”اَے شہر یروشلم دے رَہݨ والیو! افسوس جو تُساں نبیئیں کُوں قتل اَتے جیرھے تُہاݙے کولھ بھیڄئے ڳئے اُنہیں کُوں سنگسار کریندو، مَیں کئی واری تُہاݙے لوکیں کُوں اِیویں کٹھا کرَݨ چاہندا ہامی جیویں کُکِڑ اپݨے بچئیں کُوں اپݨے کھمبیں تَلے کٹھا کریندی ہے پَر تُساں اِیویں نہ چاہندے ہاوے۔
