Vèsè popilè nan Bib la ki soti nan ယောဟန် 6

Pataje

ထိုအခါ ကိုယ်တော်သည် “ငါသည် အသက်မုန့်ဖြစ်၏။ ငါ့ထံသို့ လာသောသူသည် မည်သည့်အခါမျှ ဆာလောင်မည်မဟုတ်။ ငါ့ကို ယုံကြည်သောသူသည်လည်း မည်သည့်အခါမျှ ရေငတ်တော့မည်မဟုတ်။

ဉာဏ်အလင်းတော်ကသာ အသက်ကိုရှင်စေ၏။ ကိုယ်ကာယသည် မည်သည့်အရာကိုမျှမလုပ်နိုင်။ ငါဟောပြောသောအကြောင်းအရာတို့သည် ဉာဏ်အလင်းတော်နှင့် အသက်ပင်ဖြစ်၏။

ပျက်စီးတတ်သောအစာအဖို့ မကြိုးစားကြနှင့်။ အဖဘုရားရှင်ထံမှ အခွင့်အာဏာပေးခြင်းခံရသည့် လူ့သားတော်ပေးတော်မူသော နိစ္စထာဝရအသက်တိုင်အောင် တည်မြဲသည့်အစာအတွက်သာ ကြိုးစားကြလော့” ဟု မိန့်တော်မူ၏။

အမှန်စင်စစ် ငါ၏အဖဘုရားအလိုတော်သည်ကား သားတော်ကိုမြင်၍ ယုံကြည်သောသူတိုင်း နိစ္စထာဝရအသက်တာကို ရရှိရန်ဖြစ်၏။ ငါသည်လည်း နောက်ဆုံးသောနေ့၌ ထိုသူတို့ကို အသက်ရှင်သန်စေမည်ဖြစ်၏” ဟုမိန့်တော်မူလေသည်။

ကိုယ်တော်သည် “ဘုရားရှင်၏အမှုတော်ဆိုသည်မှာ ဘုရားရှင်စေလွှတ်တော်မူသောသူကို ယုံကြည်ခြင်းပင်ဖြစ်၏” ဟုမိန့်တော်မူလေသည်။

ငါ့အား အဖဘုရားပေးတော်မူသောသူမှန်သမျှသည် ငါ့ထံသို့လာမည်။ ငါ့ထံသို့ လာသောသူတိုင်းကိုလည်း ငါသည် မည်သည့်အခါမျှ နှင်ထုတ်မည်မဟုတ်။

ရှိမုန်ပေတရုသည် “ကိုယ်တော် အကျွန်ုပ်တို့သည် မည်သူ့ထံသို့ သွားရပါမည်နည်း။ နိစ္စထာဝရအသက်နှင့်ဆိုင်သောစကားတို့သည် ကိုယ်တော်၌သာရှိပါ၏။

ငါသည် ရွှေမြို့တော်မှ ဆင်းသက်သည့် အသက်မုန့်ဖြစ်၏။ မည်သူမဆို ဤမုန့်ကို စားလျှင် ထာဝရအသက်ရှင်လိမ့်မည်။ ငါပေးသည့်မုန့်ကား လောကသားတို့၏အသက်အတွက် စွန့်ကြဲသည့်ငါ၏အသားပေတည်း” ဟု မိန့်တော်မူ၏။

ငါ့အားစေလွှတ်တော်မူသော အဖဘုရားရှင် အလိုတော်ရှိသောသူတို့မှလွဲ၍ မည်သူမျှငါ့ထံသို့ လာနိုင်ကြမည်မဟုတ်။ ငါ့ထံသို့ လာသောသူတို့ကိုလည်း နောက်ဆုံးသောနေ့၌ ငါသည် ရှင်သန်စေမည်ဖြစ်၏။

အကြောင်းမူကား ဘုရားရှင်ပေးတော်မူသောမုန့်သည် ရွှေမြို့တော်မှဆင်းသက်လာ၍ လောကသားတို့အတွက် အသက်တာကိုပေးသောသူဖြစ်၏” ဟုကိုယ်တော်က မိန့်တော်မူလျှင်

ငါသည် အသက်မုန့်ဖြစ်၏။

ထို့နောက် ကိုယ်တော်ယေရှုသည် မုန့်များကိုယူ၍ ကျေးဇူးတော်ကိုချီးမွမ်းပြီးနောက် ထိုင်နေကြသောသူတို့အား ခွဲဝေပေးတော်မူ၏။ ငါးများကိုလည်း ထိုနည်းတူပင်ပြု၍ သူတို့အလိုရှိသလောက် ခွဲဝေပေးတော်မူ၏။ လူတို့ ဝလင်စွာစားသုံးကြပြီးနောက် ကိုယ်တော်သည် “အလေအလွင့်မရှိစေရန် ကျန်ရစ်သောအစားအစာအကျိုးအပဲ့တို့ကို ကောက်သိမ်းကြလော့” ဟုတပည့်တော်တို့အား မိန့်တော်မူလေ၏။

သူတို့သည် သုံးလေးမိုင်ခန့် လှေကိုလှော်ခတ်ပြီးနောက် ကိုယ်တော်ယေရှုသည် ရေအိုင်ပေါ်တွင် လမ်းလျှောက်၍ ကြွလာပြီး လှေအနီးသို့ ချဉ်းကပ်လာနေသည်ကို မြင်ကြသောအခါ သူတို့သည် လွန်စွာကြောက်ရွံ့တုန်လှုပ်ကြလေသည်။ သို့သော် ကိုယ်တော်သည် သူတို့အား “မကြောက်ကြနှင့်။ ငါပင်ဖြစ်သည်” ဟု မိန့်တော်မူ၏။