Vèsè popilè nan Bib la ki soti nan لوقا ۳

Pataje

وختی کی همه‌تأن تعمید گیفتیدی، عیسی‌یم یحیی دسٚ جأ تعمید بیگیفته و هَطویی کی دوعا کودن دوبو، آسمان وازَ بوسته. روح‌القدس کوترٚ مأنستن عیسایَ نازلَ بوسته و آسمانٚ جأ ایتأ صدا بمو کی: «تو می جانٚ دیلٚ پسری کی تی جأ راضی‌یم.»

یحیی اوشأنَ بوگفته: «من شمرَ آبٚ اَمرأ تعمید دهم ولی اینفر اَیه کی می جأ پیله‌تره و من لایق نی‌یم کی اونٚ کفشٚ بندَ وازَ کونم. اون شمرَ روح‌القدس و آتشٚ اَمرأ تعمید دهه.

شیمی توبه‌یَ وأ شیمی کردکارأنٚ اَمرأ نیشأن بدید. شیمی ورجأ نیگید کی: ‹اَمی جد ایبراهیمه و خودا غضبٚ جأ در اَمأن مأنیمی›. وأ بدأنید کی خودا تأنه اَ بیابانٚ سنگأنٚ جأ ایبراهیمٚ‌ره زأی چأکونه.

هسأ خوداوندٚ داوری تیشه درختأنٚ ریشه سر نهَه. هر داری کی خوروم میوه‌یَ نأوره، وأوِه به و آتشٚ میأن تأوده به.»

هوطویی کی اشعیای نبی کیتابٚ میأن بمو: «اینفرٚ صدا بیابانٚ دورون فریاد زنه: «‹خوداوندٚ رأیَ آمادَه کونید، و اونٚ طریقَ هموارَ کونید. تومامٚ درّه‌یأن پورَ بیدی و تومامٚ کوه و تپه‌یأن صافَ بیدی، و همه‌یٚ کجیأنم راستَ بیدی، تومامٚ ناهموارٚ رأیأن هموارَ بیدی، بأزین همه‌یٚ آدمأن خودا نجاتَ خوشأنٚ چومأنٚ اَمرأ دینیدی.›»