18
ผู้มาเยือนทั้งสาม
1พระยาห์เวห์ปรากฏตัวแก่อับราฮัมใกล้หมู่ต้นไม้ใหญ่ของมัมเร ขณะที่เขานั่งอยู่ตรงประตูเต็นท์ช่วงแดดร้อนจัด 2อับราฮัมเงยหน้าขึ้นและเห็นชายสามคนยืนอยู่ใกล้ๆ จึงรีบลุกออกไปต้อนรับและหมอบลงกับพื้น
3เขาพูดว่า “นายท่าน#18:3 หรือ พระยาห์เวห์ หากท่านจะกรุณา โปรดอย่าเดินผ่านผู้รับใช้ของท่านไป 4ให้ข้าพเจ้าได้เอาน้ำมาสักหน่อย แล้วพวกท่านจะได้ล้างเท้าและพักใต้ร่มไม้นี้ 5ให้ข้าพเจ้าหาอะไรมาให้พวกท่านกินจะได้สดชื่นขึ้น แล้วค่อยเดินทางต่อไป ในเมื่อท่านก็ได้มาหาผู้รับใช้ของท่านแล้ว”
พวกเขาตอบว่า “ดีแล้ว ทำตามที่เจ้าพูดเถิด”
6อับราฮัมจึงรีบกลับเข้าไปในเต็นท์ ไปหาซาราห์และพูดว่า “เร็วเข้า เอาแป้งอย่างดีที่สุด 3 ซีห์#18:6 นั่นคือ ประมาณ 16 กิโลกรัมมานวดทำขนมปัง”
7จากนั้นเขาวิ่งไปที่ฝูงสัตว์ เลือกลูกวัวเนื้อนุ่มตัวหนึ่งแล้วให้คนรับใช้รีบปรุงเป็นอาหาร 8แล้วเขาก็ยกนมเนย กับเนื้อลูกวัวที่ปรุงแล้วมาให้ ขณะที่พวกเขากำลังกินอาหาร อับราฮัมยืนอยู่ใกล้ๆ ใต้ต้นไม้นั้น
9พวกเขาถามว่า “ซาราห์ภรรยาของเจ้าอยู่ที่ไหน”
เขาตอบว่า “อยู่ในเต็นท์”
10แล้วหนึ่งในนั้นก็พูดว่า “ในปีหน้าเวลานี้ เราจะกลับมาหาเจ้าอีกอย่างแน่นอน และซาราห์ภรรยาของเจ้าจะมีลูกชายคนหนึ่ง”
ส่วนซาราห์กำลังฟังอยู่ที่ทางเข้าเต็นท์ข้างหลังเขา 11ทั้งอับราฮัมกับซาราห์อายุมากแล้ว และซาราห์ก็หมดประจำเดือนแล้ว 12ซาราห์จึงหัวเราะกับตนเองขณะที่คิดว่า “ฉันก็อายุปูนนี้ และนายของฉันก็แก่แล้ว ฉันจะยังมีเรื่องยินดีเช่นนี้อีกหรือ”
13แล้วพระยาห์เวห์พูดกับอับราฮัมว่า “ทำไมซาราห์จึงหัวเราะและพูดว่า ‘คนแก่อย่างฉันจะมีลูกได้จริงหรือ’ 14มีอะไรยากเกินไปสำหรับพระยาห์เวห์หรือ เราจะกลับมาหาเจ้าเมื่อถึงเวลาที่กำหนดในปีหน้า และซาราห์จะมีลูกชายคนหนึ่ง”
15ซาราห์กลัวจึงโกหกว่า “ข้าพเจ้าไม่ได้หัวเราะ”
แต่พระองค์พูดว่า “เจ้าหัวเราะจริงๆ”
อับราฮัมวิงวอนเพื่อเมืองโสโดม
16แล้วคนเหล่านั้นลุกขึ้นจะจากไป พวกเขามองลงไปทางเมืองโสโดม อับราฮัมเดินตามไปส่งพวกเขา 17แล้วพระยาห์เวห์พูดว่า “เราควรจะปิดบังสิ่งที่เราจะทำจากอับราฮัมหรือ 18ในเมื่ออับราฮัมจะเป็นชนชาติที่ยิ่งใหญ่และมีอำนาจอย่างแน่นอน และทุกชนชาติทั่วโลกจะได้รับพรผ่านทางเขา#18:18 หรือ จะให้พรกันในนามของเจ้า (ดู 48:20) 19เพราะเราได้เลือกเขา เพื่อเขาจะสั่งสอนลูกหลานและครัวเรือนของเขาที่ตามมา ให้รักษาวิถีทางของพระยาห์เวห์ด้วยการทำสิ่งที่ถูกต้องและยุติธรรม เพื่อว่าพระยาห์เวห์จะทำให้สิ่งที่พระองค์สัญญาไว้กับอับราฮัมเป็นจริง”
20แล้วพระยาห์เวห์พูดว่า “เสียงร้องกล่าวโทษเมืองโสโดมกับโกโมราห์ก็ดังสนั่น และบาปของพวกเขาก็ร้ายแรง 21จนเราจะลงไปดูว่าสิ่งที่พวกเขาทำนั้นเลวร้าย อย่างเสียงร้องกล่าวโทษที่มาถึงเราหรือไม่ ถ้าไม่จริง เราก็จะได้รู้”
22คนเหล่านั้นจึงหันหน้าเดินตรงไปยังเมืองโสโดม แต่อับราฮัมยังยืนอยู่ต่อหน้าพระยาห์เวห์#18:22 ฉบับมาโซเรติค วิธีเขียนของชาวฮีบรูโบราณว่า แต่พระยาห์เวห์ยังคงยืนอยู่ตรงหน้าอับราฮัม 23แล้วอับราฮัมเข้าไปหาพระองค์และว่า “พระองค์จะกวาดล้างคนชอบธรรมไปพร้อมกับคนชั่วหรือ 24พระองค์จะทำอย่างไรถ้ามีคนชอบธรรมห้าสิบคนในเมืองนั้น พระองค์จะกวาดล้างเมืองนั้นจริงๆ หรือ พระองค์จะไม่ละเว้น#18:24 หรือ อภัย เช่นเดียวกับข้อ 26เมืองนั้นเพื่อเห็นแก่คนชอบธรรมห้าสิบคนในนั้นหรือ 25พระองค์จะไม่ทำอย่างนั้นแน่ พระองค์จะไม่ฆ่าคนชอบธรรมพร้อมกับคนชั่ว หรือทำกับคนชอบธรรมอย่างเดียวกับคนชั่ว พระองค์จะไม่ทำอย่างนั้นแน่! องค์ผู้พิพากษาแห่งสากลโลกจะไม่ทำสิ่งถูกต้องหรือ”
26พระยาห์เวห์พูดว่า “หากเราพบคนชอบธรรมห้าสิบคนในเมืองโสโดม เราจะละเว้นทั้งเมืองเพราะเห็นแก่พวกเขา”
27อับราฮัมพูดอีกว่า “ข้าพเจ้าซึ่งเป็นเพียงผงธุลีและขี้เถ้า ไม่ควรอาจเอื้อมขอต่อพระยาห์เวห์ 28แต่หากคนชอบธรรมขาดไปห้าคนจากห้าสิบคนเล่า พระองค์จะยังทำลายเมืองทั้งเมืองเพราะขาดห้าคนหรือ”
พระองค์พูดว่า “หากเราพบสี่สิบห้าคนที่นั่น เราจะไม่ทำลายเมืองนั้น”
29อับราฮัมจึงถามอีกว่า “หากพบเพียงสี่สิบคนเล่า”
พระองค์พูดว่า “เพื่อเห็นแก่สี่สิบคน เราจะไม่ทำลายเมืองนั้น”
30แล้วอับราฮัมจึงว่า “ขอพระยาห์เวห์อย่าโกรธเลย ข้าพเจ้าขอถามอีก หากพบเพียงสามสิบคนที่นั่นเล่า”
พระองค์ตอบว่า “เราจะไม่ทำลายหากพบสามสิบคนที่นั่น”
31อับราฮัมว่า “ในเมื่อข้าพเจ้าก็กล้าอาจเอื้อมถามพระยาห์เวห์ไปแล้ว หากพบเพียงยี่สิบคนเท่านั้นเล่า”
พระองค์พูดว่า “เพื่อเห็นแก่ยี่สิบคน เราจะไม่ทำลายเมืองนั้น”
32แล้วอับราฮัมว่า “ขอพระยาห์เวห์อย่าโกรธเลย ข้าพเจ้าขอถามอีกเพียงครั้งเดียว หากพบเพียงสิบคนเท่านั้นเล่า”
พระองค์ตอบว่า “เพื่อเห็นแก่สิบคน เราจะไม่ทำลายเมืองนั้น”
33เมื่อพระยาห์เวห์พูดกับอับราฮัมจบแล้วก็จากไป ส่วนอับราฮัมก็กลับบ้าน