Vèsè popilè nan Bib la ki soti nan يوحنا 12

Pataje

اَگَه کسی اُ ما خدمت اَکو باید اَزدُمبالَم بیاد؛ و جَی که ما هام، خادم ما هم آنکائِه. اَگَه کسی اُ ما خدمت بِکو، بای آسِمونی اُ آنا حرمت اَکو.

کسی که خاطر جونُش شَئِه، آنا از دست اَدَ. ولی کسی که تِی اِ دُنیَه‌وا نَخچ جونُش اُشنِبِه، اُ آنا اَسِی زندگِنِ اَبَدی نِگَه اَکو.

حکیکتاً، اُ شما اَگام، اَگَه دونَهِ گانوم تِی بَل نِفتِه و نِمِری، تنها اَدَمانِه؛ ولی اَگَه بِمِری، بُری ثَمَر اَدَ.

ما چُنِ نوری اُ اِ دُنیَه‌وا اُندِستام تا هرکَه اُ ما ایمون بیارِ، تِی تاریکی آنِمانِه.

اَگَه کسی حرفُم بِشناوِ، ولی آنا اَنجوم نِدَ، ما نِهام که اُ مِ آداما محکوم اَکنام؛ اَسِی که ما نِندِستام تا اُ دنیا محکوم بِکنام، بلکه اُندِستام تا اُ دنیا نجات هاتام.

مِ موکَوا، مریم یَک شیشه عطر گِرو از سنبل خالص که حدود نیم لیتر هاد شاسِه و شُ پَئِی عیسی کَشی و پَی‌یاش خاد بُشکُش هُشک شاکِه، اوناکِه خونَه پُر از بویِ مِ عطرا بو.

پِشِی مُه تِی دستشو شُگِرِت و اُ جلووِ عیسی چِدِت. آنایا وَ صدای بلند شواَگُت: «نجات هادِ! مُتبارکِه آناکِه وَ اسم خداوند اَدا، مُتبارکِه پادشاه اسرائیل!»

عیسی شُ آنایا گُت: «موکَهِ مرگ و زندَه آبُدَئِه پُسِ انسان رَسِدِ.