Jan 20:11-18

Mari menm te rete deyò toupre kavo a. Li t'ap kriye. Antan l t'ap kriye konsa, li bese tèt li pou l gade anndan kavo a. Li wè de zanj abiye tou blan, yo chita kote yo te depoze kò Jezi a. Yonn te nan plas tèt, lòt la nan plas pye yo. Zanj yo mande li: — Madanm, poukisa w'ap kriye konsa? Li reponn yo: — Yo wete Senyè mwen an, m pa konn kote yo mete li. Lè l fin di sa, li vire tèt li, li wè Jezi ki te kanpe la, men li pat rekonèt si se te Jezi. Jezi mande li: — Madanm, poukisa w'ap kriye konsa? Ki moun w'ap chache? Mari menm te kwè se te mèt jaden an. Se poutèt sa li di li: — Mèt, si se ou menm ki wete l, di m ki bò ou mete li. M'a v'al pran li. Jezi di li: — Mari! Mari vire bò kote Jezi, li di l an lang ebre: — Rabouni (sa vle di: Mèt). Jezi di li: — Pa manyen mwen! Mwen poko moute al jwenn Papa mwen. Ou menm, al jwenn frè mwen yo, di yo m'ap moute kot Papa mwen, Papa nou. M'ap moute kot Bondye mwen, Bondye nou. Se konsa Mari, moun Magdala a, al di disip yo: — Mwen wè Senyè a. Epi li rakonte yo sa Jezi te di li.