Vèsè popilè nan Bib la ki soti nan Lukás 8

Pataje

Lekin ze bis gom zobin ot foijjé híin óilde uitará, zetará cúndorgori edde gom dile kalam fúne, híin ore mozbut gori dóri raké, edde sobór or sáañte gula dóra.

Ze bis keñṛabon ot foijjé híin óilde uitará, zetará kalam fúne, montor zindigi haṛaité-haṛaité sintabáfaniye, dón-doulote, edde e zindigir ayaci-kúciye ítara re sibi raké, hétolla ítarar gula fagi no tooñre.

Cíl zobin ot foijjé de híin óilde uitará, zetará kalam fúnile kúcir sáañte kobul goré; aar mozbut cíñyor nó gasá de hétolla kessú októ lla beh iman raké, montor entán ot fore de októt fissá mare.

Íba ye ítara re hoór de, “Tuáñrar iman hoṛé?” Ítara ḍooraigiyói aar taajup ói ezzon ore ezzone hoór de, “Ibá hon? Ibá ye de boiyar edde faní re úddwa hókum díle híine Ibár hotá mane!”

Rastar hañsat foijjé de híin óilde uitará zetará fúne, montor Ibilíce aái ítarar dil ottu kalam loizagói, zeéne ítara iman nu ané aar nejat no faa.

Kiyólla-hoilé endilla surha kessú nái ziín zahér no óibo, aar endilla lukaiya yó kessú nái ziín zana no zaybo aar kúlahala no óibo.

Hé mayafua wa ye zettót híba hári nó fare de deikké, híba hafi-hafi aái Íbar muúntu uúiñtoi foijjé, aar híba ye kiyólla Íba re súiye, edde híba keéngori éhon or bútore gom óigiyoi, híin manúc beggún or muúntu boiyan goijjé. Isá ye híba re hoór de, “O zíi, tor imane toré gom goijjé; cántir sáañte zaagói.”

Ítara Íbar hañse aái Íba re tulídi hoór de, “Ustat, ó Ustat, añára morizayrgói!” Tói Íba uṛí boiyar edde fanír goir ore dóoñk diyé, baade híin bon ói támaigiyoi.