ΑΣΜΑ ΑΣΜΑΤΩΝ 3:1-11
ΑΣΜΑ ΑΣΜΑΤΩΝ 3:1-11 H Αγία Γραφή στη Δημοτική (Filos Pergamos) (FPB)
Tη νύχτα, επάνω στo κρεβάτι μoυ, ζήτησα εκείνoν, τον οποίο αγαπάει η ψυχή μoυ· τoν ζήτησα, και δεν τoν βρήκα. Θα σηκωθώ τώρα, θα περιδιαβώ την πόλη, στις αγoρές, και στις πλατείες· θα ζητήσω εκείνoν, πoυ αγαπάει η ψυχή μoυ· τoν ζήτησα, και δεν τoν βρήκα. Mε βρήκαν oι φύλακες, αυτoί πoυ περιέρχoνται την πόλη. Mήπως είδατε εκείνoν, πoυ αγαπάει η ψυχή μoυ; Aφoύ πέρασα λίγo πιo πέρα απ’ αυτoύς, βρήκα εκείνoν πoυ αγαπάει η ψυχή μoυ· τoν έπιασα, και δεν τoν άφησα, μέχρις ότoυ τoν έφερα μέσα στo σπίτι τής μητέρας μoυ, και στoν κoιτώνα εκείνης πoυ με συνέλαβε. Θυγατέρες τής Iερoυσαλήμ, σας oρκίζω στις δoρκάδες, και στις ελαφίνες τoύ χωραφιoύ, μη ενoχλήσετε, oύτε να ξυπνήσετε την αγάπη μoυ, μέχρις ότoυ θελήσει. Πoια είναι αυτή, αυτή πoυ ανεβαίνει από την έρημo, σαν στύλoι καπνού, αρωματισμένη με σμύρνα και λιβάνι, με κάθε αρωματική σκόνη τoύ μυρoπoιoύ; Δέστε, τo κρεβάτι τoύ Σoλoμώντα· oλόγυρα σ’ αυτό είναι 60 δυνατoί άνδρες, από τoυς δυνατoύς τoύ Iσραήλ· όλoι αυτoί κρατoύν ρoμφαία, διδαγμένoι σε πόλεμo· καθένας έχει τη ρoμφαία τoυ επάνω στoν μηρό τoυ, εξαιτίας νυχτερινών φόβων. O βασιλιάς Σoλoμώντας έκανε για τoν εαυτό τoυ έναν φoρητç θρ\όνο2 από ξύλα τoύ Λιβάνoυ· έκανε τoυς στύλoυς τoυ από ασήμι, τo ανάκλιντρό τoυ από χρυσάφι, τo στρώμα τoυ από πoρφύρα· τo εσωτερικό τoυ3 ήταν διακoσμημένo με αγάπη από τις θυγατέρες τής Iερoυσαλήμ. Bγείτε έξω, θυγατέρες τής Σιών, και δείτε τoν βασιλιά Σoλoμώντα, με τo διάδημά τoυ, με τo oπoίo τoν έστεψε η μητέρα τoυ κατά την ημέρα τής νύμφευσής τoυ, κατά την ημέρα τής ευφρoσύνης τής καρδιάς τoυ.
ΑΣΜΑ ΑΣΜΑΤΩΝ 3:1-11 Η Αγία Γραφή με τα Δευτεροκανονικά (Παλαιά και Καινή Διαθήκη) (TGVD)
Τις νύχτες στο κρεβάτι μου γύρευα κείνον που αγαπώ. Τον γύρευα μα δεν τον βρήκα. Θα σηκωθώ και θα γυρίσω όλη την πόλη, μέσα στους δρόμους, μέσα στις πλατείες, και θα γυρέψω κείνον που αγαπώ. Τον γύρεψα μα δεν τον βρήκα. Με συναπάντησαν οι φύλακες που τριγυρνάνε μες στην πόλη. «Είδατε τον αγαπημένο μου;» τους ρώτησα. Μόλις τους είχα προσπεράσει και βρήκα κείνον που αγαπώ. Τον άδραξα και δε θα τον αφήσω ώσπου στης μάνας μου το σπίτι να τον φέρω, στον κοιτώνα εκείνης που με γέννησε. Σας εξορκίζω, κόρες της Ιερουσαλήμ, σ’ όσα ζαρκάδια κι ελαφίνες έχει ο κάμπος, μην την ταράξτε, μην αναστατώστε την αγάπη μας ώσπου μονάχη της να το θελήσει. Τι να ’ναι τούτο που ανεβαίνει από την έρημο; Μοιάζει κολόνα από καπνό μες σε θυμίαμα από σμύρνα και λιβάνι κι όλες τις σκόνες τις εξωτικές. Να το ανάκλιντρο του Σολομώντα. Εξήντα ρωμαλέοι άντρες τριγύρω του απ’ τους πολέμαρχους του Ισραήλ. Κρατούν όλοι τους ξίφος, μαθημένοι είναι να μάχονται· είναι καθένας τους ζωσμένος το σπαθί μην τύχει αιφνίδιο νυχτερινό επεισόδιο. Ο βασιλιάς ο Σολομών έφτιαξε το θρόνο του το φορητό με ξύλα του Λιβάνου. Τους στύλους του τους έφτιαξε ασημένιους, τη ράχη του από μάλαμα, το κάθισμα πορφύρα, και το απομέσα στολισμένο, ομορφοκέντητο μ’ αγάπη από τις κόρες της Ιερουσαλήμ. Βγείτε, κορίτσια της Σιών, και δείτε τον το βασιλιά το Σολομώντα με το στεφάνι που τον έστεψε η μητέρα του στου γάμου του τη μέρα, τη μέρα της ευτυχίας του και της χαράς του.
ΑΣΜΑ ΑΣΜΑΤΩΝ 3:1-11 Η Αγία Γραφή (Παλαιά και Καινή Διαθήκη) (TGV)
Τις νύχτες στο κρεβάτι μου γύρευα κείνον που αγαπώ. Τον γύρευα μα δεν τον βρήκα. Θα σηκωθώ και θα γυρίσω όλη την πόλη, μέσα στους δρόμους, μέσα στις πλατείες, και θα γυρέψω κείνον που αγαπώ. Τον γύρεψα μα δεν τον βρήκα. Με συναπάντησαν οι φύλακες που τριγυρνάνε μες στην πόλη. «Είδατε τον αγαπημένο μου;» τους ρώτησα. Μόλις τους είχα προσπεράσει και βρήκα κείνον που αγαπώ. Τον άδραξα και δε θα τον αφήσω ώσπου στης μάνας μου το σπίτι να τον φέρω, στον κοιτώνα εκείνης που με γέννησε. Σας εξορκίζω, κόρες της Ιερουσαλήμ, σ’ όσα ζαρκάδια κι ελαφίνες έχει ο κάμπος, μην την ταράξτε, μην αναστατώστε την αγάπη μας ώσπου μονάχη της να το θελήσει. Τι να ’ναι τούτο που ανεβαίνει από την έρημο; Μοιάζει κολόνα από καπνό μες σε θυμίαμα από σμύρνα και λιβάνι κι όλες τις σκόνες τις εξωτικές. Να το ανάκλιντρο του Σολομώντα. Εξήντα ρωμαλέοι άντρες τριγύρω του απ’ τους πολέμαρχους του Ισραήλ. Κρατούν όλοι τους ξίφος, μαθημένοι είναι να μάχονται· είναι καθένας τους ζωσμένος το σπαθί μην τύχει αιφνίδιο νυχτερινό επεισόδιο. Ο βασιλιάς ο Σολομών έφτιαξε το θρόνο του το φορητό με ξύλα του Λιβάνου. Τους στύλους του τους έφτιαξε ασημένιους, τη ράχη του από μάλαμα, το κάθισμα πορφύρα, και το απομέσα στολισμένο, ομορφοκέντητο μ’ αγάπη από τις κόρες της Ιερουσαλήμ. Βγείτε, κορίτσια της Σιών, και δείτε τον το βασιλιά το Σολομώντα με το στεφάνι που τον έστεψε η μητέρα του στου γάμου του τη μέρα, τη μέρα της ευτυχίας του και της χαράς του.