Vèsè popilè nan Bib la ki soti nan لُوقا 17

Pataje

تے اوہنوں آکھیا اُٹھ کے ٹُر جا تیرے اِیمان تینُوں بچایا اے۔

تے جے اِک دِن وِچ سَتّ واری اوہ تیرا گُناہ کرے تے سَتّے واری تیرے کول مُڑ آ کے آکھے مَیں تَوبہ کرناں آں تے اوہنوں مُعاف کر۔

تے اوہناں وِچوں جد اِک نُوں معلُوم ہویا۔ پئی مَیں ولّ ہوگیا آں تَد بڑی اواز نال خُدا دی وڈیائی کر دا ہویا مُڑیا۔ تے یِسُوع دے پیراں اُتّے مُنھ پرنے ڈِگّ کے اوہدا شُکر کِیتا۔ تے اوہ بندہ سامری سی۔

خبردار رہو۔ جے تیرا بھرا گُناہ کرے اوہنوں سمجھا دے۔ تے جے تَوبہ کرے اوہنوں مُعاف کر۔

یِسُوع جواب وِچ آکھیا۔ دَسے پاک صاف نا ہوئے۔ فیر اوہ نَو کِتّھے نیں؟

خُداوند آکھیا۔ جے تُہاڈے وِچ رائی دے دانے جِنّاں اِیمان ہوندا۔ تے جے تُسی ایس تُوت دے بُوٹے نُوں آکھدے۔ پئی جڑوں پُٹیا جا تے سمُندر دے وِچ جا لگ۔ تے اوہ تُہاڈے آکھے لگدا۔

جِس کِسے دی اپنی جان بچان دی مُراد ہوئے۔ اوہ اوہنوں گوائے گا تے جیہڑا اوہنوں گوائے سو اوہنوں جِیوندا رکھّے گا۔

فیر اوہنے اپنے شاگِرداں نُوں آکھیا ایہہ نئیں ہوسکدا پئی ٹھوکراں نا لگّن۔ پر افسوس اوس بندے اُتّے جِہدی راہِیں اوہ لگ دِیاں نیں۔ جے چکّی دا پُڑ اوہدے گل پایا جاندا تے اوہ سمُندر وِچ سُٹّیا جاندا تے اوہدے لئی ایس نالوں چَنگا سی پئی اوہ ایہناں نِکّیاں وِچوں اِک نُوں ٹھوکر کھوائے۔

تے جیویں نُوح دے دِنیں ہویا سی اوسے طرح اِبنِ آدم دے دِناں وِچ وی ہوئے گا۔ لوک کھاندے پِیندے ویاہ کر دے تے ویاہے جاندے سن۔ اوس دِن تِیکر جد نُوح بیڑی اُتّے چڑھیا۔ تے طوفان ساریاں دا ناس کِیتا۔