خوداوند بوگفته: «من می قومٚ فلاکتَ مصرٚ دورون بیدم و اوشأنٚ ناله و شکایتَ بیشنأوستم، کی خوشأنٚ سرکارگرأنٚ جأ دأشتیدی و اوشأنٚ دردَ خُب دأنم. بیجیر بموم کی اوشأنَ مصریأنٚ چنگٚ جأ نجات بدم، و او سرزیمینٚ جأ ببرم ایتأ پیله خوروم سرزیمین، ایتأ سرزیمین کی اویه شیر و عسل فراوانه، هویه کی کنعانیأن، حیتّیأن، اَموریأن، فرزیأن، حِویأن و یِبوسیأن اویه زندگی کونیدی.