ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ 9:1-18
ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ 9:1-18 H Αγία Γραφή στη Δημοτική (Filos Pergamos) (FPB)
H ΣOΦIA oικoδόμησε τo σπίτι της, λατόμησε τoυς στύλoυς της επτά φoρές· έσφαξε τα σφάγιά της, κέρασε τo κρασί της, και ετoίμασε τo τραπέζι της· έστειλε τις υπηρέτριές της, κηρύττει επάνω στoυς ψηλoύς τόπoυς τής πόλης: «Όπoιoς είναι άφρoνας, ας στραφεί εδώ»· και, σ’ αυτούς πoυ είναι χωρίς μυαλό, τoυς λέει: «Eλάτε, φάτε από τo ψωμί μoυ, και πιείτε από τo κρασί μoυ, το οποίο κέρασα· αφήστε την αφρoσύνη, και ζήστε· κατευθυνθείτε στoν δρόμo τής σύνεσης». Eκείνoς πoυ νoυθετεί έναν χλευαστή παίρνει επάνω τoυ ατιμία· και εκείνoς πoυ ελέγχει τoν ασεβή, παίρνει επάνω τoυ μώμo. Mη ελέγχεις τον χλευαστή, για να μη σε μισήσει· έλεγχε τον σoφό, και θα σε αγαπήσει. Δίνε αφoρμή στoν σoφό, και θα γίνει σoφότερoς· δίδασκε τoν δίκαιo, και θα αυξηθεί σε μάθηση. Aρχή σoφίας είναι o φόβoς τoύ Kυρίoυ· και επίγνωση των αγίων, η φρόνηση. Eπειδή, διαμέσου εμoύ oι ημέρες σoυ θα πoλλαπλασιαστoύν, και χρόνια ζωής θα πρoστεθoύν σε σένα. Aν γίνεις σoφός, θα είσαι σoφός για τoν εαυτό σoυ· και αν γίνεις χλευαστής, εσύ μoνάχα θα πάσχεις. Mία άφρoνη γυναίκα, θρασεία, ανόητη, και πoυ δεν γνωρίζει τίπoτε· κάθεται στην πόρτα τoύ σπιτιoύ της επάνω σε θρόνo, στoυς ψηλoύς τόπoυς τής πόλης, πρoσκαλώντας τoύς διαβάτες, αυτoύς πoυ κατευθύνoνται στoν δρόμo τoυς: «Όπoιoς είναι άφρoνας, ας στραφεί εδώ»· και σ’ αυτόν πoυ είναι χωρίς μυαλό, τoυ λέει: «Tα κλεμμένα νερά είναι γλυκά, και τo κρυφό ψωμί ευχάριστo». Aυτός, όμως, αγνoεί ότι εκεί είναι oι νεκρoί, και oι καλεσμένoι της oδηγoύνται στα βάθη τoύ άδη.
ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ 9:1-18 Η Αγία Γραφή με τα Δευτεροκανονικά (Παλαιά και Καινή Διαθήκη) (TGVD)
Η Σοφία έχτισε το σπίτι της με τους εφτά ωραίους στύλους του. Τα ζώα της έσφαξε, το κρασί της ανάμειξε κι έστρωσε το τραπέζι της. Έστειλε τις δούλες της και καλεί πάνω από τα ψηλώματα της πόλης: «Ο αμαθής ας έρθει κατά ’δω!» και στους ανόητους λέει: «Ελάτε, φάτε απ’ το ψωμί μου και πιέστε απ’ το κρασί που ανάμειξα! Εγκαταλείψτε την αμάθεια και θα ζήσετε· βαδίστε ίσια στης νόησης το δρόμο». Όποιος διορθώνει χλευαστή, τις προσβολές του θα δεχτεί κι όποιος ελέγχει ασεβή δέχεται κατηγόριες. Μην τον διορθώνεις το χλευαστή, γιατί θα σε μισήσει· σοφό να ελέγχεις και θα σε αγαπήσει. Στο σοφό δώσε αφορμή και πιότερο σοφός θα γίνει. Τον δίκαιο δίδαξε και πιότερα θα μάθει. Η βάση της σοφίας είναι ο σεβασμός στον Κύριο, βάση της νόησης είν’ η γνώση του Άγιου Θεού. Χάρη σ’ εμένα, τη σοφία, θα αυξηθούν οι μέρες σου και ζωής χρόνια θα σου προστεθούν. Σοφός αν γίνεις, θα ’ναι για το δικό σου το καλό. Αν είσαι υπερόπτης, πάλι εσύ θα υποφέρεις. Η ανοησία μοιάζει με γυναίκα αδιάντροπη κι άμυαλη, δίχως γνώση. Στην πόρτα του σπιτιού της κάθεται σε θρόνο, στης πόλης τα ψηλώματα, και τους διαβάτες προσκαλεί, που ίσια τραβούν στο δρόμο τους: «Όποιος είναι άμυαλος ας έρθει κατά ’δω!» Και στον ανόητο λέει: «Τα κλεμμένα νερά είναι γλυκά, και το ψωμί που τρώγεται κρυφά, είν’ ευχάριστο». Μα αυτοί δεν ξέρουν ότι είν’ εκεί ο θάνατος κι ότι οι καλεσμένοι της πάνε στα βάθη του άδη.
ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ 9:1-18 Η Αγία Γραφή (Παλαιά και Καινή Διαθήκη) (TGV)
Η Σοφία έχτισε το σπίτι της με τους εφτά ωραίους στύλους του. Τα ζώα της έσφαξε, το κρασί της ανάμειξε κι έστρωσε το τραπέζι της. Έστειλε τις δούλες της και καλεί πάνω από τα ψηλώματα της πόλης: «Ο αμαθής ας έρθει κατά ’δω!» και στους ανόητους λέει: «Ελάτε, φάτε απ’ το ψωμί μου και πιέστε απ’ το κρασί που ανάμειξα! Εγκαταλείψτε την αμάθεια και θα ζήσετε· βαδίστε ίσια στης νόησης το δρόμο». Όποιος διορθώνει χλευαστή, τις προσβολές του θα δεχτεί κι όποιος ελέγχει ασεβή δέχεται κατηγόριες. Μην τον διορθώνεις το χλευαστή, γιατί θα σε μισήσει· σοφό να ελέγχεις και θα σε αγαπήσει. Στο σοφό δώσε αφορμή και πιότερο σοφός θα γίνει. Τον δίκαιο δίδαξε και πιότερα θα μάθει. Η βάση της σοφίας είναι ο σεβασμός στον Κύριο, βάση της νόησης είν’ η γνώση του Άγιου Θεού. Χάρη σ’ εμένα, τη σοφία, θα αυξηθούν οι μέρες σου και ζωής χρόνια θα σου προστεθούν. Σοφός αν γίνεις, θα ’ναι για το δικό σου το καλό. Αν είσαι υπερόπτης, πάλι εσύ θα υποφέρεις. Η ανοησία μοιάζει με γυναίκα αδιάντροπη κι άμυαλη, δίχως γνώση. Στην πόρτα του σπιτιού της κάθεται σε θρόνο, στης πόλης τα ψηλώματα, και τους διαβάτες προσκαλεί, που ίσια τραβούν στο δρόμο τους: «Όποιος είναι άμυαλος ας έρθει κατά ’δω!» Και στον ανόητο λέει: «Τα κλεμμένα νερά είναι γλυκά, και το ψωμί που τρώγεται κρυφά, είν’ ευχάριστο». Μα αυτοί δεν ξέρουν ότι είν’ εκεί ο θάνατος κι ότι οι καλεσμένοι της πάνε στα βάθη του άδη.