ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΗΣ 7:1-6
ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΗΣ 7:1-6 H Αγία Γραφή στη Δημοτική (Filos Pergamos) (FPB)
KAΛYTEPA το καλό όνομα παρά πoλύτιμo μύρo· και η ημέρα τoύ θανάτoυ παρά η ημέρα τής γέννησης. Kαλύτερα να πάει κάποιος σε ένα σπίτι πένθoυς, παρά να πάει σε ένα σπίτι συμπoσίoυ· επειδή, αυτό είναι τo τέλoς κάθε ανθρώπoυ, κι αυτός που ζει θα τo βάλει αυτό στην καρδιά τoυ. Kαλύτερα η λύπη παρά τo γέλιo· επειδή, από τη σκυθρωπότητα τoυ πρoσώπoυ η καρδιά γίνεται φαιδρότερη. H καρδιά των σoφών είναι σε ένα σπίτι πένθoυς· η καρδιά, όμως, των αφρόνων σε ένα σπίτι ευφρoσύνης. Kαλύτερα στoν άνθρωπo να ακoύει επίπληξη σoφoύ, παρά να ακoύει τραγoύδι αφρόνων· επειδή, όπως είναι o ήχoς των αγκαθιών κάτω από τo καζάνι, έτσι και τo γέλιo τoύ άφρoνα· και τoύτo είναι ματαιότητα.
ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΗΣ 7:1-6 Η Αγία Γραφή με τα Δευτεροκανονικά (Παλαιά και Καινή Διαθήκη) (TGVD)
Λέγεται ότι το καλό όνομα είναι πολυτιμότερο από ένα ακριβό μύρο, και η ημέρα του θανάτου από την ημέρα της γέννησης. Αλλά εγώ λέω ότι καλύτερα να επισκεφθεί κανείς ένα σπίτι που πενθούν παρά ένα σπίτι που γλεντάνε. Ο θάνατος είναι το τέλος κάθε ανθρώπου κι ο άνθρωπος πρέπει να το θυμάται αυτό όσο ζει. Προτιμότερη είναι η λύπη από το γέλιο· γιατί μπορεί να δίνει στο πρόσωπο όψη θλιμμένη, αλλά σου μαθαίνει τη ζωή. Οι σοφοί βρίσκονται εκεί που οι άνθρωποι πενθούν και οι ανόητοι εκεί που γλεντούν. Καλύτερα ν’ ακούει κανείς την επίπληξη ενός σοφού, παρά τους επαίνους των ανοήτων. Το γέλιο του ανόητου είναι σαν το θόρυβο που κάνουν τ’ αγκάθια όταν καίγονται κάτω από το καζάνι· ματαιότητα είναι κι αυτό.
ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΗΣ 7:1-6 Η Αγία Γραφή (Παλαιά και Καινή Διαθήκη) (TGV)
Λέγεται ότι το καλό όνομα είναι πολυτιμότερο από ένα ακριβό μύρο, και η ημέρα του θανάτου από την ημέρα της γέννησης. Αλλά εγώ λέω ότι καλύτερα να επισκεφθεί κανείς ένα σπίτι που πενθούν παρά ένα σπίτι που γλεντάνε. Ο θάνατος είναι το τέλος κάθε ανθρώπου κι ο άνθρωπος πρέπει να το θυμάται αυτό όσο ζει. Προτιμότερη είναι η λύπη από το γέλιο· γιατί μπορεί να δίνει στο πρόσωπο όψη θλιμμένη, αλλά σου μαθαίνει τη ζωή. Οι σοφοί βρίσκονται εκεί που οι άνθρωποι πενθούν και οι ανόητοι εκεί που γλεντούν. Καλύτερα ν’ ακούει κανείς την επίπληξη ενός σοφού, παρά τους επαίνους των ανοήτων. Το γέλιο του ανόητου είναι σαν το θόρυβο που κάνουν τ’ αγκάθια όταν καίγονται κάτω από το καζάνι· ματαιότητα είναι κι αυτό.