مزامیر 131

131
مزمور ۱۳۱
دعای انسان فروتن
سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. مزمور داوود.
1ای خداوند، من از خودبینی و تکبر دست کشیده‌ام؛ از آنچه بزرگتر و بلندتر از عقل من است خود را دور نگه داشته‌ام. 2جان مضطرب خود را آرام ساخته‌ام. اینک، دل من، همچون کودکی که در آغوش مادر آرمیده، آرام و بی‌تشویش است.
3ای اسرائیل، بر خداوند امیدوار باش، از حال تا ابد!

Áherslumerki

Deildu

Afrita

None

Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in