Vèsè popilè nan Bib la ki soti nan ရှင်မာကု 15

Pataje

ထိုအချိန်၌ ကိုယ်တော်သည် “ဧလိ၊ ဧလိ၊ လာမ ရှာဗာခသနိ” ဟူ၍ ရေရွတ်နေ၏။ အဓိပ္ပါယ်မှာ “ဘုရားရှင်၊ ဘုရားရှင်၊ အဘယ်ကြောင့် အကျွန်ုပ်အား ပစ်ပယ်ထားပါသနည်း” ဟူ၍ဖြစ်၏။

ကိုယ်တော်၏ရှေ့တွင် ရပ်နေသောတပ်မှူးတစ်ဦးသည် ကိုယ်တော်အသက်တော်ချုပ်ငြိမ်းသွားပုံကို မြင်သောအခါ “ဤသူသည် အမှန်စင်စစ်ပင် ဘုရားရှင်၏သားတော်ဖြစ်သည်” ဟုဆိုလေသည်။

ထိုအချိန်တွင် ဗိမာန်တော်ရှိ ဘုရားရှင်ကိုယ်တော်ထံသို့ လူများချဉ်းကပ်ဝင်ရောက်ခြင်းမှ ကာစီးထားသော ကန့်လန့်ကာသည် အပေါ်မှအောက်ခြေအထိ နှစ်ခြမ်းကွဲသွားလေသည်။

ထိုအချိန်တွင် ကိုယ်တော်သည် အသံကျယ်လောင်စွာ အော်ဟစ်ပြီးနောက် အသက်ချုပ်ငြိမ်းတော်မူ၏။

ထိုနေ့ နေမွန်းတည့်အချိန်မှစ၍ နေ့လည်သုံးနာရီထိ မြေပြင်တစ်ခွင်လုံး မဲမှောင်နေ၏။

ပိလတ်သည်လည်း လူထုပရိသတ် ကျေနပ်သွားစေလိုသဖြင့် ဗာရဗ္ဗကိုလွှတ်ပေးလေ၏။ ကိုယ်တော်အား စစ်သားတို့လက်ထဲသို့ထည့်၍ ကြိမ်ဖြင့်ရိုက်နှက်စေကာ လက်ဝါးကပ်တိုင်တွင် တင်၍သတ်စေလေ၏။