยเซฟกล่าวลาฟาโรห์และเดินทางไปทั่วแผ่นดินอียิปต์ 47ตลอดเจ็ดปีแห่งความอุดมสมบูรณ์ แผ่นดินก็ให้ผลผลิตมากมาย 48โยเซฟรวบรวมอาหารทั้งหมดที่ผลิตได้ในเจ็ดปีที่อุดมสมบูรณ์ในอียิปต์ และเก็บไว้ในเมืองต่างๆ อาหารที่ได้จากทุ่งรอบเมืองไหน ก็เก็บไว้ในเมืองนั้น 49โยเซฟเก็บสะสมเมล็ดข้าวไว้มากมายเหมือนเม็ดทรายในทะเล จนเขาต้องเลิกจดบันทึกเพราะนับไม่ไหว
50ก่อนถึงปีกันดารอาหาร โยเซฟมีลูกชายสองคนกับอาเสนัทลูกสาวของปุโรหิตโปทิเฟราแห่งเมืองโอน 51โยเซฟตั้งชื่อลูกหัวปีว่ามนัสเสห์#41:51 คำว่า มนัสเสห์ มีเสียงคล้ายและอาจมาจากคำภาษาฮีบรูที่มีความหมายว่า ลืม และพูดว่า “เพราะพระเจ้าทำให้ข้าพเจ้าลืมความทุกข์ยากทั้งปวง และทุกคนในครอบครัวพ่อของข้าพเจ้า” 52เขาตั้งชื่อลูกชายคนที่สองว่าเอฟราอิม#41:52 คำว่า เอฟราอิม มีเสียงคล้ายคำภาษาฮีบรูที่มีความหมายว่า เกิดผลสองเท่า และพูดว่า “เพราะพระเจ้าทำให้ข้าพเจ้ามีลูกหลานมากมายในดินแดนที่ข้าพเจ้าตกทุกข์ได้ยาก”
53เจ็ดปีแห่งความอุดมสมบูรณ์ในอียิปต์สิ้นสุดลง 54และเจ็ดปีแห่งการกันดารอาหารก็เริ่มต้นขึ้นตามที่โยเซฟกล่าวไว้ เกิดการกันดารอาหารขึ้นทั่วทุกประเทศแต่ทั่วแผ่นดินอียิปต์มีอาหาร 55เมื่อชาวอียิปต์เริ่มกันดารอาหาร ประชาชนก็ร้องขออาหารจากฟาโรห์ ฟาโรห์จึงสั่งชาวอียิปต์ทุกคนว่า “จงไปหาโยเซฟและทำตามสิ่งที่เขาบอก”
56เมื่อการกันดารอาหารขยายไปทั่วประเทศ โยเซฟเปิดคลังทั้งหมด และขายข้าวให้ชาวอียิปต์ เพราะเกิดการกันดารอาหารรุนแรงทั่วทั้งอียิปต์ 57คนทั่วโลกพากันมาที่อียิปต์เพื่อซื้อข้าวจากโยเซฟ เพราะการกันดารอาหารรุนแรงไปทุกหนแห่ง
Valið núna:
ปฐมกาล 41: TCV
Áherslumerki
Deildu
Afrita
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Biblica® พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับไทยสามัญแบบเปิด™
สงวนลิขสิทธิ์ © 2025 โดย Biblica, Inc.
Biblica® Open Thai Common Version™
Copyright © 2025 by Biblica, Inc.
“Biblica” เป็นเครื่องหมายการค้าจดทะเบียนในสำนักงานสิทธิบัตรและเครื่องหมายการค้าสหรัฐอเมริกาของ Biblica, Inc. ซึ่งใช้งานภายใต้ใบอนุญาต
“Biblica” is a trademark registered in the United States Patent and Trademark Office by Biblica, Inc. Used with permission.
See promoVersionInfo in metadata.xml for Creative Commons license.
ปฐมกาล 41
41
ความฝันของฟาโรห์
1เวลาผ่านไปสองปีเต็ม คืนหนึ่งฟาโรห์ฝันว่าพระองค์ยืนอยู่ริมฝั่งแม่น้ำไนล์ 2มีวัวอ้วนพีแข็งแรงเจ็ดตัวขึ้นมาจากแม่น้ำและกินหญ้าอยู่ริมฝั่ง 3แล้วมีวัวอีกเจ็ดตัวขึ้นมาจากแม่น้ำไนล์ ซึ่งตัวผอมโซน่าเกลียด พวกมันเดินมาหยุดยืนอยู่ข้างวัวอ้วนพีแข็งแรงเหล่านั้น 4แล้วพวกวัวผอมโซน่าเกลียดก็กินวัวอ้วนพีแข็งแรงทั้งเจ็ดตัว จากนั้นฟาโรห์ก็ตื่นขึ้น
5พระองค์หลับไปอีกและฝันเป็นครั้งที่สอง คราวนี้เห็นข้าวต้นหนึ่งออกรวงเจ็ดรวง สมบูรณ์ดีมีเมล็ดเต็มรวง 6หลังจากนั้นมีต้นข้าวอีกเจ็ดรวงงอกขึ้นมา แต่เมล็ดเหี่ยวแห้งเพราะลมตะวันออก 7รวงข้าวแห้งกลืนกินรวงข้าวทั้งเจ็ดที่เต่งเต็มรวง จากนั้นฟาโรห์ก็ตื่นและรู้ว่าเป็นความฝัน
8เช้าวันรุ่งขึ้นฟาโรห์กังวลจึงสั่งให้พวกนักเล่นอาคมและปราชญ์ของอียิปต์มา พระองค์เล่าความฝันให้ฟัง แต่ไม่มีใครแปลความฝันนั้นได้
9แล้วหัวหน้าพนักงานยกถ้วยจึงบอกกับฟาโรห์ว่า “วันนี้ข้าพเจ้าเพิ่งได้ระลึกถึงความผิดพลาดของตน 10ครั้งหนึ่งฟาโรห์โกรธพวกคนรับใช้ และให้จำคุกข้าพเจ้ากับหัวหน้าพนักงานทำขนมปัง ในบ้านของผู้บัญชาการทหารรักษาพระองค์ 11คืนหนึ่งข้าพเจ้าสองคนฝัน และความฝันของเรามีความหมายต่างกัน 12มีชายหนุ่มฮีบรูคนหนึ่งถูกคุมขังอยู่ด้วย เขาเป็นคนรับใช้ของผู้บัญชาการทหารรักษาพระองค์ พวกข้าพเจ้าจึงเล่าความฝันให้ฟัง เขาก็แปลความฝันให้ 13ทุกสิ่งเป็นตามที่เขาแปลให้พวกเราฟัง คือข้าพเจ้าได้กลับมาทำงานตำแหน่งเดิม แต่อีกคนหนึ่งถูกเสียบร่าง”
14ฟาโรห์จึงสั่งให้นำโยเซฟมา เขาก็ถูกนำออกจากคุกอย่างรวดเร็ว เมื่อโกนหนวดเครา เปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จแล้วก็เข้าพบฟาโรห์
15ฟาโรห์พูดกับโยเซฟว่า “เราฝันและไม่มีใครแปลความฝันได้ แต่เราได้ยินมาว่าเมื่อใครเล่าความฝันให้เจ้าฟัง เจ้าก็แปลความฝันนั้นได้”
16โยเซฟตอบฟาโรห์ว่า “ข้าพเจ้าทำไม่ได้ แต่พระเจ้าจะให้คำตอบที่ฟาโรห์ต้องการ”
17ฟาโรห์จึงพูดกับโยเซฟว่า “ในฝันเรายืนอยู่ริมฝั่งแม่น้ำไนล์ 18มีวัวอ้วนพีแข็งแรงเจ็ดตัวขึ้นมาจากแม่น้ำและกินหญ้าอยู่ริมฝั่ง 19แล้วก็มีวัวอีกเจ็ดตัวขึ้นมาผอมโซน่าเกลียดมาก เราไม่เคยเห็นวัวที่น่าเกลียดอย่างนั้นมาก่อนเลยในแผ่นดินอียิปต์ 20แล้ววัวผอมโซน่าเกลียดก็กินวัวอ้วนพีทั้งเจ็ดตัวที่ขึ้นมาก่อน 21แต่หลังจากที่พวกมันกินเข้าไปแล้ว ก็ไม่มีใครดูออกว่าพวกมันกินเข้าไป เพราะมันก็ยังดูน่าเกลียดเหมือนเดิม แล้วเราก็ตื่นขึ้น
22เราฝันอีกว่าเห็นข้าวต้นหนึ่งออกรวงเจ็ดรวง สมบูรณ์ดี มีเมล็ดเต่งเต็มรวง 23หลังจากนั้นมีอีกเจ็ดรวงงอกขึ้นมา แต่เมล็ดเหี่ยวแห้งเพราะลมตะวันออก 24รวงข้าวแห้งกลืนกินรวงข้าวเต็มรวงทั้งเจ็ดนั้น เราเล่าเรื่องนี้ให้กับพวกเล่นอาคมฟัง แต่ไม่มีใครอธิบายได้”
25โยเซฟบอกฟาโรห์ว่า “ความฝันทั้งสองนี้เป็นเรื่องเดียวกันและเหมือนกัน พระเจ้าเปิดเผยให้ฟาโรห์เห็นสิ่งที่พระองค์จะกระทำ 26วัวดีเจ็ดตัวคือเจ็ดปี และรวงข้าวดีเจ็ดรวงก็คือเจ็ดปี ความฝันทั้งสองหมายถึงสิ่งเดียวกัน 27ส่วนวัวผอมน่าเกลียดเจ็ดตัวที่ขึ้นมาภายหลังคือเจ็ดปี และรวงข้าวไร้ค่าเจ็ดรวงที่แห้งเพราะลมตะวันออกนั้น ก็คือเจ็ดปีแห่งกันดารอาหาร
28อย่างที่ข้าพเจ้าได้บอกฟาโรห์ว่า พระเจ้าได้แสดงแก่ฟาโรห์ถึงสิ่งที่พระองค์จะทำ 29เจ็ดปีนี้จะมีความอุดมสมบูรณ์ทั่วแผ่นดินอียิปต์ 30แต่เจ็ดปีต่อไปจะกันดารอาหาร เมื่อนั้นคนจะลืมความอุดมสมบูรณ์ทั้งสิ้นในอียิปต์ และการกันดารอาหารจะทำลายแผ่นดิน 31ความอุดมสมบูรณ์ของแผ่นดินจะถูกลืมเพราะการกันดารอาหารจะรุนแรงนัก 32ที่ฟาโรห์มีความฝันสองอย่างนี้ ก็เพราะว่าพระเจ้าตัดสินใจไว้แล้ว และพระองค์จะทำในไม่ช้า
33ตอนนี้ขอให้ฟาโรห์เลือกหาคนที่เฉลียวฉลาดและมีสติปัญญา แล้วตั้งให้เขาให้ดูแลแผ่นดินอียิปต์ 34ขอให้ฟาโรห์แต่งตั้งเจ้าหน้าที่ไว้ทั่วแผ่นดิน เพื่อเก็บผลผลิตหนึ่งในห้าที่ได้ในตลอดเจ็ดปีที่อุดมสมบูรณ์ 35พวกเขาควรสะสมอาหารในช่วงปีที่ดีที่กำลังจะมาถึง และภายใต้อำนาจของฟาโรห์ ให้พวกเขาเก็บสะสมเมล็ดข้าวไว้ในคลังอาหารตามเมืองต่างๆ 36อาหารนี้ควรเก็บสำรองไว้สำหรับประเทศ เพื่อใช้ในช่วงเจ็ดปีของการกันดารอาหารที่จะมาถึงอียิปต์ เพื่อไม่ให้ประเทศชาติย่อยยับไปเพราะการกันดารอาหาร”
37ฟาโรห์และข้าราชการทั้งหมดเห็นชอบกับแผนงานนี้ 38ฟาโรห์จึงถามพวกเขาว่า “เราจะหาใครที่มีพระวิญญาณของพระเจ้า#41:38 หรือ ของเทพเจ้าทั้งหลายอยู่ภายในเหมือนชายผู้นี้ได้หรือ”
39ฟาโรห์จึงพูดกับโยเซฟว่า “ในเมื่อพระเจ้าเปิดเผยเรื่องทั้งหมดนี้ให้เจ้ารู้ จึงไม่มีใครที่เฉลียวฉลาดและมีสติปัญญาเหมือนเจ้า 40เจ้าจงดูแลวังของเรา และราษฎรทั้งหมดของเราจะทำตามคำสั่งของเจ้า มีเพียงบัลลังก์ของเราเท่านั้นที่เราจะยิ่งใหญ่กว่าเจ้า”
โยเซฟปกครองดูแลอียิปต์
41ฟาโรห์พูดกับโยเซฟว่า “เราแต่งตั้งเจ้าให้ดูแลทั่วแผ่นดินอียิปต์” 42แล้วฟาโรห์ถอดแหวนตราประจำจากนิ้วมาสวมที่นิ้วของโยเซฟ ให้เขาสวมเสื้อคลุมผ้าลินินเนื้อดีและสร้อยคอทองคำ 43ฟาโรห์ให้โยเซฟนั่งรถม้าในฐานะผู้มีอำนาจรองจากพระองค์#41:43 หรือ รถม้าของผู้มีอำนาจรองจากพระองค์ หรือ รถม้าคันที่สองของพระองค์ มีคนร้องประกาศข้างหน้าว่า “จงหลีกทาง!#41:43 หรือ จงหมอบลง!” ดังนี้ฟาโรห์แต่งตั้งโยเซฟให้ดูแลแผ่นดินอียิปต์ทั้งหมด
44ฟาโรห์พูดกับโยเซฟว่า “แม้เราคือฟาโรห์ แต่ถ้าเจ้าไม่อนุญาต ก็จะไม่มีใครในแผ่นดินอียิปต์ยกมือยกเท้าได้” 45ฟาโรห์ตั้งชื่อให้โยเซฟว่าศาเฟนาทปาเนอาห์ และมอบอาเสนัท ลูกสาวของปุโรหิตโปทิเฟราแห่งเมืองโอน#41:45 นั่นคือ เฮลิโอโปลิส เช่นเดียวกับข้อ 50ให้เป็นภรรยา และโยเซฟก็เดินทางไปทั่วแผ่นดินอียิปต์
46โยเซฟมีอายุได้สามสิบปีเมื่อเข้ารับราชการกับฟาโรห์กษัตริย์แห่งอียิปต์ โยเซฟกล่าวลาฟาโรห์และเดินทางไปทั่วแผ่นดินอียิปต์ 47ตลอดเจ็ดปีแห่งความอุดมสมบูรณ์ แผ่นดินก็ให้ผลผลิตมากมาย 48โยเซฟรวบรวมอาหารทั้งหมดที่ผลิตได้ในเจ็ดปีที่อุดมสมบูรณ์ในอียิปต์ และเก็บไว้ในเมืองต่างๆ อาหารที่ได้จากทุ่งรอบเมืองไหน ก็เก็บไว้ในเมืองนั้น 49โยเซฟเก็บสะสมเมล็ดข้าวไว้มากมายเหมือนเม็ดทรายในทะเล จนเขาต้องเลิกจดบันทึกเพราะนับไม่ไหว
50ก่อนถึงปีกันดารอาหาร โยเซฟมีลูกชายสองคนกับอาเสนัทลูกสาวของปุโรหิตโปทิเฟราแห่งเมืองโอน 51โยเซฟตั้งชื่อลูกหัวปีว่ามนัสเสห์#41:51 คำว่า มนัสเสห์ มีเสียงคล้ายและอาจมาจากคำภาษาฮีบรูที่มีความหมายว่า ลืม และพูดว่า “เพราะพระเจ้าทำให้ข้าพเจ้าลืมความทุกข์ยากทั้งปวง และทุกคนในครอบครัวพ่อของข้าพเจ้า” 52เขาตั้งชื่อลูกชายคนที่สองว่าเอฟราอิม#41:52 คำว่า เอฟราอิม มีเสียงคล้ายคำภาษาฮีบรูที่มีความหมายว่า เกิดผลสองเท่า และพูดว่า “เพราะพระเจ้าทำให้ข้าพเจ้ามีลูกหลานมากมายในดินแดนที่ข้าพเจ้าตกทุกข์ได้ยาก”
53เจ็ดปีแห่งความอุดมสมบูรณ์ในอียิปต์สิ้นสุดลง 54และเจ็ดปีแห่งการกันดารอาหารก็เริ่มต้นขึ้นตามที่โยเซฟกล่าวไว้ เกิดการกันดารอาหารขึ้นทั่วทุกประเทศแต่ทั่วแผ่นดินอียิปต์มีอาหาร 55เมื่อชาวอียิปต์เริ่มกันดารอาหาร ประชาชนก็ร้องขออาหารจากฟาโรห์ ฟาโรห์จึงสั่งชาวอียิปต์ทุกคนว่า “จงไปหาโยเซฟและทำตามสิ่งที่เขาบอก”
56เมื่อการกันดารอาหารขยายไปทั่วประเทศ โยเซฟเปิดคลังทั้งหมด และขายข้าวให้ชาวอียิปต์ เพราะเกิดการกันดารอาหารรุนแรงทั่วทั้งอียิปต์ 57คนทั่วโลกพากันมาที่อียิปต์เพื่อซื้อข้าวจากโยเซฟ เพราะการกันดารอาหารรุนแรงไปทุกหนแห่ง
Valið núna:
:
Áherslumerki
Deildu
Afrita
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Biblica® พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับไทยสามัญแบบเปิด™
สงวนลิขสิทธิ์ © 2025 โดย Biblica, Inc.
Biblica® Open Thai Common Version™
Copyright © 2025 by Biblica, Inc.
“Biblica” เป็นเครื่องหมายการค้าจดทะเบียนในสำนักงานสิทธิบัตรและเครื่องหมายการค้าสหรัฐอเมริกาของ Biblica, Inc. ซึ่งใช้งานภายใต้ใบอนุญาต
“Biblica” is a trademark registered in the United States Patent and Trademark Office by Biblica, Inc. Used with permission.
See promoVersionInfo in metadata.xml for Creative Commons license.