ΩΣΗΕ 11:1-8
ΩΣΗΕ 11:1-8 H Αγία Γραφή στη Δημοτική (Filos Pergamos) (FPB)
OTAN ο Iσραήλ ήταν νήπιο, τότε εγώ τον αγάπησα, και από την Aίγυπτο κάλεσα τον γιο μου. ’Oσο τούς καλούσαν, τόσο αυτοί αναχωρούσαν από μπροστά τους· θυσίαζαν στους Bααλείμ, και θυμίαζαν στα γλυπτά. Eγώ δίδαξα ακόμα τον Eφραΐμ να περπατάει, πιάνοντάς τον από τους βραχίονες· αλλά, δεν γνώριζαν ότι τους γιάτρευα. Tους έσυρα με σχοινιά ανθρώπου, με δεσμούς αγάπης· και ήμουν σ’ αυτούς σαν εκείνους που αφαιρούν τον ζυγό επάνω από τα σαγόνια τους, και έβαλα μπροστά τους τροφή. Δεν θα επιστρέψει στη γη τής Aιγύπτου, αλλά ο Aσσύριος θα είναι βασιλιάς του, επειδή δεν θέλησαν να επιστραφούν. Kαι η ρομφαία θα πέσει επάνω στις πόλεις του, και θα αναλώσει τους ισχυρούς του, και θα καταφάει, εξαιτίας των συλλογισμών τους. Kαι ο λαός μου είναι προσκολλημένος στην αποστασία που γίνεται εναντίον μου· αν και κλήθηκαν προς τον Ύψιστο, κανένας όμως δεν τον ύψωσε. Πώς θα σε παραδώσω, Eφραΐμ; Πώς θα σε εγκαταλείψω, Iσραήλ; Πώς θα σε κάνω σαν την Aδαμά; Πώς θα σε βάλω σαν τη Σεβωείμ; H καρδιά μου μεταστράφηκε μέσα μου, τα σπλάχνα μου συγκινήθηκαν.
ΩΣΗΕ 11:1-8 Η Αγία Γραφή με τα Δευτεροκανονικά (Παλαιά και Καινή Διαθήκη) (TGVD)
Ο Κύριος λέει: «Όταν ο Ισραήλ ήταν παιδί, τον αγάπησα και τον κάλεσα από την Αίγυπτο να είναι γιος μου. Μετά, όμως, όσο τους καλούσα προς εμέ, τόσο αυτοί απομακρύνονταν. Στο Βάαλ πρόσφεραν θυσίες και μπρος στα είδωλά του καίγαν προσφορές. Εγώ δίδαξα τον Εφραΐμ να περπατάει, τον κράτησα στην αγκαλιά μου, αλλά αυτοί δεν αναγνώρισαν ότι εγώ τους φρόντιζα. »Προσεκτικά τούς οδηγούσα, δεμένος μαζί τους με τα δεσμά της καλοσύνης και της αγάπης. Τους φρόντιζα σαν το γεωργό, που βγάζει το ζυγό απ’ τη γελάδα του, για να μπορεί ελεύθερα να φάει, κι ακόμα ο ίδιος σκύβει για να την ταΐσει. Γι’ αυτό δεν είναι ανάγκη να επιστρέψουν στη χώρα της Αιγύπτου· οι Ασσύριοι τώρα θα τους κυβερνούν. Αλλά επειδή αρνήθηκαν να γυρίσουν σ’ εμένα, το ξίφος θα θερίζει μες στις πόλεις τους και θα καταστραφούν όσοι εναντίον μου δολοπλοκούν. Και μ’ όλα αυτά ο λαός μου επιμένει ν’ αποστατεί. Φωνάζει, για το ζυγό που τον καταπιέζει, αλλά κανείς δεν βρίσκεται να τους τον πάρει. »Πώς θα μπορούσα να σ’ εγκαταλείψω, Εφραΐμ; Πώς θα μπορούσα να σε καταστρέψω, όπως την Αδαμά, ή να σε κάνω όπως έκανα τη Σεβωίμ; Ραγίζει η καρδιά μου όταν το σκέφτομαι· πονώ για σας.
ΩΣΗΕ 11:1-8 Η Αγία Γραφή (Παλαιά και Καινή Διαθήκη) (TGV)
Ο Κύριος λέει: «Όταν ο Ισραήλ ήταν παιδί, τον αγάπησα και τον κάλεσα από την Αίγυπτο να είναι γιος μου. Μετά, όμως, όσο τους καλούσα προς εμέ, τόσο αυτοί απομακρύνονταν. Στο Βάαλ πρόσφεραν θυσίες και μπρος στα είδωλά του καίγαν προσφορές. Εγώ δίδαξα τον Εφραΐμ να περπατάει, τον κράτησα στην αγκαλιά μου, αλλά αυτοί δεν αναγνώρισαν ότι εγώ τους φρόντιζα. »Προσεκτικά τούς οδηγούσα, δεμένος μαζί τους με τα δεσμά της καλοσύνης και της αγάπης. Τους φρόντιζα σαν το γεωργό, που βγάζει το ζυγό απ’ τη γελάδα του, για να μπορεί ελεύθερα να φάει, κι ακόμα ο ίδιος σκύβει για να την ταΐσει. Γι’ αυτό δεν είναι ανάγκη να επιστρέψουν στη χώρα της Αιγύπτου· οι Ασσύριοι τώρα θα τους κυβερνούν. Αλλά επειδή αρνήθηκαν να γυρίσουν σ’ εμένα, το ξίφος θα θερίζει μες στις πόλεις τους και θα καταστραφούν όσοι εναντίον μου δολοπλοκούν. Και μ’ όλα αυτά ο λαός μου επιμένει ν’ αποστατεί. Φωνάζει, για το ζυγό που τον καταπιέζει, αλλά κανείς δεν βρίσκεται να τους τον πάρει. »Πώς θα μπορούσα να σ’ εγκαταλείψω, Εφραΐμ; Πώς θα μπορούσα να σε καταστρέψω, όπως την Αδαμά, ή να σε κάνω όπως έκανα τη Σεβωίμ; Ραγίζει η καρδιά μου όταν το σκέφτομαι· πονώ για σας.