Vèsè popilè nan Bib la ki soti nan Маттай 27

Pataje

Сагьат уьчлер вакътиде Иса гючлю тавуш булан: – Эли, Эли, лама сабакътаны? Демек, «Аллагьым, Аллагьым! Мени не саялы ташлап къойдунг?» – деп къычыра.

Шо мюгьлетде ибадатханадагъы перде, уьстден тюпге ерли ярылып, эки бёлюне, ер тербене, ярлар ярыла. Къабурлар ачыла, Аллагьны хыйлы оьлген адамлары тириле.

Иса, гючлю аваз булан дагъы да къычырып, жан бере.

Юз асгерни башчысы ва ону булан бирче Исагъа къаравул этегенлер ер тербенгенин ва болуп турагъан бары да бу гьарасатны гёрюп, бек къоркъуп: – Гертилей де, О Аллагьны Уланы болгъан, – дейлер.

Тюшде сагьат он экиден уьчге ерли бютюн уьлкени къарангылыкъ къуршай. Шо къарангылыкъ сагьат уьчге ерли таймай тура.

– Олай буса, Месигь деп айтылагъан Исагъа мен не этейим дагъы? – деп сорай Пилат. Барысы да бирче огъар: – Хачгъа ил! – дейлер. – Бу не яманлыкъ этген? – деп сорай о. – Ону хачгъа ил! – деп дагъы да бек къычыралар олар.