Vèsè popilè nan Bib la ki soti nan انجیل لوقا 22

Pataje

«ای په، اگم رایره، اِم قدره منک دور آکه؛ امّا نه چِمن گَوسه، بلکم اِشته گوسه بیبی.»

امّا از اِشته رام دعا بکه تا اِشته ایمان از بین مشی. و وختی که توبر بکه، اِشته براران ایمانه قوت آدیی.»

اَجوره نی زَه ایگله نان شی اَکته، و شکرش بکه و پاره بِکَردشه و اَوانش آدا و باتشه: «اِم چِمن بدنه که شاما واسِنه آدیم؛ اِم کاره چِمن ویر آوردنه را انجام بدیا.»

اَجوره نی زه، عیسی سورَه پَش ایگله قدره ای اَکَتِه و باتشه: «اِم قدره، خدا تازه عهد نشانه اِسه، که چِمن خون نه مهر بی، خونی که شاما نجاته را اَرکرده بی.

پس چون سخته عذابک به، جدیَتِنَه دعاش بِکه، و چَه عرق خونه تِلَه شوار گِلِکِش تله کردرده.

امّا شاما ایزه مبا. پیله‌ ترین شاما میانک گَه ویلی ترینان شوار بیبی و ارباب گه نوکری شوار بیبی.

عیسی جواو بدا: «ای پِطرُس، تِنه واجم، که اُوری پیش اَز اِم که سوکوله بِخوانیه، من سُه را هاشا کَری و واجی من آنِزانی.